In slechts tien seconden veranderde mijn leven drastisch

Op 17 november 2008 veranderde in tien seconden het leven van Karin zeer drastisch. Nadat ze na de eerste bevalling een postpartum depressie had meegemaakt, was ze na de tweede bevalling voorbereid op depressieve gevoelens. Ze wist niet dat er iets heel anders kon gebeuren.

“Van het ene op het andere moment was ik niet meer de vrouw die ik daarvoor was. Het gebeurde gewoon thuis, zittend op een bureaustoel achter mijn laptop. Vijf dagen ervoor was ik bevallen van mijn tweede zoon, Jeroen. De bevalling was ontzettend heftig geweest. Ik had zoveel pijn gevoeld dat het leek alsof ik mijn lichaam verliet. Heel even had ik in de verloskamer boven het bed gezweefd.

Omdat we maximaal wilden genieten van een onbekommerde kraamtijd, werd de visite beperkt. De herinnering aan een depressie na de eerste bevalling kwam omhoog, maar nu was ik er tenminste op voorbereid. Met zware gedachten en verdrietige momenten wist ik wel om te gaan, ik zou het herkennen en laten gebeuren.

Tegen mijn gevoelens vechten wilde ik niet, ik wilde me juist bewust worden van die sombere emoties. Ik was er totaal niet van op de hoogte dat er nog andere mogelijkheden waren waardoor een moeder na een bevalling zichzelf volledig kan kwijtraken. En juist dat overkwam mij: ik raakte acuut psychotisch.

Via miljoenen onzichtbare draadjes voelde ik me ineens verbonden met alle mensen in de wereld. Het was een gevoel wat ik in mijn leven nog nooit had meegemaakt. Tegelijkertijd wist ik dat dit niet met een paracetamolletje op te lossen was.

Op dwingende toon gaf ik mijn man de opdracht om de kinderen naar de buren te brengen. Dat was het laatste restje moederinstinct voordat ik in razend tempo verder verward raakte. Tegen mijn man vertelde ik dat ik een andere vrouw voor hem ging zoeken. Ik las de angst in zijn ogen toen ik de reden vertelde: ‘Ik ben God geworden.’

Tijdens het vertellen van mijn ervaringsverhaal roept deze uitspraak vaak lacherige reacties op. Op dat moment was het allerminst leuk, het werd een zware crisissituatie in ons gezin. De huisarts werd benaderd, daarna de psychiater en het uiteindelijke resultaat was een opname in een psychiatrische kliniek. Ik had nog nooit iets met psychiatrie te maken gehad, maar het is absoluut niet de plek waar je in de kraamtijd wil verblijven.

De diagnose kraambedpsychose werd gesteld. Ik kreeg heftige hallucinaties, zag mensen en spullen plotseling verdwijnen, mijn lichaam voelde totaal anders aan, ik wantrouwde iedereen en ik had geen besef meer van tijd.

Binnen een dag waren dus al mijn zekerheden in het leven weg. Mijn leven als hoogopgeleide vrouw met een goed stel hersens, een baan als ICT-er bij een multinational en een fijn gezin was in tien seconden veranderd in een verdrietig en uitzichtloos bestaan. Ik bevond me nog niet eens op de onderste sport van de maatschappelijke ladder, ik stond naast die figuurlijke ladder en was letterlijk uit de maatschappij gehaald.

Een moeder die een kraambedpsychose heeft ervaren kan tijdens het herstelproces te maken krijgen met depressies, angsten en extreme moeheid. Samen met de zorg voor het gezin, zware medicatie en onbegrip van anderen, zorgt dat ervoor dat het doormaken ervan bijzonder zwaar is.

Na vijf weken opname ben ik naar huis gegaan, ik wilde zo graag ons gezin weer compleet hebben. En daarbij was ik er van overtuigd dat dat ging lukken. Het was zwaar, maar ik ben vanaf het allereerste begin naar mijn man toe heel open geweest over wat ik had meegemaakt.

Mijn ervaringen schreef ik op in twee boeken: ‘Na het bidden ga ik dood’ in 2010 en ‘Angst en Onrust’ in 2011. Op internet zocht ik naar lotgenoten, maar ik vond alleen anonieme verhalen. Dat wilde ik anders, daarom zette ik in 2012 mijn website Kraambedpsychose online.

Langzamerhand meldden zich de eerste lotgenoten en in 2013 werd de eerste contactdag voor moeders met een meegemaakte kraambedpsychose georganiseerd.

Het leidde in 2013 tot het starten van mijn bedrijf Psychecoach. Ik haalde diploma’s in coaching, counseling, kinesiologie en mindfulness. Daarnaast volg ik de opleidingen HBO Toegepaste Psychiatrie en HBO GGZ Agoog.

Momenteel geef ik geaccrediteerde trainingen in de kraamzorg, gastlessen op de Verloskunde Academie en workshops op het Erasmus MC. Ik kan mijn ervaringskennis met zowel postpartum depressie als kraambedpsychose goed combineren met de theoretische achtergrond.

Die tien seconden hebben mijn leven volledig overhoop gehaald, maar ook een bijzondere missie gegeven. Moeders met ernstige psychische klachten na de bevalling kunnen mijn steun goed gebruiken.”

Bovenstaand is het aangrijpende verhaal van Psychecoach @KarindenOudsten. Je kan haar volgen op Twitter en Facebook.

Foto komt uit de collectie van André Brochbernd, @Dokandojo.

Auteur: Mary

Mijn bio op twitter is aardig volledig:
Kritisch, Nieuwsgierig, Moeder, Behulpzaam, Humor, Gehuwd, Regelaar, Spontaan, Flapuit, Creatieve geest, Ideeënbrein, Blogger, #twittertaalgids en oh ja ook nog: a-technisch ben ik.

Deel dit bericht op

5 Reacties

  1. Is iets waar ik nog nooit over gehoord heb, maar kan aannemen en ben er overtuigd van dat dit je hele leven overhoop of beter gezegd niet meer leefbaar maakt…Bewondering voor die mevrouw en respect voor haar…)

    Reageer


    • Ja dit is heel heftig ( dat is nog zacht uitgedrukt en het kan in principe iedere vrouw overkomen die moeder wordt. Zelf geef ik trainingen aan kraamverzorgenden over onder andere dit onderwerp en het is zo goed dat Karin haar ervaringen inzet want ook in de psychiatrie is nog veel te leren over dit onderwerp. Gelukkig wordt het beter bespreekbaar door het in de media brengen en gaan we langzaam met zijn allen stappen zetten. We zien en kijken teveel naar alleen de roze wolk, alles moet perfect zijn etc… Maar het kan ook anders gaan. En dan maakt het niet uit of je hoog of laagopgeleid bent, relatie problemen hebt of andere omgevingsfactoren een rol spelen een postpartum psychose kan iedere vrouw overkomen.

      Reageer


  2. Blijft heftig om te lezen zulke verhalen als je het zelf hebt meegemaakt. Gelukkig heb je de ervaring om kunnen zetten in mooie dingen. Ook ik voel me een sterker persoon door het meemaken van een kraambedpsychose.

    Reageer


  3. Bedankt voor het delen van je verhaal en de manier waarop je je ervaring nu inzet. Ik ga je direct volgen en delen.

    Reageer


  4. Wat afschuwelijk zo’n kraambedpsychose en wat knap dat jij er zo mee om kon gaan, een positieve draai aan hebt gegeven en daar 2 boeken over hebt geschreven.Maar de studie daarna vind ik toch wel bijzonder.Daardoor kan je nu veel andere vrouwen helpen in soortgelijke situatie’s.Ik ben al langer een volger van je en heb veel bewondering voor je werk!

    Reageer


Plaats een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.