Ik vrees voor de nabije toekomst
Praten over geld of financiële problemen doen we liever niet. Toch durft deze alleenstaande moeder het wel. Aan het woord is Annika die vertelt hoe haar leven er nu uit ziet.
Hoewel ik optimistisch probeer te blijven vrees ik voor de nabije toekomst. Ik ben een alleenstaande moeder en leef al jaren van een bijstandsuitkering. In mijn verleden was ik verslaafd aan de heroïne en cocaïne en toen ik daarvan afgekickt was, bleek dat mijn longen niet meer gezond waren. Ook was er een pijncentrum in mijn hersenen beschadigd. Ik was toen net werkeloos en belande daardoor in de bijstand. Een paar jaar later werd mijn kind geboren en toen konden wij het nog prima redden samen.
Dat werd anders door de invoering van het nieuwe zorgstelsel en de hoge eigen risico. Uit het verleden heb ik een schuld overgehouden en die betaal ik keurig af. Maar naast de vaste lasten en de jaarafrekening van het gas en licht maakt het dat ons weekbudget van vijfendertig euro erg krap is. Zo krap dat mijn kind en ik afhankelijk zijn geworden van de voedselbank.
Ik probeer creatief te zijn door veel fruit en eetbare planten uit de natuur te halen. Ik ben zelfs begonnen met de aanleg van een moestuin. Wat zou ik graag eens wat financiële ruimte willen hebben om bijvoorbeeld kleren te kunnen kopen of naar een kapper te kunnen gaan. Maar dat zit er niet in.
Ik heb vaak genoeg gehoord dat mensen die in de bijstand zitten het beter hebben dan de mensen met een betaalde baan. Nou, ik kan je vertellen dat dat ‘beter hebben’ niet telt voor bijstanders die ziek zijn of een handicap hebben. Datzelfde geldt ook voor bijstanders die een kind met een ernstige of chronische ziekte of beperking. Ook de minima moet gewoon het eigen risico van de zorgverzekering en de eigen bijdrages ophoesten.
Als er in huis iets kapot gaat ben ik zwaar de pineut want ik heb geen geld om het te laten repareren, laat staan om het te vervangen voor iets nieuws. De harde opstelling van de regering baart mij wel zorgen. Door de mantelzorgboetes en participatiewet komen er in de toekomst steeds meer mensen op straat te staan. Ik hoor ook verhalen van mensen die hun medicijnen niet meer kunnen betalen. Ik denk dat er steeds meer mensen afhankelijk worden van voedselbanken. Ja, ik vrees voor de toekomst…
Om privacy redenen is Annika een verzonnen naam.
Mijn bio op twitter is aardig volledig:
Kritisch, Nieuwsgierig, Moeder, Behulpzaam, Humor, Gehuwd, Regelaar, Spontaan, Flapuit, Creatieve geest, Ideeënbrein, Blogger, #twittertaalgids en oh ja ook nog: a-technisch ben ik.
5 Reacties
Reactie toevoegen
23 mei 2014
ik verslaafd aan de heroïne en cocaïne en toen ik daarvan afgekickt was, bleek dat mijn longen niet meer gezond waren. Ook was er een pijncentrum in mijn hersenen beschadigd. = Is dus niet de schuld van de (een) regering eerlijk is eerlijk !.
Ik was toen net werkeloos en belande daardoor in de bijstand. Een paar jaar later werd mijn kind geboren en toen konden wij het nog prima redden samen. = is dus idem wie hierboven.
Begrijp best de moeder instincten die een Vrouw hebben kan ,maar om in die om standen een kind te willen ?.
Als de Vader bekent is en dat neem ik toch aan ,is hij mede verplicht voor dat kind te zorgen (financieel).
Dit alles is niet bedoeld als kritiek ,wie zonder zonde is werpt de eerste steen ,maar toch om nu de regering daar alleen te schuld van te geven ?.
Vind het wel heel knap dat ze van de drugs afgekomen is ,en hoop ook dat het voor haar gaat beteren financieel toch.
23 mei 2014
Dus ze was verslaafd naar ik lees VOOR kind krijgen. Maakt dat iemand levenslang “schuldig” voor alles wat er verder gebeurt?
Ben sinds 6 jaar werkeloos en kom niet aan de bak door een VERLEDEN (celstraf wegens onbetaalde boetes). Hier voedselbank en 25 euro pw “over” . En mijn ex zorgt ook alleen voor onze kids want ik kan geen allimentatie betalen. En regering maakt mensen inderdaad niet ziek DAT is eigen schuld maar het feit dat meer dan een miljoen mensen in eens mooi nederland arm zijn vind ik veelzeggend.
23 mei 2014
Tom, als men aan drugsverslaafden denkt, scheren we vaak iedereen over een kam. Vergeet niet de achtergrond waardoor men kan gaan gebruiken. niet ieder individu is tegen alles opgewassen en even sterk. En zoals een situatie nu is, valt niet terug te draaien. Heeft geen zin, het gaat om hoe nu verder…..
Ben het wel met je eens dat als je werkeloos bent, met klein inkomen, je niet aan een kind moet beginnen. Maar we weten niet waarom dat toch is gebeurd.
‘Annika’
Respect, zal niet makkelijk zijn geweest om te stoppen met drugs.
Jouw vrees voor nabije toekomst kampen heel veel mensen mee. Het is beslist niet makkelijk….
Ik ken alleenstaanden die minder overhouden. Het is heel triest dat in NL een norm wordt gezien als voldoende om te blijven ‘leven’ Echter niet voor iedereen.
Als men een schuld heeft opgebouwd, wordt het nog moeilijker, want dat gaat af van het kleine beetje waarvan je geacht wordt niet ‘dood’ te gaan.
De eigen bijdragen v.d.zorg komen daar ook nog bij.
Ik ken mensen die daar toch doorheen zijn gekomen. Zeker niet makkelijk.
Denk eens aan een cursus of studie waar je meer inkomen mee kunt genereren. Vrijwilligerswerk wat je interesse heeft en ervaring mee op kan doen. Als je dat aangeeft, zal men je daarmee helpen en bijstaan.
Ga niet bij de pakken neerzitten, je hebt een kind, geef goed voorbeeld.
Blijf niet thuis kniezen, want dan zal er voorlopig niets veranderen.
Ik begrijp dat je het op dit moment heel triest inziet. Maar als jij hoe moeilijk ook het hef in eigen hand gaat nemen, zul je zien dat je stap voor stap verder komt.
Ik wens je hierin veel kracht en sterkte.
23 mei 2014
Het voornaamste is dat je een moeder bent die inziet dat haar kind in de eerste plaats liefde nodig heeft, en ja het moet heel hard zijn je kleintje niet te kunnen voeden zoals het moet.
Blijf vertrouwen hebben in jezelf al ziet alles er donker en grauw uit in je leven, je kind zal de zon zijn die in deze donkere periode voor je schijnt.
Ik hoop uit gans mijn hart dat je het vol houdt, dat je de drugs afzweert en dat het je in de toekomst beter zal vergaan….Veel sterkte!
26 mei 2014
Hoi hoi,
Ik had net al een reactie geplaatst, maar er ging wat mis. Dus hopelijk komt die niet dubbel.
Enfin, ik kwam op je blog terecht via een retweet. Ik lees normaliter niet zo snel een blog van iemand, maar de titel sprak mij aan. Want in het leven speelt de toekomst (als ik voor mezelf spreek) een grote rol. Iedereen zou die graag: Gelukkig, gezond en probleemloos tegemoet willen gaan.
Ik heb zelf een heftige jeugd gehad, dus ken de klappen van moeten strijden en overleven in het leven. Echter heb ik geen ervaring met een geld beperking. Maar voel wel je onmacht en leegte die je graag zou willen opvullen, in jou geval zal geld daar een fijne rol in kunnen spelen. Wat je zegt, dingen kunnen kopen en kunnen laten repareren.
Ik hoop oprecht dat je de juiste mensen in je leven hebt, die in jou geloven. Maar hoop met name dat je het geloof in jezelf behoud of weer hervind. Ik lees tussen de teksten namelijk een sterke vrouw. Blijf creatief en vecht voor wat je waard bent.
Liefs