Die meedogenloze spiegel
‘Wat moet dat worden vandaag?’ Vroeg ik mijzelf vanmorgen hardop af toen ik om half zeven voor de spiegel stond. Die eerste aanblik is toch elke dag even schrikken. Op dat moment ben ik slechts een vijf. Maar goed, na een flinke plens koud water, wat oogmake-up en een pittige strijd met een weerbarstig kapsel vertrok ik snel naar beneden. Tijd om het ontbijt klaar te maken en een wandelingetje met de hond te doen.
Uren later, als ik voor de tweede keer een blik in de spiegel werp zijn de ergste lijnen wat weggetrokken en oog ik zowaar weer een beetje fris. Nu kan het ook aan mijn ogen liggen, mijn zicht is wat afgenomen de laatste jaren. Hoewel ik een beeldbuisbril heb, heb ik volgens de opticien een bril voor hele dagen nodig. Daar wil ik nog niet aan, ijdel als ik ben. En lenzen zijn niets voor mij, die heb ik al eens getest. Ik prikte steeds met mijn nagels in mijn ogen.
Halverwege de dag, als ik weer in de spiegel kijk, voel ik me zowaar een zeven. ‘Ja’, zeg ik tegen mezelf, ‘ik kan er nog mee door’. Dan is het een goede dag want er zijn ook dagen dat ik mij een vijf blijf voelen. Soms zit dat rare gevoel tussen de oren en spelen wat ongemakjes mee waardoor ik mij niet lekker voel.
Als ik dan ook nog de tijd neem om ’s avonds voor het douchen mijn lichaam kritisch te bekijken ben ik weer terug bij het startpunt, terug bij de vijf. In gedachten neem ik de kwetsbare plekken van mijn lichaam door. ‘Hier zou wat af kunnen en daarboven zou er best wat bij kunnen’.
Gefrustreerd duik ik onder de douche en word boos op mezelf. Want, zo vind ik dan, ik heb niets te klagen, ik moet niet zo kritisch zijn. Met het klimmen der jaren treed verval op. De ene dag is de andere niet en niemand is perfect. En het gaat toch om mijn innerlijk, niet waar? Door mijn eigen peptalk word ik zowaar weer even een zeven.
Mijn bio op twitter is aardig volledig:
Kritisch, Nieuwsgierig, Moeder, Behulpzaam, Humor, Gehuwd, Regelaar, Spontaan, Flapuit, Creatieve geest, Ideeënbrein, Blogger, #twittertaalgids en oh ja ook nog: a-technisch ben ik.
8 Reacties
Reactie toevoegen
30 april 2014
Ha ha. Hetzelfde verhaal voor wel erg veel mensen denk ik. Alleen, om mijn rimpels heb ik me nog nooit zorgen gemaakt. Die heb ik verdiend. :-))
30 april 2014
De lijnen op het gezicht zijn de afdruk van je leven.Het zijn de dingen die je doet die je waarde bepalen.
Met het stijgen der jaren neemt onze waarde toe. Ben je nu toch wel minimaal een acht
30 april 2014
Waarom zijn we zelf ons meest kritische jurylid?! Waarom gaan onze ogen naar die plek van het lichaam waar we het minst trots op zijn. Zal het ooit anders worden? Ben bang van niet. Ik als ander jurylid kan je vertellen dat je een prachtig mens bent. Van binnen en van buiten!
30 april 2014
Jee, wat een mooi compliment!
30 april 2014
Natuurlijk herken ik mezelf! En ja, het gaat om het innerlijk. Maar als ik naar jouw foto kijk ben ik trots op mijn knappe zusje!
30 april 2014
Ik houd van rimpels en lichte zakken onder de ogen ,ik houd van een heel licht klein buikje ,vind het prachtig wat rimpels rond de mond ,want je ziet je leeft ,je hebt gelachen en gehuild je bent mens.
Innerlijk ben je een top mens ,zo moet dat ,dus blijf lekker zo
30 april 2014
Ik geef je een tien! ( ik hoor je nu zeggen, je overdrijft) Nee ik overdrijf niet, elke leeftijd heeft zijn charme. Ons lichaam en gezicht past zich aan de leeftijd aan. Waarom zou je alleen een 10 krijgen als je een heel knap uiterlijk hebt, zoals een fotomodel met een strak lijf en wat is knap? Wanneer ben je knap? Je bent knap als je jezelf accepteert op welke leeftijd dan ook. En als je jezelf op kunt peppen want dat is knap.
Ja mag ik Mary? Mag ik je een 10 geven want je bent een geweldig mens! Ook van binnen
Ieder mens is bijzonder, op zijn of haar eigen manier een 10 waard!
Lipjes getuit en borstjes vooruit en GO
1 mei 2014
Maar je STAAT voor de spiegel, WANDELT met je hond, maakt zelf ONTBIJT klaar, kunt nog DOUCHEN, hebt lang genoeg GELEEFD om dit allemaal nog mee te mogen maken, en SCHRIJFT er ook nog een prachtige blog over…. Zit dat even mee….