Als ik in bed lig en het regent dan moet ik altijd terug denken aan de jaren dat ik kampeerde. Dan denk ik weer aan dat hele kleine tentje waar de regendruppels aan de binnenkant hingen en bijna, maar nog niet helemaal, op mijn hoofd vielen. Zo’n knus klein tweepersoons tentje waar je niet in hoeft te koken vanwege ruimtegebrek.

Ik lig me dan te verkneukelen omdat ik heerlijk comfortabel in mijn bed lig met een echt dak boven mijn hoofd. Ik geniet des te meer omdat ik niet lig te kleumen of te zweten in een klamme muffe slaapzak, in een gehorige tentje.

In mijn leven heb ik vaak gekampeerd. Van kinds af aan ging ik met mijn ouders mee. Van een caravan tot een vouwwagen in mijn jeugd, en van een minitentje tot een bungalowtent in mijn jonge vrouwen jaren. Ik kampeerde met mooi weer en met slecht weer. Ik heb veel campings gezien, veel meegemaakt en één ding weet ik zeker. Ik ga nóóit meer kamperen.

Ik heb geen zin meer om op mijn slippers door de modder te banjeren met een closetrol onder mijn arm op weg naar een, veel gebruikte, onwelriekend toilet. Ik heb ook helemaal geen zin meer om in de rij te moeten staan om in een vieze doucheruimte te mogen genieten van waterstralen die maar niet warm worden.

Wat ik ook kan missen als kiespijn zijn al die muggen en ander ongedierte die altijd in het tentje te vinden waren. En dan die kleren die maar niet droog wilden worden met regenachtig weer. Of armoedig alle vieze bekers en borden opsparen om maar een keer per dag te hoeven afwassen.

Waar ik ook meer dan genoeg van heb is het mijn tent uit liggen zweten vanwege de brandende zon die er op staat. Dat buiten ontbijten terwijl je bij de overburen op hun kampeertafeltje kan kijken beviel me ook niet zo. Het gevoel van privacy, waar ik toch op gesteld ben, was daar naar mijn beleving wat aangetast.

Op het hele kampeerveld meegenieten van elkaars geluiden, daar was ik ook niet door gecharmeerd. Een luidruchtige scheet van een buurman galmt nog na in mijn hoofd, een echtelijke twist die werd uitgevochten in een nabije tent staat mij ook nog vers in het geheugen.

Zelfs die keer in Frankrijk had ik het wel gehad met kamperen. Daar heb ik naast hitte ook heel slecht weer meegemaakt. Zoveel regen en onweer heb ik nog nooit gezien in zo’n korte tijd. Man, wat was ik daar bang in dat tentje. En toiletteren boven een gat in de grond maakte dat ik leerde wat obstipatie was.

Nee, dat kamperen heb ik lang genoeg gedaan. Ik geef toch de voorkeur aan iets met een echt dak boven mijn hoofd en een door mij zelf schoongepoetst toilet met een goedwerkende warme douche.
Een klein beetje luxe en ruimte hebben vind ik stukken prettiger.

En dat hoeft niet eens in het buitenland te zijn. Ik vertoef net zo graag in ons eigen landje. Ik bedenk me net dat er voor dit jaar niets gepland is. We zijn zo bezig met de huizenjacht dat nadenken over een vakantie erbij in is geschoten. Nou ja, er gaat toch niets boven mijn eigen bed.