Dag Gerlanda, hoe voelt het om eigen baas te zijn?

Daar moet ik wel even over nadenken, want eigen baas zijn is voor mij geen doel op zich. Wat ik graag wil is dat mijn hele week gevuld is met het maken van leuke, mooie, originele, persoonlijke geschenken voor speciale gelegenheden. Geschenken waar mensen blij van worden. Deze opdrachten komen natuurlijk niet zomaar aanwaaien. Ik zal er zelf, als eigen baas zijnde, voor moeten zorgen dat ik ze krijg.

Want, ook al voelt het niet als werk wat ik doe, ik kan echt genieten van het maken van opdrachten en samen met de klant bedenken wat het juiste geschenk is. Wat dat betreft is geld verdienen met wat ik het liefste doe natuurlijk een belangrijk doel, want dit werk wil ik graag blijven doen.

Mijn hoofd zit altijd vol met ideeën en ik ben blij dat ik de mogelijkheid heb om in mijn goed uitgeruste atelier daar meteen mee aan de slag te kunnen. Want als ik iets bedenk moet ik daar ook meteen iets mee doen, niet volgende week of een andere keer. Het beeld dat ik in mijn hoofd heb wil ik direct in het echt zien.

Etiketjes als ‘baas’ doen mij niet zoveel. Ik ben de directeur, of eigenlijk de directrice van Het Glasatelier maar ik ben ook de poetsvrouw van Het Glasatelier. En degene die hier al eens binnen is geweest, die weet hoeveel schappen vol glaswerk ik te poetsen heb.

Daarom vind ik de titel die ik voor mezelf heb bedacht veel leuker: Vertaler van persoonlijke verhalen naar een uniek glas- en spiegelgeschenk.

Waarom heb je voor dit beroep gekozen?

Mijn vooropleiding is de lerarenopleiding textiele Werkvormen en Kunstgeschiedenis aan de Kunstacademie. Daar heb ik heel veel geleerd en ik kwam er ook vrij snel achter dat ik niet voor de klas wilde staan. Wat dat betreft was het een verkeerde keuze. Uiteindelijk heb ik van alles gedaan zoals in opdracht kleding maken, ook trouwjurken. Daarnaast werkte ik als receptioniste bij Holland Casino Nijmegen. Ook op de school van mijn kinderen maakten ze dankbaar gebruik van mij als er bijvoorbeeld kleding voor een musical gemaakt moest worden. Maar steeds bleef het gevoel: ik wil iets creatiefs doen.

Toen ik er eens met mijn schoonouders over sprak, zij hadden destijds een glasatelier in Ruinerwold, kwam de vraag waarom ik niet iets met glas wilde gaan doen. Mijn eerste reactie was: “ik werk altijd met textiel, buigzaam materiaal en dat is glas zeker niet.” Maar je weet het niet als je het niet probeert, dus ik draaide een dag mee. En vanaf dat moment was ik verkocht: Dit was het!

Ik ben een half jaar bij mijn schoonvader ‘in de leer’ gegaan en toen ik dacht dat ik het zelf kon zijn we op zoek gegaan naar een woonhuis met praktijkruimte. Dat hebben we gevonden in Wijchen. Mijn man en ik werkten destijds beiden in Nijmegen. Ik heb mijn baan opgezegd en na een verbouwing was Glasatelier Wijchen in 1998 een feit. Eind 2001 kwam er een promotiekans voor mijn man, alleen deze was in Enschede. Na goed overleg besloten we de kans te gaan wagen. In Eibergen vonden wij een woonhuis met bedrijfsruimte waar Het Glasatelier in september 2002 werd geopend.

Nu is het 2014 en ben ik toch een beetje ‘juf’ geworden. Tijdens een workshop glaszandstralen kunnen mensen zelf aan de slag gaan. Hier is het idee: we gaan niet allemaal hetzelfde maken, maar ieder kiest iets wat hij of zij zelf mooi vindt. Dan kun je komen met een idee of een vastomlijnd plan, samen komen wij er altijd uit. Iedereen gaat met iets moois naar huis.

Maak je andere dingen dan die ik in winkels kan vinden?

Ja! In het atelier ga ik voor maatwerk, een persoonlijk cadeau. Door middel van zandstralen maak ik onder andere afbeeldingen op glaswerk, spiegels en spiegelklokken. Van een naam op een glas, geboorte- en trouwspiegels, relatiegeschenken, sportprijzen of een vrachtwagen op een spiegel, de mogelijkheden zijn onbeperkt. Alles kan!

Dat betekent dat ik met mijn klanten in gesprek ga om erachter te komen wat ze zoeken om zo tot het juiste cadeau te komen voor de ontvanger. Daarnaast heb ik sinds twee maanden een webwinkel, waar ook bij de “standaard” ontwerpen die ik gemaakt heb, nog heel veel eigen inbreng doorgegeven kan worden.

Wat vind je het leukst om te doen?

Het leukst vind ik de opdrachten waar ik de vrije hand in krijg. Want zo’n opdracht is al een compliment op zichzelf, dat iemand zoveel vertrouwen in mij heeft. Nog een extra reden om er iets heel erg moois van te maken!
Zoals je merkt doe ik mijn werk met heel veel plezier: ik vind dat ik het mooiste werk ter wereld heb!

Benieuwd naar het werk van Gerlanda? Kijk eens op hetglasatelier.nl