Als mijn hoofd het niet meer doet
Als mijn hoofd het niet meer doet
Als mijn mond geen woorden meer kan vormen
Laat me dan
Als ik nog slechts een omhulsel ben
Als ik in leven word gehouden door machines
Laat me dan
Als herstel niet mogelijk is
Als lijden ondraaglijk is
Laat me dan
Als mijn einde onverwachts komt
Als het mijn tijd is
Laat me dan
Laat me dan los
Treur om mij
Maar houd het kort
Laat me dan los
Besef hoe kostbaar het leven is
Richt je op de toekomst
Laat me dan los
Denk met een glimlach aan mij
En leef
Foto komt uit mijn privécollectie.
Mijn bio op twitter is aardig volledig:
Kritisch, Nieuwsgierig, Moeder, Behulpzaam, Humor, Gehuwd, Regelaar, Spontaan, Flapuit, Creatieve geest, Ideeënbrein, Blogger, #twittertaalgids en oh ja ook nog: a-technisch ben ik.
13 Reacties
Plaats een reactie
Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
26 augustus 2016
Zo mooi geschreven Mary,vertellen als je het nog kan.Voor je geliefden is dat moeilijk maar mooi dat je hen (en andere) dit duidelijk wil maken.Lief en vol duidelijkheid geschreven.Moest tranen wegpinken toen ik het zat te lezen !
26 augustus 2016
Prachtig
26 augustus 2016
Heel mooi, precies hoe ik er ook over denk.
27 augustus 2016
Zo mooi , ik denk er ook zo over. Hou me niet tegen wil en dank in leven.. Als ik niet meer vanvoren weet of ik vanachter nog leef…..Laat me dan …
27 augustus 2016
Mooi!
27 augustus 2016
Je raakt een gevoelige snaar bij me. Heel ontroerend en wat ontzettend mooi geschreven en verwoord Mary. Ook ik denk er zo over maar had dit nooit zo mooi kunnen verwoorden als jij dit nu doet. Ik heb dit gedicht een aantal keren gelezen en ook aan mijn vriend voorgelezen. Hij vond het, net als ik prachtig en ontroerend. <3
27 augustus 2016
Mij raakt het dat het jouw raakt. Hoe mooi is dit! Dankjewel ❤
28 augustus 2016
Heel gevoelig onderwerp , verwoord in een wens van liefde, gevoel en respect….Prachtig
23 september 2016
Heel mooi geschreven en voor velen een waarheid als het kan en mag! Wie wil zo zijn haar doodstrijd leveren? Zijn er niet zoveel denk ik, misschien de sterk gelovigen, maar dan nog denk ik daarbij, dat als je ingrijpt voor een ” langer” uitzichtloos leven, laat je de natuur ook zijn gang niet gaan. Voor mezelf heb ik die beslissing ook al gemaakt, maar of het dan ook het beoogde gevolg heeft is nu nog maar afwachten, en dat is iets wat mij bang maakt! Wil niet als kasplantje op de dood wachten zou dat voor mij gelden!
2 maart 2017
Mooi geschreven Mary.
Moeilijk onderwerp….
3 maart 2017
Waarom zou je je naaste nog meer laten lijden als jijzelf al aan de laatste afdaling bent begonnen ?
Laat me gerust los dan.
Rob Liefhebber van het leven, geen liefhebber van ellende en hopeloos verdriet.
27 juli 2017
Wow, deze komt binnen zeg. Gisteren de uitvaart van mijn moeder gehad. Een maand geleden hoorde we dat ze een hersentumor had. Deze tekst had van haar kunnen zijn. Dankzij de mogelijkheden van euthanasie is zij in ons bijzijn, omringd door liefde in alle rust waardig gestorven. Van alle ellende en verdriet van de afgelopen maand was dit zo mooi. Ik kon haar loslaten maar wat is het verdriet intens, het gemis zo groot. Mijn hart gebroken.
27 juli 2017
Gecondoleerd Monique. Ik schreef dit enige tijd geleden. Niet wetend dat mijn vader zou overlijden. Ook hij onder andere aan de gevolgen van diverse hersentumoren recentelijk overleden. Voor hem was er geen euthanasie helaas. Ik leef met je mee.