Roze wolk? Doorbreek het taboe!


Roze wolk. Doorbreek het taboe!Die baby staat bij jou vanaf nu waarschijnlijk op de eerste plaats. In mijn situatie ging al mijn aandacht en zorg naar mijn baby uit. Mijn leven was compleet gericht op mijn baby, zeker ook vanwege zijn ziekenhuisopname en later vanwege het huilen.

Mede door de depressie die mij in zijn greep had, kwam mijn huwelijk onder druk te staan. Wij deelden onze zorgen en verdriet wel met elkaar, dat verbond ons. Net als de grote liefde die wij beiden voelden voor ons kind. Maar wij verloren elkaar als geliefden een beetje uit het oog.

In een latere fase, toen ik weer een beetje ‘de oude’ was, hebben wij moeten werken aan ons huwelijk. Gelukkig is dat gelukt en hebben wij elkaar weer kunnen vinden als partners.

Wat mij en mijn zoon is overkomen, was erg. En ik weet dat het een uitzonderlijke situatie was. Het was een opeenstapeling van tegenslagen. Er waren in die periode nog meer tegenslagen, die ik hier echter niet kan benoemen. Ook die hadden een grote invloed op mijn situatie.

Het is mij overkomen, ik voelde me rot, slecht, verdrietig enzovoort maar ben er nooit boos over geweest. Van zelfmedelijden was ook geen sprake.

Natuurlijk verlopen de meeste bevallingen anders dan ik heb beschreven. Net als dat het eerste levensjaar van mijn zoon anders verliep dan normaal is. De geboorte van mijn tweede zoon was bijvoorbeeld veel minder zwaar. Daarnaast was hij geen huilbaby. Dat maakte een groot verschil.

Ik, wij, wilden graag kinderen en waren dolblij dat ze er kwamen. En ik ben met mijn zonen super blij. Ik ben niet de perfecte moeder en weet je, dat vind ik niet eens meer erg!

Mijn oudste zoon is uitgegroeid tot een gezonde, lieve puber. Met zijn 1.93 meter wel wat lang voor zijn leeftijd. Ik kijk al een paar jaar tegen hem op.

Eigenlijk denk ik, weet ik het wel zeker, dat ik niet de enige ouder ben die zo iets heeft mee gemaakt, zoals ik heb beschreven. Er zijn vast veel meer moeders en ook vaders die iets in mijn verhaal herkennen. Er zullen echter ook nog ouders komen die een soortgelijke situatie mee zullen maken.

Ook weet ik nu dat er in sommige gevallen sprake is van schaamte, het aan anderen niet durven laten weten dat het niet goed gaat. Nog steeds rust er blijkbaar een groot taboe op praten over een depressie na een zwangerschap.

Ik hoop uit de grond van mijn hart dat dat taboe wordt doorbroken! Dat het niet langer een verzwegen, beladen, onderwerp blijft. Het is geen schande, een depressie. En het is goed te weten dat er nu gespecialiseerde deskundige hulp bestaat, die mensen kunnen helpen om uit een depressie op te krabbelen.

Als laatste onderdeel van ‘de Roze Wolk’, heb ik een aantal adviezen op een rij gezet.

  • Lees je in over de diverse vormen van bevallen, weet wat je te wachten kan staan.
  • Lees ook wat je ná een bevalling kan verwachten, vraag het ook eens aan bijvoorbeeld andere moeders.
  • Stel je vragen aan een verloskundige of andere deskundige als het gaat om de bevalling.
  • Aarzel niet, durf te vragen. Er verandert zo veel, verkijk je er niet op.
  • Schrijf je vragen op en neem ze mee naar een gesprek. Zo vergeet je je vragen niet.
  • Heb je last van je bekken? Loop er niet mee door, ga naar een deskundige.
  • Als jouw baby een huilbaby blijkt te zijn, schakel hulp in van vrienden en of familie én een deskundige.
  • Laat door deskundigen nakijken of er oorzaken zijn voor het huilen van je baby.
  • Zorg dat je er even tussen uit kan gaan, al is het maar om een paar uur elders te kunnen slapen.
  • Probeer tijd voor jezelf te krijgen als er bijvoorbeeld iemand op jouw baby past.
  • Zoek steun bij anderen via bijvoorbeeld een forum of andere vorm van social media.
  • Praat met je partner en andere mensen. Deel je zorg. Laat je gaan, houd je niet onnodig sterk.
  • Zoek een gespecialiseerde hulpverlener / coach, zeker als er sprake is van onder andere een gevoel van onbehagen, inzinking, depressie.
  • Schrijf de ontwikkelingen van je kind en zijn of haar opvallende uitspraken in een boekje. Mooi dierbaar naslagwerkje voor later.
  • Schaam je niet, neem de stap richting hulp. Dat is stap 1 naar herstel!

Ten slotte: mocht je vragen of opmerkingen hebben dan kan je mij altijd mailen via deze site.

 



Reacties

Roze wolk? Doorbreek het taboe! — 5 reacties

  1. Mooie blog. Inderdaad het taboe moet eraf. Maar alle moeders zijn perfect. Want je bent moeder van je kind op je eigen manier. Met ups en downs. Met volkomenheden en onvolkomenheden.gewoon en bijzonder moeder.


  2. Beste lezers,

    Het heeft mij enorm goed gedaan, al die positieve reacties van jullie!
    Bedankt daarvoor.

    De blogserie over ‘de roze wolk’ is afgelopen, het verhaal is verteld.

    Bloggen zal ik blijven doen, let maar op!

    Mary


  3. Dat mensen die een kind verwachten geen zin hebben om zich van tevoren te verdiepen in wat er NIET goed kan gaan is vast logisch – maar inderdaad, de veranderingen zijn enorm. Ook als er geen depressie bij komt kijken. Als iedereen het van tevoren wist… dan… precies.


    • Dag Elja,
      Bedankt voor je vele en uitgebreide reacties! Goed om te lezen dat ‘de roze wolk’ bij zo veel lezers wat los maakt! En al die verzwegen ongemakken na een bevalling; dat zou ook wel eens uitgesproken mogen worden!


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

De volgende HTML tags en attributen zijn toegestaan: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>