De gelukkige man (4)

Geplaatst door Mary op 31 maart 2013 | 6 reacties

Rob had voor het werk een gesprek met Susan waarin hij vertelde dat hij weg was bij zijn vrouw. Susan was heel begrijpend en lief. Dat wel. Maar zij was geenszins van plan om haar man te verlaten en verder te gaan met hem. “Geen haar op mijn hoofd die daar aan denkt,” was haar hooghartige reactie. Rob schrok van haar houding. Voor het eerst zag hij een andere kant van Susan. Het maakte haar gelijk minder mooi. “Ik wil alleen plezier maken met jou” had ze gezegd, “ik zit niet te wachten op jouw ellende.” Met een lieve glimlach om haar volle lippen voegde ze er nog aan toe: “je bent een mooie, lekkere man. In bed sta je je mannetje aardig, jouw toverstaf mag er zijn. Laten we het daarbij houden, Rob. Wel lol, geen ellende.”

Rob stond perplex. De woorden van Susan sloegen in als een bom. Vanmorgen zag hij hen in gedachten al samenwonen en genieten van elkaar. Nu zag hij een andere kant van haar, een heel wat minder mooie kant. Een egoïstische kant die hij niet kent. Wat nu? Deze reactie van Susan had hij niet verwacht. Geschrokken ziet hij hun gezamenlijke toekomst in een oogwenk verdwijnen. Vliegensvlug denkt hij verder. Hoe dan ook, hij wil Susan onder geen beding kwijt. Misschien kan hij haar op termijn overhalen toch met hem verder te gaan?

“Weet je wat” stelt hij voor “laten we samen gaan lunchen en dan de plannen gaan bespreken.” Susan staart hem boos aan. “Ben je gek geworden?” zegt ze met een vertrokken gezicht van ergernis. “Ik hoef jouw problemen en plannen niet te horen. Ik wil af en toe een schouder, een luisterend oor maar vooral seks. En zeker geen sneu gedoe van een man. Lunchen zit er vandaag niet in. Bel me maar als we weer naar een hotelletje kunnen.” Susan draait zich met soepele bewegingen om en loopt op haar charmantst weg, een bedwelmende verstikkende parfumgeur achterlatend.

Met een bonkende koppijn en een te snel kloppend hart, duikt Rob op zijn werk in de documenten. Zijn collega’s negerend, roert hij nadenkend in zijn koffie. Van slag is hij, totaal van slag. Dit had hij niet voorzien. Hij voelt de blikken van zijn collega’s, die in zijn rug lijken te prikken. Hij doet alsof zijn neus bloedt en pakt zijn mobiel om zijn sms’jes te checken. Hij ziet een berichtje van zijn vrouw, Anke, dat hij spullen uit de garage moet halen. Oh lekker, kan er ook nog wel bij, denkt hij geërgerd.

Tijdens de lunchpauze rijdt hij gehaast naar huis en pakt de vuilniszakken uit de garage, die daar voor hem klaar staan. Wrang eigenlijk, bedenkt hij, dat zijn vrouw zelfs nu nog zijn spullen klaar zet. Voor de rest wil hij niet nadenken over thuis. Hij kijkt niet eens binnen of Anke er is. Nee, zij heeft hem weggestuurd, ze bekijkt het voorlopig maar. Voor hem is hun huwelijk voorbij. Nou ja, ze moeten eerst nog van alles regelen natuurlijk, maar dat laat hij wel aan Anke over. Hij wacht wel af wat ze gaat doen. Zal ze om hem huilen, vraagt hij zich af. Snel denkt hij aan wat anders. De kinderen. Oh god, hij bedenkt zich dat hij wel iets af moet spreken voor de kinderen. Die moet hij wel af en toe kunnen zien natuurlijk. Misschien maar eens met hen bellen?

Terug op kantoor werkt hij zich uit de naad. Hij doet er alles aan om niet te hoeven nadenken. Hij kan niet te veel aan zijn hoofd hebben, dan lukt het allemaal niet meer. Om half vier kan hij zich niet langer inhouden en stuurt hij Susan een berichtje: ‘ik zit in een motel, kom je?’ Werken wordt nu wat moeilijk, hij blijft turen naar het scherm van zijn mobiel, in de hoop een reactie te zien van Susan.

Een half uur later houdt hij het werk voor gezien. Hij vertrekt naar zijn tijdelijke onderkomen. Het motel met het armetierige bed. Als hij de zakken met kleding op zijn kleine kamer heeft neergezet, krijgt hij eindelijk een reactie van Susan. ‘Wat is het adres?’ Snel typt hij het antwoord in en duikt onder de slecht schoongemaakte douche. Terwijl hij na de snelle douche zijn overhemd aantrekt wordt er op zijn deur geklopt.

“Dag lekkere vent,” begroet Susan hem met een stralende lach, “is het bed schoon?” Blij trekt hij haar in zijn armen en gooit de deur achter haar dicht.
Ze zoenen hartstochtelijk en beginnen gehaast elkaar uit te kleden.

Wordt vervolgd…….

Deel dit…

Facebook

Twitter

email