Respect voor de dokter

Op een doordeweekse dag stap ik de wachtkamer van de huisarts binnen. Er zitten 3 mensen te wachten.

Ik zit nog maar net of er wordt door een haantje de voorste al gezeurd.

“Goh, de dokter is binnenkort wéér afwezig. Die is er ook vaak niet.” Nog geen 2 tellen later gaat ie verder…

“Het is nog niet eens 10 uur en ze loopt nu al uit.” Er wordt instemmend geknikt en gemopperd. Het is me wat met die dokter…

Van nature ben ik een zwijgzaam type maar nu kan ik mijn mond niet houden. Ik zeg dat ik het normaal vind dat ze uitloopt. Verbaasde ogen draaien naar mij toe.

“Wat is er nou zo erg aan om 20 minuten te wachten? We komen allemaal aan de beurt en ook voor ons neemt de dokter alle tijd. Ze heeft met mensen te maken, niet alles is te bespreken of te behandelen in een paar minuten. Zelf wil je toch ook dat ze de tijd voor jou neemt? Stel je voor dat ze jou zou onderbreken en zeggen dat je tijd om is?”

Zo hadden ze het nog niet bekeken, ik zie het aan hun gezichten. Er valt een korte stilte en dan komt het onvermijdelijke…

Haantje de voorste mijmert hardop: “Weet je nog toen we dokter R hadden?” Enthousiast geknik. Ja, iedereen kent dokter R. De man is legendarisch en komt in deze wachtruimte nog steeds ter sprake. “Hij had volgens mij nooit vrij en nam alle tijd voor je”, peinst haantje de voorste hardop verder.

Terwijl dokter R wordt opgehemeld ben ik ineens in gedachten 19 jaar terug. Een weggestopte herinnering…Het wordt koud om mijn hart.

Ik was 10 dagen moeder en ik zat met mijn man en een apathische baby, die de dag ervoor hevig had gespuugd, in de wachtkamer van dokter R. Ik was over mijn toeren, wist dat het niet goed ging met mijn zoontje. Zat in zak en as daar in die volle wachtkamer.

Ik zie nog de bezorgde blikken van de andere wachtenden. Diezelfde blik zag ik ook in de ogen van dokter R toen ik eindelijk, na lang wachten, zijn spreekkamer binnenkwam.

“Dit is niet goed Mary”, zei hij met paniek in zijn stem. “Rijd zo snel mogelijk naar het ziekenhuis, ik bel dat jullie eraan komen.”

Man reed als een dolle. Dat we het er zonder kleerscheuren vanaf hebben gebracht is een wonder. Dat hij ondanks alles onverstoorbaar bleef, met een huilende vrouw en doodziek baby’tje op de achterbank, heeft er waarschijnlijk voor gezorgd dat wij heelhuids bij het ziekenhuis arriveerden.

We kwamen net op tijd aan. Het was inderdaad helemaal niet goed met ons zoontje. Na diverse akelige onderzoeken moest hij met spoed geopereerd worden.

Tijden veranderen, ook bij mijn huisarts wordt er efficiënt gewerkt. De assistentes filteren en vragen door, nemen diverse taken over, er is een POH, er lopen stagiaires, en ja, de dokter heeft ook gewoon vakantie. Dat gun ik haar van harte want zij werkt keihard.

Wij, patiënten, zijn ons er te weinig van bewust wat een dokter op een dag te verstouwen krijgt. Wat er allemaal geregeld en geregistreerd moet worden. De druk van de zorgverzekeraars, de spoedgevallen tussendoor, de visites, de doodzieke patiënten, de moeilijke gevallen. En…dat het een mens is.

Een beetje meer geduld en respect voor de dokter is op zijn plaats.

Foto komt uit de collectie van Miek Koopmans.

Auteur: Mary

Mijn bio op twitter is aardig volledig:
Kritisch, Nieuwsgierig, Moeder, Behulpzaam, Humor, Gehuwd, Regelaar, Spontaan, Flapuit, Creatieve geest, Ideeënbrein, Blogger, #twittertaalgids en oh ja ook nog: a-technisch ben ik.

Deel dit bericht op

14 Reacties

  1. Herkenbaar. Ik denk zoals jij. Als je zelf aan de beurt bent wil je ook niet afgeraffeld worden wegens de klok.Fijn dat het goed kwam met jullie kleine.

    Reageer


  2. Die verhalen heb ik ook jaren moeten aanhoren aan de andere kant van de wachtkamer als assistente.Mensen weten niet dat je iedereen aandacht wil geven, luisteren behandelen,oren uitspuiten tussendoor,bloed prikken ,telefoontjes,afspraken enz.Gewoon heel druk bezig.Jij weet met opname van jouw baby hoe belangrijk die aandacht,dus tijd nodig is.Respect voor dokter en assistente.!

    Reageer


  3. Lieve Mary,

    Gelukkig is t allemaal goed gekomen met je zoon.

    Respect voor mijn huisarts heb ik absoluut NIET. Oók niet voor zijn assistentes.
    Ik werd weg gestuurd. Tijd was om.
    Ik bleef met vragen zitten; over kanker.
    Huilend van ellende ben ik de spreekkamer uit gegaan.
    De dames assistentes vonden dit normaal, staken letterlijk geen poot uit.

    Het was vrijdagochtend, 10 voor 12. Om 12 uur begint hun weekend…

    De andere huisartsen hier in t dorp hebben een patiëntenstop omdat patiënten massaal zijn overgestapt toen er een praktijk uitgebreid werd. Ze werken inmiddels niet meer samen met mijn huisarts (invallen bij vakantie e.d).

    Nu ik dit typ, lopen de tranen me weer over de wangen. Wàt een stuk ellende die man.
    En ik ga nu dus niet meer…zorgmijder ben ik geworden, maar om andere reden dan de meeste zorgmijders.
    Ik wacht tot ik weer naar de specialist in t ziekenhuis mag.
    Maar daar horen mijn andere vragen/klachten niet thuis.

    Mijn verzekeraar kan niets doen omdat er weinig klanten en dus klachten zijn.
    Tuchtraad durf ik niet aan; dan heb ik straks geen huisarts meer…

    Waar ik het wèl mee eens ben: ik laat graag iemand voor gaan als dat beter is voor diegene. Bij èlke arts. Dat gezemel over “loopt weer uit” vind ik ergerlijk. Dat kan gewoon gebeuren.

    Reageer


    • Dag Anoniem,

      Wat een vreselijk verhaal! Zo onmenselijk…precies hoe een dokter niet kan en mag zijn.
      Zorgmijden lijkt me erg onverstandig. Kan de verzekeraar niet bemiddelen naar een andere huisarts toe, die ondanks patiëntenstop graag een uitzondering wil maken voor jou?
      Heel heel heel veel sterkte x

      Mary

      Reageer


      • @mary Dank je wel! Mijn verzekeraar wil wel bemiddelen maar loopt ook vast: huisartsen willen geen (letterlijke) grote afstand tussen hun praktijk en de patiënt. Dit ivm (reis)tijd bij huisbezoek en spoed.
        Volkomen logische zaak, vind ik.

        Reageer


  4. Heel erg wat die anonieme persoon heeft meegemaakt.Maar ik vind dat je niet iedere arts of huisarts inclusief assistente respectloos kunt noemen.Dan heb je wel de verkeerde huisarts getroffen en dan kan je dat bespreken en een andere huisarts nemen.Geloof mij niet iedere arts is zo.Ik begrijp die reactie wel en vooral in zo’n situatie.Zorgmijden doe ik ook maar dat is een financiëel plaatje en zorgverzekeraars maken het de artsen ook moeilijker.Begrijp dat je in dit geval anoniem reactie geeft,maar nogmaals niet iedere arts is zo!

    Reageer


    • @Jeanne Ik heb het niet over alle huisartsen.

      Ik benoem nadrukkelijk MIJN huisarts en ZIJN assistentes.
      Ik heb niet voor deze huisarts gekozen ook nog. Hij nam de praktijk van de door mij GEKOZEN huisarts over.
      En met die huisarts, verdwenen ook de assistentes (de 1 na de ander ging solliciteren).

      Fijn dat jij het wèl getroffen hebt met jouw huisarts!

      Reageer


      • @Jeanne En eigenlijk word ik erg nijdig en verdrietig van jouw reactie. Je hebt mijn reactie blijkbaar niet eens goed gelezen.

        Ik reageer NB anoniem omdat ik niet weet wie dit allemaal volgt. Wat denk je dat er gaat gebeuren als MIJN huisarts of (1 van) ZIJN assistentes dit leest en ik sta hier onder eigen naam?

        En ja, ik zou het moeten kunnen bespreken en dan naar een andere arts. Ook dat stuk heb je niet gelezen. Ik kàn nergens anders heen, de andere praktijken hier hebben patiënten-stop!

        Reageer


        • Anoniem,

          Jammer dat jij nijdig en verdrietig bent van mijn reactie.Dat jij mij wil vertellen dat ik niet goed lees vind ik niet aardig.Heb het wel 3 keer gelezen omdat ik ook die arts inclusief zij assistente’s niet kan begrijpen.Vooral als het om een slechte uitslag gaat.Maar dat mag niets afdoen aan hun gedrag.Begrijp heel goed je woede en teleurstelling.Maar dat je niet bij een andere huisarts terecht kan begrijp ik niet.Misschien omdat ze te ver weg zitten?Ik heb het dus wel goed gelezen! Wens je sterkte in de toekomst!


        • @jeanne je leest mij om 1 of andere reden niet of begrijpt het niet.
          Meer heb ik je niet te zeggen. Wat ik je in positieve zin wilde zeggen, heb ik al eerder gedaan.


  5. Vreselijk wat ik lees! Mijn huisarts neemt alle tijd voor mij en ook zijn anders patiënten dus daar hoort ook wacht bij

    Reageer


  6. Anoniem, jij voelt je door mijj niet begrepen.Niet erg hoor ,wens jou veel geluk en succes!

    Reageer


  7. Met je huisarts heb je een relatie. Heel ons gezin kent hij. Hij weet van lang geleden en nu.
    Heb veel respect voor hem. Staat altijd voor ons klaar.

    Toch zijn er ook mensen die op hem mopperen. Het moet ook klikken denk ik dan.
    Mopperende mensen..kom ze overal tegen.

    Reageer


  8. Anoniempje ik begrijp je volkomen ,ook die patientenstop wegens genoeg klienten ,zou niet mogen maar is dikwjls zo.
    Je bent er niks mee ,maar toch sterkte gewenst en toy toy voor de toekomst..

    Reageer


Plaats een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.