Zorgverzekeraars dienen signalen van zorgprofessionals serieus te nemen
Het afgelopen jaar werd de niet-gecontracteerde wijkzorg geconfronteerd met een strategische campagne. Het doel van deze campagne werd aan het eind van het jaar duidelijk: Zorgverzekeraar Zilveren Kruis veranderde haar beleid.
Niet-gecontracteerd mag vanaf 1 januari alleen nog zorg leveren op machtiging, dat wil zeggen: Zilveren Kruis moet van tevoren akkoord gaan.
Om hiervoor voldoende draagkracht te vinden werd de niet-gecontracteerde zorg structureel in een kwaad daglicht gesteld en beticht van frauderen op grote schaal, met als apotheose dus de veranderde voorwaarden per 1 januari 2018.
Even terug in de tijd: In 2014 koos de politiek voor een zorgstelsel dat marktwerking in de zorg toestond. Dit zou DE oplossing moeten zijn om de wachtlijsten weg te werken en kostenstijging in de hand te houden.
Onder aanvoering van Martin van Rijn en Edith Schippers werd een enorme bezuinigingsslag afgedwongen. Wie herinnert zich niet de eindeloze PGB debatten, de falende SVB, het roer moet om (actie van huisartsen), de GGZ waar enorme problemen ontstonden, de groeiende wachtlijsten enzovoort.
Een jaar terug begon het Zilveren Kruis de wijkzorg onder vuur te nemen met quotes als: “De hele niet-gecontracteerde zorg fraudeert.”
Volgens hen zou meer geïndiceerd worden door de niet-gecontracteerde wijkzorg dan bij gecontracteerde wijkzorg. Careconsult Thuiszorg Leiden werkte mee aan een reportage van Nieuwsuur om onze kant van het verhaal te belichten.
Recent werd er een onderzoek(je) gedaan door Xander Koolman, een gezondheidseconoom. Ook hier kwam onze branche er slecht af. Framende termen als comfortzorg en een uurtje wandelen met patiënten, werden klakkeloos door dagblad Trouw overgenomen.
In dit onderzoek, zo bleek al snel, waren een aantal belangrijke factoren niet meegenomen. Zo ziet de ongecontracteerde wijkzorg een heel andere groep patiënten dan de gecontracteerden die korte zorgmomenten leveren via strak geplande routes.
Daarbij wordt er door de zorgverzekeraars te weinig gecontracteerd, zodat wij, de ongecontracteerde wijkzorg, het laatste kwartaal die cliënten erbij krijgen omdat de gecontracteerde wijkzorg geen budget meer heeft.
Naar kwaliteit van zorg werd er in dit onderzoek al helemaal niet gekeken. Inmiddels heeft Trouw de online versie van het door Xander Koolman geciteerde interview gecorrigeerd en zijn er geluiden dat het onderzoek dat Koolman deed overgedaan zal worden.
Wij verheugen ons in de steun van Ivo Knotnerus (zelfstandig adviseur en management controller in de zorg) die onder andere middels een blog voor Zorgvisie kritische kanttekeningen plaatste bij het onderzoekje van Koolman en bij het gepiep van zorgverzekeraars over niet-gecontracteerde zorg.
Binnenkort zal het Zilveren Kruis gedagvaard worden door een organisatie van zzp’ers in de wijkzorg, teneinde haar onaanvaardbare gedrag naar verzekerden en zorgverleners te toetsen.
Het Zilveren Kruis lijkt wel erg gemakkelijk om te gaan met haar zorgplicht en de Nederlandse Zorg Autoriteit lijkt controle op dat wat voortvloeit uit dit probleem (steeds meer mensen die geen thuiszorg krijgen, ongecontracteerden die het laatste kwartaal zorg doorleveren én gewoonweg niet betaald worden door het Zilveren Kruis) niet belangrijk te vinden.
Wij zelf merken vooral dat we steeds vaker zorgvragen af moeten wijzen omdat wij de overload van gecontracteerd er eenvoudig weg niet meer bij kunnen hebben. Er is een nijpend tekort aan wijkverpleegkundigen ontstaan inmiddels.
Kortom: het is 5 over 12 en er moet iets gaan gebeuren om deze ramp te stoppen. Het is van belang dat partijen stoppen elkaar tegen te werken en elkaar als onbetrouwbaar te moeten ervaren.
Daarnaast is er een goed en degelijk onderzoek nodig waaruit duidelijk wordt hoe de cijfers tot stand komen en zal de kwaliteit van de gecontracteerde zorg onder de loupe genomen dienen te worden.
Deze “uitgeklede” zorg is voor een beperkte groep wellicht goed, maar voor een veel grotere groep patiënten niet. Zorgverzekeraars dienen te gaan luisteren naar hun verzekerden. Daarnaast dienen zij de signalen uit het veld van de zorgprofessionals serieus te nemen.
Met de toenemende vergrijzing, het sluiten van verzorgingshuizen en de grote leegloop onder de wijkverpleegkundigen is het zaak de gaan samenwerken in plaats van beschuldigen.
Gastblog van Marijke Briedé, Careconsult Thuizorg Leiden.
Mijn bio op twitter is aardig volledig:
Kritisch, Nieuwsgierig, Moeder, Behulpzaam, Humor, Gehuwd, Regelaar, Spontaan, Flapuit, Creatieve geest, Ideeënbrein, Blogger, #twittertaalgids en oh ja ook nog: a-technisch ben ik.
