Ken je dat?
Ken je dat? Je loopt ergens en je komt een bekende tegen. Al van een afstand vraagt die bekende: “Hé, alles goed?” Bij zo een vraag gaan de radertjes in mijn hoofd in een paar milliseconden hard aan de slag. Want, wat zeg ik? Ga ik zeggen dat het helemaal niet ‘alles goed’ is?
Met het gevolg dat diegene weinig geïnteresseerd zou kunnen zijn in mijn antwoorden en ik me rot voel omdat ik hem of haar ophoud? Of zeg ik: “Oh, redelijk hoor” en plak er direct een vraag achteraan in de trant van “hoe is het dan met jou?” In de verwachting dat het antwoord ook net zo kort zal zijn en dat we beiden onze weg vervolgen.
Ik probeer dus in een paar seconden in te schatten wat ik het beste als antwoord kan geven. Ondertussen heb ik ook afgewogen hoe mijn contact is met die ander. Want vind ik het wel nodig om veel over mezelf te vertellen tegen die ander als onze band enkel oppervlakkig is? Nee dus, dan hou ik mijn antwoord bewust kort en vaag. Zeker als de vraag niet echt gemeend lijkt maar meer uit een soort verplichting gesteld wordt. Dan heb ik al helemaal geen zin om uit te weiden over hoe het met mij gaat.
Op zo een moment wik en weeg ik dus. Vraag ik mezelf af hoe mijn contact is met die ander, wat ik kwijt wil, hoe geïnteresseerd die ander is en ga zo maar door. En dat allemaal in een paar luttele seconden.
Ik ben namelijk niet zo’n flapuit als het gaat om mezelf. Door schade en schande wijs geworden ben ik nu meer terughoudend. Ik weet ook wel dat de echt geïnteresseerde mensen wél de tijd nemen om te luisteren en om de juiste vragen te stellen. Zo doe ik dat ook.
Mijn bio op twitter is aardig volledig:
Kritisch, Nieuwsgierig, Moeder, Behulpzaam, Humor, Gehuwd, Regelaar, Spontaan, Flapuit, Creatieve geest, Ideeënbrein, Blogger, #twittertaalgids en oh ja ook nog: a-technisch ben ik.
6 Reacties
Reactie toevoegen
17 maart 2014
Herkenbaar maar soms ook teveel radertjes over iets wat zelf door iemand waar je het misschien niet van verwacht of niet van wilt verwachten toch goed bedoelt en welgemeend kan zijn.
Maar uiteindelijk maak jezelf de keus wie je dat stukje privé mee wilt delen en wie niet.
Dat doen we allemaal denk ik.
17 maart 2014
Ik luister……………….
afin heb tot half 5 de tijd. Hahaha nee hoor dit doen we allemaal in a way.
Maar eigenlijk is het leuk om te confronteren, dus zeg ik nu als het niet goed gaat, wat zelden meer voor komt , dat het slecht gaat en peil ik de ongemakkelijke situatie die je teweeg brengt. Heerlijk om te zien hoe mensen zich uit de voeten maken. Kennelijk gaat het met hun slechter dan met mij.
17 maart 2014
Goh, zoiets zou ik dus nooit durven……
17 maart 2014
En HOE gaat het nu met je?
17 maart 2014
Hoeveel tijd heb je?
7 juni 2014
Dit herken ik, het zijn van die vragen. Alles goed? het impliceert gelijk al dat het goed moet gaan. Of als ik zeg “slecht” dan hebben ze aardappelen op het vuur staan en moeten ze dus gauw naar huis.Dan denk ik, als je het niet wilt weten, vraag het dan ook niet! Er zijn wel mensen die geïnteresseerd zijn, maar die moet je met een vergrootglas vinden, dus snap ik je paar seconden overdenking.