Wat nou als
Of het komt doordat het eind van het jaar in zicht is, of het komt door het weer. Of het komt door mijn naderende verjaardag. Ik weet het niet.
Wat ik wel weet is dat ik de laatste tijd rondloop met vragen.
Vragen als ‘wat nou als ik een andere studie had gekozen en daarbij passend werk. Of, wat nou als ik geen zonen had gekregen maar dochters? Of, wat nou als ik in een ander land zou wonen? Of, wat nou als ik niet dochter was geworden maar zoon?’
‘Wat nou als….’ Ja, tja. Ik weet het niet. Zou ik dan toch in essentie dezelfde zijn gebleven? Of juist helemaal niet? Ben ik door bepaalde keuzes gevormd tot wie ik nu ben?
Ik weet het, ik hou mezelf alleen maar onnodig bezig met onzinnige vragen waar ik toch geen antwoord op krijg. Wat nou als ik hier maar mee stop? Toch nog één vraag: ik ben toch niet de enige met dit soort vragen??
6 Reacties
Reactie toevoegen
17 december 2013
Ik weet niet of je gevormd wordt door keuzes, of dat je keuzes maakt naar aanleiding van omstandigheden die zich voor doen.
Je lijstje, doet me denken aan kinderen van ong. 2 jaar. Vragen stellen. :-)).
Oplossingen kan ik je niet geven op de vragen. Soms stel ik me dingen voor.
17 december 2013
Geen idee, ik weet het alleen dat je hhet met het nu moet doen, en daar maar het beste van moet maken!
17 december 2013
‘Wat als……..’ een vraag die veel mensen zich vaak stellen, denk ik. ‘Wat als…..’ ook wel uitgesproken als ‘wat as’ en mijn oma zei altijd, ‘as is verbrande turf’, je hebt er niets aan. Maar soms is het goed om eens stil te staan bij ‘wat als…’ maar niet te lang hoor Mary. Je moet dealen met het hier en nu en met de omstandigheden die hebben geleid tot wie je nu bent. Hoe en wie je uiteindelijk wordt is afhankelijk van omstandigheden maar ook van wat je er zelf van maakt en welke kansen je grijpt.
17 december 2013
Grappig Mary, maar jij en ik en alle anderen zullen nooit een antwoordt krijgen op de vraag: Wat als nou….
17 december 2013
Je bent niet de enigste,zoveel vragen als ” wat als” ,die vraag stel ik me ook vaak…..als ik niet met 26 getrouwd was met juist “die” vrouw,maar misschien echt m’n hart was gevolgd…..niet gevlucht was voor de ware liefde….hoe had mijn leven er dan uit gezien….? Zomaar een voorbeeld Mary…….
17 december 2013
Tja, heeft hetzin je van alles af te vragen….
Ik denk het wel, het lijkt me een vorm van kritisch zijn. Als het maar niet leidt tot zoveel zoeken dat je niet meer kan genieten van hoe het nu is, met alles er op en er aan. Ondanks de vragen en onzekerheden zijn er ook zoveel mooie dingen!