Ouderverstoting is niet altijd te voorkomen
Ik ben moeder van twee dochters. Beide kinderen hebben een andere vader. Ik vind en heb altijd gevonden dat de vader net zoveel ouder is en blijft als ik, ook na het verbreken van de relatie.
Voor de duidelijkheid: Voor mij is de vader vanaf het moment dat hij zijn kind ophaalt er verantwoordelijk voor.
Vanaf het moment van ophalen tot het moment van thuisbrengen. Ik hoef niet te weten waar ze heen gaan, wat ze gaan doen en wat ze eten. Hij is toch de vader, een ouder?!
Maar wat doe je als moeder als je kind verstoten wordt door de vader? Bij mijn jongste dochter is er een 50/50 omgangsregeling vastgesteld.
Dit werd bemoeilijkt toen ze naar de lagere school ging. Onderling hebben we afgesproken dat ze om het weekend vanaf vrijdagmiddag tot maandagochtend bij haar vader zou verblijven.
De verdeling met de vakanties en feestdagen bleven hetzelfde. Toen onze dochter een jaar of 6 was, gaf vader aan dat het te veel gedoe was en dat hij haar liever van zaterdagmiddag tot zondagavond had. Ook omdat ze op zaterdagochtend op sport zat, was het te onhandig.
Helaas voor mij en voor mijn dochter kwam ze, na het weekend bij haar vader te zijn geweest, onhandelbaar terug. Het duurde 4 à 5 dagen voordat ze de rust weer terug gevonden had.
Hoe ga je hiermee om, als moeder? Net als bij mijn oudste zat ik in een loyaliteits-spagaat. Loyaal naar mijn dochter, maar ook loyaal naar haar vader.
Een paar jaar geleden is mijn dochter met haar vader en zijn nieuwe gezin meegegaan op vakantie naar het buitenland. Daar is het tussen hem en zijn toenmalige vriendin geëscaleerd. Hij is naar Nederland teruggevlogen maar heeft onze dochter bij haar achtergelaten!
Ik heb geregeld dat onze dochter naar Nederland kwam. Voor mij was het onbegrijpelijk dat je je eigen kind van 9 jaar achter laat in het buitenland bij je ex-vriendin.
Dit heeft een grote impact gehad op mijn dochters omgang met haar vader en een grote impact op haar leven. Ze wilde niet meer naar hem toe. Eerlijk, ik had ook geen vertrouwen meer in hem als ouder.
En toch, ik heb de mogelijkheid altijd opengelaten voor mijn dochter, ook al deelde ik haar mening niet. Voor mij had hij zijn recht verspeeld.
Op een gegeven moment wilde mijn dochter toch haar vader weer zien en hebben we het stapsgewijs opgebouwd. Eerst een uurtje, daarna langer met iemand erbij en toen mijn dochter zich veilig genoeg voelde, ging ze alleen.
Helaas, in de tijd dat ze bij haar vader was, sprak hij slecht over mij. Dit kon ze niet aan en daardoor ging ze steeds minder naar haar vader. Het verlaten worden heeft een grote rol gespeeld in haar verdere leven.
Ze heeft en zware tijd achter de rug, zowel geestelijk als lichamelijk. Ze is nu, met veel vallen en opstaan, op de goede weg. Een paar weken geleden heeft mijn ex het contact met onze dochter gestopt.
Hij kan het niet aan dat zij loyaal is naar mij, en dat zij hem de schuld geeft van haar problemen (die begonnen met het door haar vader in de steek gelaten worden in een vreemd land).
Hij kan er ook niet tegen dat hij zich niet mag bemoeien met de regels en opvoeding, en dat hij niet mag zeggen tegen mijn dochter hoe slecht ik ben. Mijn dochter heeft, doordat hij haar geblokt heeft op social media en op de WhatsApp, nu ook de deur dicht gedaan voor haar vader.
In mijn huidige partner heeft mijn jongste dochter een ‘bonus-vader’ gevonden en dat geeft haar rust. Zoveel rust dat ook zij is gaan nadenken en kan zeggen: “Ik hou van de gedachte dat mijn vader een goede vader had kunnen zijn voor mij.”
Ik hoop dat haar zus een voorbeeld mag zijn, dat erkennen van je vader dé stap is naar innerlijke rust.
Dat mijn jongste dochter over een aantal jaar haar deur op een kier zet voor haar vader. Tot die tijd steun ik mijn dochter, blijf ik loyaal aan mijn kind en tot op zekere hoogte aan haar vader, want ook zij is gemaakt met liefde en is uit liefde geboren.
Sophie
Lees ook: Wat doe je als je kind niet meer naar papa wil gaan?
Foto komt uit de collectie van Jeanet.
Mijn bio op twitter is aardig volledig:
Kritisch, Nieuwsgierig, Moeder, Behulpzaam, Humor, Gehuwd, Regelaar, Spontaan, Flapuit, Creatieve geest, Ideeënbrein, Blogger, #twittertaalgids en oh ja ook nog: a-technisch ben ik.
2 Reacties
Plaats een reactie
Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
7 februari 2018
Als de deur maar open blijft, dan kan het altijd nog.Mijn zwager is 76 geworden en 1 jr. Ziek.Zijn kinderen reageerden niet toen hij ziek was.Nu deze week heeft zijn zoon contact opgenomen dat hij wil komen praten met zijn vader. Het kan altijd nog dus !
7 maart 2019
het is een ramp. Ik mis al 3 jaar 3 van mijn 4 kinderen door gestook, leugens en jaloezie van mijn ex. Ik heb 7 prachtige kleinkinderen en ben nu 71,5 jaar. /Zie ik ze nog voordat ik mijn ogen voor goed sluit. Ik hou ontzettend veel van hen en kan en wil hen niet missen. Dat weet mijn ex. Hij heeft sinds de scheiding in 2003 zeker 4 of 5 relaties gehad die allemaal oma mochten zijn over mijn kleinkinderen. Hij is doodongelukkig en wil mij iedere keer met zijn onrust en niet wel bevinden opschepen. Hij s moeten gaan scheiden omdat hij een “nieuwe”relatie had, hoefde geen kinderen, geen kleinkinderen, geen huis, geen spullen.
geen geld en alles. Nu heeft hij alles en maakt mij nog kapot door leugens en bedrog. Een ouder die echt van zijn/haar kinderen en kleinkinderen houdt dot zoiets niuet.