Mag ik dit jaar alsjeblieft wat nieuwe kansen?
Allereerst wens ik jullie een fantastisch mooi nieuw jaar! En, ik hoop dat van al jullie wensen er toch zeker 1 mag uitkomen.
Zo staat er in ieder geval 1 wens op mijn lijstje die ik dit jaar hoop uit te kunnen voeren. Vorig jaar was ik van plan om op mijn 50ste verjaardag een enorm grote uitdaging aan te gaan: indoor skydiven.
Dat leek me geweldig om eens te doen, mezelf zo licht voelen dat ik kan vliegen. Maar, toen mijn 50ste verjaardag dichterbij kwam, besloot ik het niet echt te vieren omdat ik niet in de stemming was vanwege het grote gemis van mijn vader en om nog wat andere redenen.
Dus hoop ik dit jaar voor een keer te kunnen skydiven. Ook hoop ik dit jaar op vakantie te kunnen gaan, als de omstandigheden dat toe laten. En ik hoop dat mijn moeder wat op zal knappen want haar gezondheid is zo broos. Het lijkt mij ook heerlijk als mijn leven eens weer een klein beetje saai zal worden.
Eigenlijk ben ik niet van het terugkijken, nee, ik kijk liever vooruit maar dit keer doe ik het wel want voor mij was 2017 een ontzettend verschrikkelijk rot jaar. In april bleek mijn gezonde vader van het een op het andere moment ernstig ziek te zijn. Binnen acht weken tijd is hij gestorven. Tijd om zijn verlies te verwerken was er nauwelijks.
Van het een op het andere moment was het gedaan met mijn rustige overzichtelijke leventje. Ik werd mantelzorger voor mijn zieke invalide moeder, kreeg te maken met instanties die weinig inlevingsvermogen hebben en voelde mij al snel een duizendpoot die haar hoofd had verloren.
Iets plannen bleek niet te doen, mijn dagen verliepen hectisch en ’s nachts kon ik de slaap niet vatten. Ik bleef rennen en wilde het iedereen naar de zin maken. Ik vergat mezelf én vergat zoveel andere zaken, echt, ik werd extreem vergeetachtig. Ik had er zoveel extra zorgen bij en ik was zo moe.
Maar ik bleef doorgaan met alle ballen hooghouden. Het moest wel, afhaken was en is geen optie. Daarbij speelde ook dat mijn man ernstige gezondheidsproblemen kreeg en ineens stond onze wereld helemaal op zijn kop.
Door tijdgebrek ging ik noodgedwongen veel minder bloggen en was minder op social media te vinden. Van al mijn contacten op Twitter en Facebook waren er slechts een handjevol mensen die belangstelling bleven houden, die vroegen hoe het met mij ging of waarom ik minder aanwezig was op social media.
Dat was best ontluisterend. Ik concludeerde dat ik daar blijkbaar niet gemist werd, ook niet door de mensen van wie ik dacht dat ik met hen een hechte band had.
Een aantal vrienden haakten af want ik had nooit tijd om iets af te spreken. Mijn leven was drastisch veranderd sinds het overlijden van mijn vader en sinds ik mantelzorger werd, maar die vrienden konden zich daar denk ik geen voorstelling van maken. Het zij zo.
Pijnlijk was ook te constateren dat sinds de uitvaart van mijn vader ik, wij, niet meer bestaan voor zijn familie. Dat hakte erin, ik was er erg verdrietig van en ook daar lag ik wakker van. Maar, het is nu inmiddels een dik half jaar verder en ik zet er een grote punt achter. Ik heb al genoeg op mijn bordje om me daar nog mee bezig te houden.
Terugkijkend kan ik zeggen dat hoewel 2017 een verschrikkelijk verdrietig rot jaar was, het ook een leerzaam jaar was. Door wat ik heb meegemaakt heb ik ontdekt wie en wat er in mijn leven toe doet, en heb ik geleerd stil te staan bij wat ik heb, niet bij wat er ontbreekt.
Ik heb besloten om vanaf nu van mijn hart geen moordkuil meer te maken en ik slik ik niets meer in voor de lieve vrede. Ik tel mijn zegeningen, elke dag weer, en koester mijn dierbaren. Ik heb ontdekt dat ik een taaie ben, sterker ben dan ik dacht, dus mag ik in dit nieuwe jaar alsjeblieft wat nieuwe kansen?
Foto komt uit de collectie van André Brockbernd.
Mijn bio op twitter is aardig volledig:
Kritisch, Nieuwsgierig, Moeder, Behulpzaam, Humor, Gehuwd, Regelaar, Spontaan, Flapuit, Creatieve geest, Ideeënbrein, Blogger, #twittertaalgids en oh ja ook nog: a-technisch ben ik.
21 Reacties
Plaats een reactie
Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
3 januari 2018
Beste Mary,
Dat 2018 een mooi en sprankelend jaar voor je mag worden. Een mooi oude gezegde van Confucius: “Waarheen je ook gaat, ga met je hele hart.”
Hartelijke groet
André
3 januari 2018
Lieve Mary wateen rotjaar heb jij achter de rug.Ik gunde je juist een mooi jaar omdat je 50e verjaardag een mooie dag had moeten worden.Skydiven zonder zorgen had ik je echt gegund.Zoveel verdriet en zorgen , het verlies van je Pa en de grote zorgen voor je invalide Ma.Maar dan nog erger dat je man ook gezondheidsproblemen kreeg.Hoop echt dat het nu wat beter mag gaan.En zeker heb ik jou gemist op twitter en dacht als het maar goed gaat met Mary.Ik gun je een heel veel beter jaar en elen vakantie heb je hard nodig, ook hoop ik dat je dit jaar kan skydiven en ik wens jou echt een jaar toe met veel meer geluk.Samen met jouw mannen en ik hoop ook voor je Ma! Wij willen graag dat jij ook weer aan mooie blogs mag toekomen en ik wens je echt een gelukkiger nieuwjaar toe.Dikke kus van mij
3 januari 2018
Mary, wat een verdriet en andere fase van je leven ben je ingeschoven. Het komt het gaat en je doet het goed.
Vrienden komen wel weer, ook voor hen is het moeilijk jou zo te zien en te horen.
Familieleden die ineens anders doen, herkenbaar. Geleerd dat zij dat al langer deden maar ik kon er toen blijkbaar mee omgaan. Dat werd anders. Dan zijn er bordjes die niet alleen omhoog moeten, maar soms ook nog de oven in.
Ik denk aan je.
Deze week, aan het eind van deze dag is vast wel een mooi moment terug te halen.
Sterkte en de beste wensen.
3 januari 2018
Hallo Mary, toen ik je op mijn tijdlijn zag verschijnen, dacht ik: hee, lang niets van haar gelezen. FB laat 75% niet zien, dus af en toe zoek ik zelf mensen op als ze in mijn gedachten voorbij komen.
Bij jou heb ik me niet gerealiseerd dat het kon komen door de ‘eenvoudige’ reden dat je niet veel gepost hebt.
Je hebt je jaar en je gevoel daarover weer mooi verwoord en ik wens je veel sterkte en succes toe in de zorg voor de dierbare mensen om je heen. En ook hoop ik dat je het overlijden van je vader een plekje kunt geven, al heb ik nu, al die jaren na het overlijden van mijn vader, geen idee of er wel een plekje bestaat.
Koester de herinneringen, glimlach om wie hij was en laat ook je verdriet toe. Misschien is dat ‘het plekje’ wel. Wie zal het zeggen.
Ik wens je een hele fijne skydive toe. Lieve groet, Nanda
3 januari 2018
Dag Mary. Een gelukkig nieuwjaar.
Inderdaad wat werd jouw leven een totaal ander leven.
Al de zekerheden die je ontvielen, of zekerheden die er geen bleken te zijn.
Je hebt veel geleerd lees ik zo. Zie dat als winst.
Wees niet verbitterd, daar heb je jezelf mee.
Nieuwe kansen Mary moet je pakken.
Gun ze jezelf.
Ik gun er jou zoveel als je wilt.
Liefs van mij, maak mooie dagjes.
3 januari 2018
Och Mary, zo zie je maar weer dat mensen tegenwoordig zo druk zijn dat ze dingen niet “ missen “ . Ik geef ook toe dat ik altijd alles van je las, en het nu door dit blog pas door heb dat je er niet was. Van mij mag he zoveel nieuwe kansen pakken als je nodig hebt , en ik hoop dat het met je man beter gaat en dat je toch nog mag genieten van kostbare momenten met je moeder! Hoop weer veel van je te lezen
3 januari 2018
Lieve allemaal,
Bedankt voor jullie reacties, heel fijn!
3 januari 2018
Lieve Mary, Wens je voor 2018 heel veel liefde , geluk en gezondheid toe , en ze zeggen vaak in ‘nood’ leer je je echte vrienden pas kennen en helaas zijn er dan altijd mensen als je wat minder van je laat horen omdat je zelf door een hele moeilijke periode gaat , dat ze er dan niet voor je zijn .
Maar er zijn genoeg mensen die wel met jou meeleven en die wel 100% begrip voor jou hebben .
En zulke mensen die begrijpen hoe het leven kan zijn en die zijn er in goeie maar zeker ook in minder goeie tijden .
veel goeds voor 2018 en een warm knuffel Ineke X
3 januari 2018
Lieve Mary, ik heb je eerst nieuwjaar gewenst en toen je blog gelezen. Slechte volgorde denk ik zo. Ja,ik was je ook kwijt hier op twitter. Maar komt ook dat ik ook een tijd niet regelmatig op twitter was. Soms komen er andere dingen om de hoek kijken. Ik werk nog steeds partime bij Waterbus,maar heb ook vaak openstaande diensten in gevuld.
Voor jou een echt rot jaar lees ik. Als je vader zo op van de ene op andere dag zo achteruit gaat ,met afscheid nemen tot gevolg hakt er dat zeker in.
Ik hoop dat je alles een plaatsje kan geven . Een heel mooi nieuwjaar gewenst ,blijf bij ons lieve Mary , knuffel
3 januari 2018
Lieve Mary, je vader verliezen is alleen al zo ontzettend erg en verdrietig. Om dat gemis te verwerken en een plekje te geven duurt lang en kun je eigenlijk verder geen zorgen bij hebben, ook al ben je een sterke vrouw. Steun, begrip en meeleven van de medemens en zeker ook van familie kun je dan extra gebruiken. Ik vind het zo erg wat jou is overkomen, inclusief de ernstige gezondheidsklachten van je man met bezorgdheid dat daarbij komt kijken en de grote zorgen voor je moeder. Je vliegt jezelf voorbij en probeert jezelf op de been te houden;jouw dierbaren hebben je nodig.
Ik hoop, wens en gun jou het skydiven. Het genietend vliegen in plaats van jezelf voorbij vliegen.
Ik wens je alle geluk zonder zorgen. Ik hoop dat je weer rust en tijd vindt om meer blogs te schrijven want dat is jouw ontspanning en je lust. Ik wens je alles waardoor er sowieso meer rust komt in je hoofd en lijf en een vakantie om uit te rusten.
Ik vind dat jij alle nieuwe kansen verdient.
Ik hoop dat 2018 je geluk en gezondheid brengt voor jou en je dierbaren. Sterkte voor nu, voor jou, je man en je moeder en een gelukkig nieuwjaar!
Heel veel liefs van mij ♡ Hiltje
3 januari 2018
Zo lief…dankjewel
3 januari 2018
Snap je reactie op dit alles Mary! Herken het ook! Het duurt vaak een tijd voor dat in dit geval twitteraars die jouw colums lezen het door hebben dat het stil is vanuit jouw. Mijzelf incluis, daar ben ik eerlijk in! Mag misschien geen excuus zijn, maar mijn leven stond ook behoorlijk op zijn kop met enige regelmaat( wat bij mij een normale staat van zijn is) helaas dat zeker ook voor mij. Leven is voor mij vaak een achtbaan die maar niet lijkt te stoppen. En ik durf niet in zo,n ding, letterlijk gezien.
Heel goed dat je van je hart geen moorkuil meer wenst te maken. Alleen jij kunt dat doen. Waardeer je als schrijfster en als warm mens al ken ik je niet persoonlijk.
Wens je alle goeds voor dit komenende jaar.
Liefs Wilhelmina.
3 januari 2018
Dankjewel lieve Wilhelmina. Voor jou ook veel sterkte
3 januari 2018
lieve Mary….soms lijkt t alsof je alles tegelijk krijgt, om te kijken hoe diep je kan buigen voor je knapt..jij was buigzamer dan je dacht en richt je weer langzaam op en komt hopelijk weer helemaal tot bloei! Zal een mooie bloem worden want je bent een kanjer van een mens! Lieve groet van mij
4 januari 2018
Lieve Mary,
Natuurlijk mag jij nieuwe kansen.
Je moet zelfs!
Het leven gaat (bikkelhard) door…
Wàt er ook gebeurt.
Het leven gaat door en je gaat mee, moet mee.
Slechts een enkeling maakt de keuze niet verder mee te gaan.
Ik denk dat jij niet bij die groep hoort.
Volgens mij heelt de tijd wonden, maar er blijven littekens achter. De één pijnlijker dan de ander.
Het verlies van je vader is vast een héle pijnlijke! Zonder je verdriet te willen onderschatten, wil ik toch zeggen dat in mijn beleving het eerste jaar rouw het rauwst is.
Bijna alles komt dan de eerste keer…
Ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel, misschien is het nog te vroeg voor dit nu. Weet dan dat ik je nooit pijn wil doen; ieder verlies is anders, het verwerken is voor ieder anders.
Je hebt veel moeten leren in korte tijd, iemand schreef het al.
Geef en gun jezelf alsjeblieft tijd en ruimte voor jou!
Ik herken jouw “doorgaan, méér doen, kan er ook bij, moet ook gebeuren” enz..
Overdag druk druk druk bezig en dan ’s nachts druk druk druk in m’n hoofd bezig met hetzelfde.
Dat was slopend.
Wat ik niet deed: hulp vragen.
Ik wens je heel veel kracht en wijsheid en tijd voor jezelf en heel veel liefde en een zo goed mogelijke gezondheid en en enzzzzzzzz.
Dikke KNUF
(Echt tussen haakjes: twitter vind ik geen aangenaam platform meer. Het is vaak heel hard en idd uit het oog uit het hart bij veel mensen. Jou volg ik via je blogs, erg handig: mail als er een nieuwe is)
4 januari 2018
Lieve Mary vind het vreselijk dat ook jij moest ondervinden dat twitter maar een luchtig medium is waar zogenaamde vrienden je heel gauw laten vallen als het ze teveel wordt,kan daar zelf over mee praten .Er zijn ook nog meer mensen zoals wij die elkaar blijven steunen door dik en dun ook al heb je het zelf ook moeilijk .
Hoop dat we nog heel veel zullen twitteren want je blijft mij in elk geval heel dierbaaar we gaan door met vechten en houden elkaar op de been je bent voor mij een heel lieve schat we blijven elkaar steunen weet ik zeker , dikke Kus voor jou
4 januari 2018
Lieve Fina, je bent een dierbare vriendin. En fijn dat we er voor elkaar kunnen zijn, inderdaad door dik en dun!
Dikke kus
4 januari 2018
Dikke knuffel sterke anoniem
5 januari 2018
Lieve Mary.. niet te beschrijven wat jij allemaal hebt moeten doorstaan in het afgelopen jaar. Ik hoop dat 2018 voor jou een beter jaar mag worden!
Erik
11 januari 2018
Lieve Mary,
Ik wens jou alsnog het allerbeste toe voor 2018! Het gaat gewoon een beter jaar worden dan 2017, kan gewoon niet anders. Ben zelf ook weinig op twitter te vinden, maar probeer toch regelmatig even hier op jouw blog te lezen (en lees dan even bij met alles wat ik nog niet gelezen heb).
Dikke knuffel!
Sandra
11 januari 2018
Voor jou ook een mooi nieuw jaar gewenst!