Jeugdzorg als kinderdief

Geplaatst door Mary op 10 januari 2018 | 6 reacties

Ouders beschuldigen van Münchhausen by Proxy is ‘hot’ en wordt gretig gepromoot door onder andere vertrouwensarts Patries Worm. De beschuldigingen treffen vaak ouders met zeer zieke kinderen.

Op dinsdag 19 december jl. zond het journalistieke onderzoeksprogramma Zembla een programma uit over ‘ouders die moedwillig hun kind ziek zouden maken’.

In september was er al een reportage te zien bij EenVandaag over de nieuwe mishandelingshype ‘Münchhausen by proxy’, een zeldzame psychiatrische ziekte waarbij de ouder, meestal de moeder, het kind ziek maakt om aandacht te krijgen van het medisch personeel.

In de uitzending van Zembla kwamen twee gezinnen in beeld die te maken hadden gekregen met beschuldigingen van MbP door Veilig Thuis, het vroegere AMK (Advies- Meldpunt Kindermishandeling). Dat jeugdzorg in de vorm van Veilig Thuis en/of de Raad haar macht misbruikt werd ook weer duidelijk in deze uitzending.

De naam van vertrouwensarts R. komt veelvuldig naar voren in het onderzoek van Zembla. Er zijn meerdere klachten ingediend bij het Tuchtcollege voor de gezondheidszorg over deze vertrouwensarts van Veilig Thuis. In januari 2018 zal de tuchtraad zich over twee zaken tegen R. buigen. In 2016 kreeg R. al een waarschuwing van het tuchtcollege. De tuchtrechter gaf aan dat R. onzorgvuldig heeft gehandeld.

Patries Worm, vertrouwensarts bij Veilig Thuis, wil promoveren op MbP en dat gaat moeilijk als je maar zes of tien ‘vermeende’ gevallen van MbP hebt in één jaar. Worm heeft er dus alle belang bij dat het ziektebeeld zoveel mogelijk gepromoot wordt onder artsen, zodat ze voldoende casussen heeft voor haar promotieonderzoek.

Münchausen by Proxy wordt tegenwoordig ook wel Pediatric Condition Falsification (PCF) genoemd, waarbij louter naar de (gezondheids)schade van het kind wordt gekeken. Het kind heeft PCF (Pediatric Falsification Syndrome) en men focust zich daarbij uitsluitend op het kind. Dat kan natuurlijk niet.

Het is een beetje onlogisch dat het kind een conditie oploopt met de naam PCF als het daarvoor feitelijk mishandeld moet zijn door ouders die lijden aan Münchhausen by Proxy. De ouders hebben de aandoening niet, maar het kind heeft wel het ermee verbandhoudende trauma. Wat Worm en haar ‘promotieclubje’ (haar partners in crime) willen bewerkstelligen is MbP loskoppelen van het daderprofiel.

In de uitzending van EenVandaag was de beschuldigde moeder vijfmaal door verschillende psychiaters onderzocht en allen zeiden dat er niets aan de hand was met moeder. Veilig Thuis wuifde dat weg; “Wij kijken naar het kind.” Het kind vertoont tekenen van kindermishandeling door een moeder die het kind ziek zou maken, maar moeder mankeert niets.

Een vader vertelde in de uitzending: “Of we konden vrijwillig meewerken, dat wil zeggen: jullie zoon blijft hier in het ziekenhuis en je mag er niet bij, enkel met iemand van Veilig Thuis. Doe je dat niet dan nemen we hem nu mee naar een plek waarvan jullie niet weten waar hij is en dan sta je overmorgen bij de Rechtbank en ga er maar van uit, wij krijgen altijd gelijk.”

Ouders die in aanraking gekomen zijn met jeugdzorg krijgen dit soort dreigementen al jaren te horen. Jeugdzorg beschuldigt en de kinderrechter gaat er bijna altijd blindelings in mee.

Artikel 3.3. Jeugdwet stelt waarheidsvinding verplicht, alleen gebeurt dat niet omdat de normeringenkaders ontbreken hoe dit te doen. Zolang die kaders er niet zijn, kan de kinderrechter zich verschuilen achter art. 21 burgerlijke rechtsvordering.

Dit is ook door ouderorganisaties in 2013-2014 aangehaald, maar de overheid deed er niets mee. Art. 3.3. is een lege huls, een tandeloze tijger. Er moet dus een vastomlijnd toetsingskader komen. Als dat toetsingskader er wel zou zijn komt er een einde aan de vrije motivering van de kinderrechter.

Naar aanleiding van de uitzending van EenVandaag, en de in onze ogen discutabele wijze waarop Worm ‘onderzoek’ doet naar Münchhausen by Proxy, hebben Jeugdzorg Dark horse en SOS Jeugdzorg besloten een brief te schrijven aan het bestuur van het Erasmus MC.

Na eerst te zijn afgewimpeld met een nietszeggende brief, hebben Jeugdzorg Dark horse en SOS Jeugdzorg opnieuw gemaild en duidelijk gemaakt dat we deze zaak niet zouden laten rusten. Hierbij hebben wij onderbouwd weergegeven waarom het onderzoek naar onze mening niet betrouwbaar is en er op deze wijze aan wetenschapsfraude wordt gedaan.

Niet lang daarna ontvingen wij een tweede mail van professor van Leeuwen van het Erasmus MC en lid Raad van Bestuur:

“………bericht ik u middels deze brief nader. Mevrouw Worm en haar promotor hebben in oktober 2017 besloten het promotietraject tijdelijke stil te leggen….Ik heb geconstateerd dat er ruimte voor verbetering is bij de begeleiding van het promotietraject….”

Prof.dr. J.T.M. van Leeuwen, Decaan/Lid Raad van Bestuur van het Erasmus MC.

Advocaat Huib Struycken pleit voor een onafhankelijke onderzoeksrechter die in geval van ernstige zorgen over de veiligheid van een kind binnen drie dagen alle betrokkenen hoort in een zaak, zodat ook de ouders met ondersteuning van een advocaat de kans krijgen om hun verhaal te doen.

Volgens Struycken denken Jeugdzorg en de Raad dat waarheidsvinding aan hen is overgelaten, en de kinderrechter schuift daarmee tot op heden zijn verantwoordelijkheden op een makkelijke manier naar de Raad voor de Kinderbescherming en de Gecertificeerde Instelling. De verantwoordelijkheid voor waarheidsvinding moet je helemaal weghalen bij de GI’s en de Raad voor de Kinderbescherming.

Advocaat Struycken: “De kinderrechter toetst nauwelijks en dat komt door het systeem waarin de kinderrechter de zwakste schakel is. Wat ze nu in de jeugdwet hebben ingebouwd met artikel 3.3 is een soort gedragscode die suggereert dat de Raad voor de Kinderbescherming zoveel mogelijk de waarheid zal zeggen. Dit is een loze wetgeving waar je eigenlijk niets aan hebt. De verantwoordelijkheid voor bijvoorbeeld een uithuisplaatsing moeten we niet neerleggen bij een kinderrechter op aangeven van Jeugdzorg of de Raad, want dan krijg je collega’s die elkaar weer moeten beoordelen.” Einde citaat Struycken.

De politiek interesseert zich nauwelijks voor de misstanden binnen Jeugdzorg. Jeugdzorg is geen ‘hot’ item. Er wordt te veel geld aan verdiend in deze sector van ‘hulpverlening’ en er zijn te veel belangen om daadwerkelijk het zieke verrotte jeugdzorgsysteem vanuit de basis te veranderen.

In de zeven jaar dat Jeugdzorg Dark horse en Dark horse Essays vele kritische artikelen hebben geschreven is er nog steeds nauwelijks iets veranderd aan het imago van Jeugdzorg als kinderdief.

Gastblog van Ranada van Kralingen.

Foto komt uit de collectie van Kitty van Gemert.

Deel dit…

Facebook

Twitter

email