Geruisloos en bijna als in slow motion vloog je hoog door de lucht. De wereld stond even stil toen jij in de lucht hing. Hoe je daar was gekomen en vooral waarom, was nog een groot raadsel. Toen de wereld weer begon te draaien kwam je met een harde plof neer op de stoep. Je schreeuw die door de klap op de grond uit je longen werd geduwd was vervuld van angst en woede. Acht, negen jaar ben je nog maar. Onschuldig, want nog een kind. Ineens is daar die grote man die zijn armen uitstrekt naar je. Niet om je overeind te helpen maar om je weer op te pakken en je nogmaals achteloos over straat te gooien...