Was ik maar Dolf Jansen
Ik woon in een land waar bezuinigingen aan de orde van de dag zijn.
Een land waar B-sterren zich op tv in bochten wringen voor de kijkcijfers.
Waar een liter benzine stukken duurder is dan een bruin gesneden brood.
Ik woon in een land waar regeren op basis van cijfertjes lijkt te gaan.
Een land waar mensen over ‘we’ praten als er mogelijk wat te winnen is.
Waar het over ‘ze’ gaat als verliezen de enige optie lijkt te zijn.
Ik woon in een land waar mensen met bosjes tegelijk ontslagen worden.
Een land waar een gouden handdruk nog steeds wordt uitgedeeld.
Waar een groot deel van de bevolking elke euro om moet draaien.
Ik woon in een land waar iedereen een mening heeft.
Een land waar op allerlei vlakken te veel gesnoeid wordt.
Waar gevangenispersoneel massaal ontslagen gaat worden.
Ik woon in een land waar de EU de baas over lijkt te zijn.
Een land waar geld niet meer kan rollen.
Waar respect voor elkaar vaak loze woorden zijn.
Ik woon in een land waar mijn hart ligt.
Een land waar een stille tocht tegen zinloos geweld geen betekenis heeft.
Waar de kleine ondernemer amper zijn hoofd boven water kan houden.
Ik woon in een land waar wat eens recht was, krom is gegroeid.
Een land waar het nieuws tegenwoordig zelden positief is.
Waar miljarden worden uitgegeven om andere landen te redden.
Ik woon in een land waar de zorg is uitgekleed.
Een land waar de zon elke dag opkomt maar niet voor iedereen schijnt.
Waar een deel van de bevolking afhankelijk is van voedselbanken.
Ik woon in een land waar ‘er zijn voor elkaar’ gelukkig nog bestaat.
Een land waar de jeugd ooit de toekomst had.
Waar te veel mensen de dupe zijn en worden van de bezuinigingen.
Ik woon in een land waar weinig oog is voor het individu.
Een land waar een koning de troonrede zal gaan houden.
Waar de winter al bijna een half jaar duurt.
Ik woon in een land waar ik me over verwonder.
Een land waar ik mij echter ook zorgen over maak.
Waar ook de kinderen van onze kinderen later moeten kunnen leven.
Ik woon in een land waar ik nog heel wat over zou kunnen schrijven.
Een land waar ik toch graag wil blijven wonen.
Waar ik ondanks alles nog kan genieten van de kleine dingen.
Ik woon…, nee voor nu is het genoeg.
Met dank aan Dolf Jansen Fotograaf: Danny Schwarz
Was ik maar Dolf Jansen. Dan had ik over bovenstaande een confronterende conference gemaakt. Met wat kwinkslagen en spitsvondigheden had ik op geheel eigen wijze de lachers op mijn hand gekregen en het publiek aan het denken gezet.
Ik ben echter een bezorgde moeder die van haar hart geen moordkuil wil maken. Door te bloggen over mijn overpeinzingen en zorgen hoop ik ze op deze manier te delen met anderen. En het lucht ook wel een beetje op moet ik zeggen.
Ik ben een vrouw die hoopt op een betere toekomst voor iedereen. Die hoopt dat er een einde komt aan deze langdurige recessie. Die hoopt dat betere tijden zullen aanbreken, maar wel twijfelt over de huidige vorm van regeren.
Ik heb een mening en ik blijf hopen. Ik sta toch niet alleen?
Mijn bio op twitter is aardig volledig:
Kritisch, Nieuwsgierig, Moeder, Behulpzaam, Humor, Gehuwd, Regelaar, Spontaan, Flapuit, Creatieve geest, Ideeënbrein, Blogger, #twittertaalgids en oh ja ook nog: a-technisch ben ik.
11 Reacties
Plaats een reactie
Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
27 maart 2013
Tuurlijk niet! maar democratie is vaak niet je zin krijgen…
27 maart 2013
ik geloof in delen
zoals jij nu doet
delen van je hart
kan niet anders of daar komt wat moois uit
27 maart 2013
Het is niet nodig om Dolf Jansen of Ghandi te zijn om wat te betekenen, om te inspireren, om het verschil te maken. Wees gewoon jezelf, zoals jij bent, handelend vanuit oprechte interesse en liefde voor je medemens.
27 maart 2013
Die confronterende conference heeft Dolf al gemaakt. Jij deelt hem met ons, daar ben ik blij om – dank!
28 maart 2013
Schrijven is
Een expressie van jezelf
Maar ook met delen
Toon je wat in je leeft
Beide vragen het lef
Gewoon jezelf te zijn
Beide vragen de moed
Je masker te laten vallen
Zodat je kunt staan
Voor waar jij in gelooft
Dit bijzondere delen
Samen met woorden uit jouw hart
Zo bijzonder
En heel verfrissend
Door jou besef ik plots
Dat ik soms toch op mijn tenen loop
Door jou vraag ik me af
Waarom
Eens wakker
Wil ik niet meer slapen
Dank je
28 maart 2013
Wel meis wat mij betreft, breng je het prima onder woorden!
Fijne dagen, XXXXXXX
29 maart 2013
Het is geen makkelijke tijd, ook niet voor mensen die het land besturen. Ik heb ervoor gekozen om met http://stopdoemdenken.nl op zoek te gaan naar positieve berichten of het positieve in wat negatiever nieuws.
Ik ben ervan overtuigd dat mensen, op kleine en grote schaal altijd weer oplossingen vinden.
29 maart 2013
Ik schrik bijna van je negatieve inslag. Meer nog van het feit dat je de spijker op de kop slaat. Dit land kent veel mooie dingen, kent veel goede mensen maar geeft ook veel om over na te denken. Eens. Mooi blog overigens.
28 april 2013
Beetje late reactie, maar evengoed:
Ik woon in één van de rijkste landen van de wereld, waar de meesre mensen heel oud worden en kinderen het beste kunnen leven. Waar mensen open en hulpvaardig zijn. En waar van alles zondermeer goed geregeld is.
Anders kom je toch ook gewoon in mijn land wonen? Mag best!
15 mei 2014
Jouw pen schrijft steeds met de juiste inkt, vandaag dit morgen dat..men voelt ook aan je schrijfstijl dat je een vrouw bent, gevoelig en zacht en toch legt je de problemen bloot zoals het ze zijn….
17 januari 2015
Als jij Dolf Jansen zou zijn, zou ik niet meer op je vallen, zijn uiterlijk schrikt mij heel erg af, en vraag mij dan ook al heel lang af of zijn ‘leefstijl’ ook gezond kan zijn?
Als jij zo geestig zou zijn als Dolf Jansen, zou ik verslaafd aan je raken en een huis in jouw buurt kopen, om dagelijks een glimp van je op te vangen!
Blijf maar gewoon wie je bent, een mooie,intelligente,inspirerende,down to earth,eerlijke, invoelende en vooral aardige vrouw, die een heldere visie heeft van het land waarin wij wonen!
Love you,
Dick