In gesprek met @ill_Martino

Hallo Martin, een aantal maanden geleden heb jij een ingrijpende operatie ondergaan. Wat is er precies bij jou gedaan?

Ik heb een Gastric Bypass operatie ondergaan. Dit is een operatie waarbij de maag wordt verkleind en het spijsverteringskanaal wordt omgelegd. Best een ingrijpende operatie en ook een onherstelbare. Mijn maag is nu iets groter dan een flinke kiwi.

Waarom heb je hiervoor gekozen? Was dit de enige optie voor jou?

Ik heb hier uiteindelijk voor gekozen omdat ik het proces van zwaarder worden niet meer kon terug draaien. Ik weet dat bij overgewicht mijn levensstijl en ook mijn genen meespeelden. De keuze om deze operatie te ondergaan was eigenlijk nog mijn enige mogelijkheid. Met een dieet lukte het mij niet om mijn overgewicht weg te werken.

Wat vond jouw familie van deze keuze?

Zij hebben mij aangemoedigd en waren, zo bleek achteraf, verschrikkelijk bang dat ik niet oud zou worden. Door het uitspreken van hun angst heb ik al mijn twijfels en angsten opzij gezet en dacht ik: ‘het is nu of nooit’.

Werd je begeleid door deskundigen?

Ja, ik werd en word begeleid door een speciale afdeling van het Slotervaart ziekenhuis in Amsterdam. Deze afdeling doet alleen maar van dergelijke operaties en niets anders. Echte specialisten dus.

Viel de operatie mee?

De operatie viel mij heel erg mee. Meer dan ik ooit had durven dromen. Het was voor mij de eerste keer dat er iets gebeurde in een ziekenhuis buiten wat kleine dingen dan. Dus ik was doods- en doodsbang.

En toen kwam je thuis. Hoe voelde jij je?

Ik mocht na een nacht slapen de volgende dag al naar huis. Ik wilde dat ook graag maar eigenlijk kon het niet. Die morgen deed de morfine zijn werk nog prima en leek er geen probleem te zijn. Maar de avond van thuiskomst en de nacht erop was een grote ramp. Ik kreeg geen ontlasting maar ik had wel hevige krampen en was bang om op het toilet kracht te zetten. Na de juiste medicijnen was ook dat onder controle.

Hoe verliep het herstel?

Het herstel loopt nu, na 9 maanden eigenlijk nog steeds. De eerste dagen had ik het gevoel alsof ik een paar flinke trappen in mijn buik had gekregen en ik had behoorlijke spierpijn. Maar het was te dragen hoor.

Mocht je alles eten of kreeg je dieetvoorschriften mee?

De eerste drie weken at ik enkel vloeibaar of heel erg fijn gepureerd voedsel zoals babyvoeding. Maar ‘s avonds at ik dus wel biefstuk met aardappel en boontjes. Uiteraard gepureerd maar de smaak was fantastisch. Na die drie weken mocht ik mijn voeding heel langzaam gaan opbouwen, naar gevoel en verstand. Dat vond ik een lastige combinatie. Je moet je voorstellen, je komt bij na zo een operatie en je maag is dan wel afgevallen, maar je hoofd is daar nog lang niet aan toe. Mijn eetpatroon is volledig omgegooid. Ik eet nu zes keer per dag en een half uur voor en na de maaltijd mag ik niet drinken. Dit vergt een sterke discipline waar mijn vrouw een hele sterke rol in heeft gespeeld.

Hoe voel je je nu? Ben je weer de oude?

Nee, ik ben zeker nog niet de oude. Het is een lang proces. Inmiddels ben ik ruim 60 kilo aan gewicht kwijt geraakt. Herstel zal nog lang duren. Je moet niet vergeten dat ik jaren roofbouw op mijn lichaam heb gepleegd. Ik heb enorm veel energie en spierkracht verloren. Ik voel me echt een vaatdoek.

Wat voor effect heeft deze operatie op jouw zelfbeeld gehad? Bekijk je jezelf nu met andere ogen?

Het heeft mijn zelfbeeld heel positief beïnvloed. Ik durf nu in mijn blote bovenlijf in mijn eigen tuin te zitten. Ik kan kleren kopen in een normale winkel, en hoef niet eens meer naar de grootste maat te zoeken. Daar word ik echt super blij van.

Heb je ook nazorg gehad?

Mary, ik heb nog steeds nazorg op alle fronten. Van de chirurg, de internist, de diëtist en psycholoog. Want ook die laatste heb je hard nodig omdat je ook geestelijk door een onophoudelijke storm van emoties gaat.

Heb je nu andere eetgewoontes?

Ja, ik heb zeker andere eetgewoontes, ik kan niet anders. Ik eet gezonder en lekkerder. Zalm, garnalen, kip, groente, eigenlijk gewoon alles.

Ik kan me voorstellen dat er nu wat overtollig vel is. Zit dat in de weg?

Het overtollige vel zit me (nog) niet in de weg maar dat gaat wel de volgende stap worden.

Vinden jouw familie en vrienden dat je door deze operatie veranderd bent?

Ik ben honderd procent veranderd, zeggen ze. En dat vind ik zelf ook. Ik durf weer uit de schaduw te stappen en mijn leefgebied is vele malen groter dan dat het was.

Op een schaal van 1 tot 10: hoe tevreden was je over jezelf?

Eerlijk gezegd was ik erg ontevreden. Voor mij was het een min tien.

En op diezelfde schaal: hoe tevreden ben je nu?

Nu ben ik heel wat meer tevreden en geef daar een acht voor.