De frustraties van een apotheker

Hallo Mathijn, waarom heb je gekozen voor dit beroep?

Toen ik in vier vwo serieus moest gaan nadenken over mijn pakketkeuze heb ik gekozen voor een B pakket inclusief economie en geschiedenis. Zo hield ik veel opties voor een vervolgopleiding open. Ik wilde namelijk een studierichting volgen waarmee ik later “iets met mensen” kon doen. En daarnaast wilde ik ook een studierichting kiezen waarmee ik ook een redelijk grote kans had op een baan in de richting waarbinnen ik mijn opleiding had gevolgd. Toen mijn neef farmacie ging studeren en ik gelijktijdig een vriendinnetje kreeg die voor apothekersassistent ging leren, was mijn interesse in de apotheek gewekt.

Wat is jouw vooropleiding?

Mijn vwo-diploma heb ik gehaald op Lyceum de Grundel in Hengelo en daarna heb ik Farmacie gestudeerd aan de universiteit van Groningen (RUG).

Ben jij de eigenaar van deze apotheek?

Nee. Ik ben de beherend apotheker. De eigenaar van de apotheek is BENU, dat is een keten van inmiddels tweehonderdvijftig apotheken in Nederland. In heel Europa zijn ongeveer zevenhonderd BENU apotheken. Ongeveer vijftien jaar geleden is de wet veranderd. De apotheker hoeft na deze wetswijziging niet meer verplicht de eigenaar van de apotheek te zijn. Deze maatregel is genomen om concurrentie binnen de apotheekwereld te bevorderen.

Hoeveel personeel werkt er bij jou?

Binnen BENU Apotheek Eibergen zijn drieentwintig personen werkzaam inclusief mijzelf.

Wat doe jij precies?

Zoals gezegd ben ik de beherend apotheker. Dat betekent dat ik farmaceutisch eindverantwoordelijk ben. Mijn werkzaamheden zijn erg veelzijdig. Naast dagelijkse patiëntadvisering heb ik ook zeer intensief contact met de lokale huisartsen en (wijk) verpleegkundigen. Tevens ben ik toezichthoudend apotheker van nu nog Oldenkotte, de oogkliniek en veel andere tehuizen in Rekken, Eibergen, Ruurlo en Rietmolen. Maar gelukkig hoef ik dit allemaal niet alleen te doen. Ik heb een fantastisch en enthousiast team om mij heen staan. Ik geef hier dan ook leiding aan. Kortom, ik verveel me nooit.

Wat zitten er toch voor spullen in al die laatjes?

Heel veel verschillende geneesmiddelen, verbandartikelen, incontinentiemateriaal en andere hulpmiddelen.

Worden er in jouw apotheek nog medicijnen of zalven gemaakt of krijgen jullie alles kant en klaar aangeleverd?

Sinds enkele jaren moet je gecertificeerd zijn om een contract aan te kunnen gaan met de zorgverzekeraar. Wil je dan nog zelf geneesmiddelen bereiden, dan moet je bereidingsruimte aan dezelfde eisen voldoen als de Farmaceutische Industrie. Met andere woorden, dit is een onmogelijke eis. Het gevolg is, dat ik wel voor de wet bevoegd ben om geneesmiddelen zelf te bereiden, maar dat ik dat in de praktijk niet meer doe om mijn certificaat te kunnen behouden.

Alle regels en administratie waar jij mee te maken hebt, maakt dat het prettiger werken of juist niet?

De administratie en regeldruk zijn op dit moment enorm en die regeldruk is mijn grote frustratie. Om een simpele katheter te mogen afleveren ben ik bijna vijftien minuten bezig met het invullen en controleren van allerlei machtigingsformulieren. En dan kan de uitkomst helaas zijn dat je niet mag leveren op kosten van de verzekeraar omdat je daarvoor niet gecontracteerd blijkt te zijn. Om de klant toch niet in de kou te laten staan ben je dus weer langdurig aan het bellen om het weer voor elkaar te krijgen.

Hoe komt het dat patiënten tegenwoordig vaak een goedkoper, merkloos, medicijn van apothekers krijgen voorgeschreven? Waarom ligt die beslissing niet bij de huisarts?

Die beslissing ligt ook niet bij de apothekers hoor. Het is de zorgverzekeraar die bepaalt welk merk geneesmiddel ik op hun kosten moet of mag afleveren. Zo kan het zijn dat ik van een soort geneesmiddel wel vier varianten in mijn apotheek op voorraad heb liggen, namelijk voor elke verzekeraar weer een andere. Ik ben alleen vaak de boodschapper van het nieuws dat ik wederom een ander doosje met geneesmiddelen moet afleveren. Wil je hier meer over weten, dan heeft Tros Radar hier in 2012 een nu nog steeds actuele uitzending aan besteed. Je kunt die uitzending nog steeds terug zien via: Tros Radar

Waar worden deze merkloze medicijnen geproduceerd?

Geneesmiddelfabrikanten zijn tegenwoordig wereldspelers, met hoofdkantoren in de VS, Zwitserland of het Verenigd Koninkrijk. Hun producerende fabrieken staan dan ook over de hele wereld verspreid met een steeds groter wordende rol voor India.

Ik heb eens een stuk van een documentaire gezien over een pillenfabriek in een naar ik geloof Arabisch land, waar ze het niet zo nauw namen met de hygiëne. Ik schrok daar behoorlijk van. Weet jij wie zulke bedrijven controleren?

Als een fabrikant een geneesmiddel wil registreren in Europa dan is de EMA (European Medicines Agency) verantwoordelijk voor het registratieproces en de naleving op de kwaliteit van de geneesmiddelen. Voor Nederland is dat de Inspectie voor de Volksgezondheid (IGZ).

Bedankt Mathijn Brummelhuis voor dit verhelderende gesprek! Meer informatie is ook te vinden op: Benu apotheek Eibergen

Mary

Mijn bio op twitter is aardig volledig:
Kritisch, Nieuwsgierig, Moeder, Behulpzaam, Humor, Gehuwd, Regelaar, Spontaan, Flapuit, Creatieve geest, Ideeënbrein, Blogger, #twittertaalgids en oh ja ook nog: a-technisch ben ik.

Deel deze posts op

2 Reacties

  1. In de aanhef wordt gesproken over de frustraties van een apotheker.
    Volgens Wikipedia is dit de emotionele toestand van iemand die belemmerd wordt zijn verwachtingen, behoeften of doel te verwezenlijken.
    Ook zou je kunnen zeggen: “Een diepgevoelde teleurstelling”.
    Dit kan ik allemaal niet in deze blog ontdekken.
    Heb ik misschien toch iets niet goed gelezen/begrepen?

    Reactie toevoegen


    • Fijn dat je hebt hebt opgezocht. De antwoorden vind je onder de volgende vraag: Alle regels en administratie waar jij mee te maken hebt, maakt dat het prettiger werken of juist niet?

      Reactie toevoegen


Reactie toevoegen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *