De gelukkige man (2)

Geplaatst door Mary op 16 februari 2013 | 3 reacties

de gelukkige man Terwijl hij in de keuken snel zijn avondeten weg werkt, praat hij ondertussen met de kinderen. Zijn vrouw groet hij afwezig, met zijn gedachten al boven. Zodra hij de warme hap achter de kiezen heeft, vlucht hij naar zijn werkkamer. Snel start hij zijn laptop op. Nog even lekker chatten met zijn vriendin. Ze moeten nodig plannen gaan maken om er samen eens tussenuit te kunnen. Oh ja, dat hebben ze wel nodig. Tijd voor elkaar. Fijn dat haar man het allemaal wel best vindt. Dat komt door dat open huwelijk van haar.

Over zijn eigen vrouw heeft hij zo zijn bedenkingen. Die zou een relatie van hem met een ander niet accepteren, dat weet hij. Nou, hij houdt er gewoon nog zijn mond over. Zijn geheim is veilig. Ah mooi, de chat begint ziet hij op zijn pc. Terwijl hij er eens goed voor wil zitten hoort hij beneden stemmen die hij niet direct kan plaatsen. Hij sluipt de overloop op, om te horen wie het zijn. Verbaasd luistert hij naar de stemmen van zijn zus en zwager.

Shit. Wat komen die hier doen? Hij ergert zich aan hun komst. Nu moet hij wel naar beneden. Hij had voor vanavond hele andere plannen. Dag avondje chatten met vriendin…..Op de valreep lukt het hem een bericht in te tikken en te verzenden naar Susan. Op het moment dat hij de laptop wil afsluiten staat zijn vrouw opeens in zijn kamer.

“Je zus is er” zegt ze met een rood gezicht terwijl haar ogen snel naar zijn beeldscherm gaan. Oh, hij ziet wat haar ogen zien. Een reactie van Susan!! Nee, nee. Zijn hart gaat als een razende tekeer. Dit had ze niet mogen zien. Zonder een moment te aarzelen trekt hij zijn gezicht in de plooi, klapt zijn laptop dicht en loopt zijn kamer uit. “Wat komen ze doen?” sist hij tegen zijn vrouw, die hem aarzelend volgt. “O, ze waren in de buurt en komen gewoon even op visite” zegt ze, terwijl haar rode gezicht is veranderd in een akelige lijkbleke kleur.

Zwijgend lopen ze naar beneden en begroet hij gemaakt opgewekt zijn zus en onsympathieke zwager. Anke is de keuken in gegaan. Hij vermoedt dat ze koffie aan het zetten is. Als ze na een lange tijd in de kamer komt, stokt het gesprek van hem met zijn zus en zwager. Ze zien allemaal dat Anke gehuild heeft. Nou zal je het krijgen, denkt hij huiverig. Als zijn zus zo vraagt aan Anke wat er is, komt er vast een hele berg ellende uit dat mens. Hij doet alsof hij gek is en zoekt een pak koekjes in de kelderkast.

Als hij met de koekjes uit de kast komt gaat het gesprek over de zomervakantie. De vakantie? Opgelucht concludeert hij dat zijn zus niets aan zijn vrouw gevraagd heeft. Ze doen hier dus allemaal alsof ze Anke’s tranen niet hebben gezien. Pfff. Dat scheelt zeg. Een pak van zijn hart. Nu doet hij maar gezellig mee en kletst honderduit over de vakantieplannen van zijn gezin.

Niet dat hij er veel zin in heeft, hij moet er niet aan denken om met zijn gezin op vakantie te moeten, maar dat is toch een heel wat veiliger gespreksonderwerp dan de tranen van zijn vrouw.

Als hij een zijdelingse blik op zijn vrouw werpt, voelt hij toch een onverwachte steek van medelijden. Ze heeft het moeilijk, dat kan hij zo zien, toch knap dat ze zich groot houdt en doet alsof ze niet gehuild heeft. Hij hoopt dat de visite niet lang meer blijft, dan kan hij toch nog even verder met zijn chat met Susan. Want het kriebelt, hij wil haar vanavond nog even spreken…..