Ik ben getrouwd met een alcoholist

“Op mijn 17e kreeg ik verkering met die knappe stoere buurjongen waar ik al langer een oogje op had. Wat was ik trots.

Aan de arm van deze populaire jongen hoorde ik er eindelijk bij.

Leeftijdsgenoten die mij voorheen negeerden spraken tegen mij, want ik hoorde bij dé bink. Het viel mij toen al op dat hij veel dronk, en stiekem vond ik dat wel stoer.

Op mijn 18e zijn we gaan samenwonen omdat mijn ouders mijn relatie met hem afkeurden. We woonden in een klein huisje waar we met de bij elkaar verzamelde spullen, ons leven vorm probeerde te geven. Het eerste wat naar binnen ging was een krat bier.

Regelmatig sprak ik hem aan op de hoeveelheid drank die hij innam en elke keer beloofde hij minder te drinken. Nu achteraf zeg ik dat ik tegen beter weten, hem geloofde.

Na ruim 3 jaar verhuisden we naar een eengezinswoning met een schuurtje achter in de tuin, waar mijn man zijn voorraad drank had staan.

Ik had het druk met onze eerstgeborene dochter en was niet zo bezig met wat hij dronk. Tot ik op een avond thuiskwam van een repetitieavond van de toneelvereniging en hij laveloos op de bank lag te snurken, en onze dochter in haar bedje stond te huilen, compleet overstuur.

Vanaf dat moment heb ik besloten niet meer weg te gaan in de avond, ik vond het mijn taak om voor de kleine te zorgen. Steeds vaker sprak ik hem aan op zijn vele drankgebruik, en dan leek het altijd even beter te gaan.

We maakten afspraken over de hoeveelheid drank die er elke week gehaald zou worden, en altijd gaf hij aan in te zien dat hij wel veel dronk. Achteraf is toen het stiekem drank halen en drank verstoppen begonnen.

Ons 2e kindje werd geboren en ik had mijn handen vol aan mijn volkje. Ik was altijd met ze bezig en hij werkte, was moe en wilde nergens met mij heen. Niet naar de speeltuin met de kinderen en niet naar het zwembad.

Ach, dacht ik altijd, hij houdt daar gewoon niet van, terwijl ik nu weet dat bepaald gedrag wat hij vertoonde past onder de noemer ‘verslaafdengedrag’.

Door zijn beroep konden wij als gezin in de zomer niet gezamenlijk op vakantie, hij bracht mij met de kinderen naar de camping en kwam in de weekeinden. Dit kwam erop neer dat hij op zaterdagmiddag aan kwam kachelen, en op zondagmiddag weer vroeg wegging omdat hij zijn werk nog moest voorbereiden.

Ik bleef hem wijzen op zijn drankinname. Het ging even goed en daarna weer niet, het was een eindeloze cirkel van leugens en bedrog waarbij hij steeds doortrapter werd.

Op een gegeven moment vielen mij dingen op. Ondanks dat hij de hele avond maar 1 flesje bier had gepakt, was hij na een korte tijd aangeschoten en toen ben ik op onderzoek gegaan.

Elke keer als hij ging roken deed hij dat bij de achterdeur, met de deur op een kiertje. De tussendeur naar de keuken was dan dicht. En elke keer stond de bijkeuken blauw van de rook!

Op het moment dat hij even naar de wc ging, ben ik gaan kijken in de bijkeuken en tot mijn verbazing stond daar een open flesje bier waar de helft uit gedronken was.

De verklaring van hem, toen ik hem daarmee confronteerde, was dat die van die middag was en dat hij die nog niet op had gedronken. Dit flesje goot hij leeg in de gootsteen, en hij deed of ik gek was.

Toen ben ik gaan zoeken. Achteraf is dit typerend voor iemand die te maken heeft met een verslaafde. Alleen als ik genoeg bewijs had gevonden, mocht ik hem er van mezelf mee confronteren. Overal vond ik flesjes bier en halflege flessen wodka.

Ik ben meerdere malen weggegaan en heb bij onze dochter gelogeerd, die inmiddels op zichzelf woonde. Elke keer ging ik weer terug naar hem omdat ik bang was dat hij mij niet terug wilde. Dat hij mij in zou ruilen voor een andere vrouw die niet zo aan zijn kop zou zeiken, zoals hij onze gesprekken over drank altijd noemde.

En elke keer weer beloofde hij beterschap.

Als ik drank vond in huis waren het ‘oude flessen die hij nog niet weggegooid had’ en moest ik hem vertrouwen. Zijn drankgebruik had ook gevolgen voor zijn potentie, hij kreeg ‘hem’ niet meer overeind. En om mij te laten geloven dat hij niet meer dronk slikte hij stiekem potentie stimulerende middelen.

Het dieptepunt was dat onze zoon, die op dat moment 16 was, op een zaterdag met hem mee ging werken. Het was een warme dag en ze hadden flesjes drinken in de koelbox meegenomen. Onze zoon kwam vroeg in de middag hondsberoerd terug van het werk, hij liep te slingeren op zijn benen en is naar bed gegaan.

Later heb ik hem meegenomen naar een verjaardag bij een vriendin van mij. Zij nam mij apart en wees mij erop dat mijn zoon dronken was! Hij bleek, zonder dit te weten, van de drankvoorraad van mijn man te hebben gedronken.

Diezelfde nacht heb ik mijn man wakker gemaakt en gezegd dat het klaar was, en ik de scheiding ging aanvragen. Een dag daarna heb ik hem de deur uit gezet en hij ging!

Na een ruime week bij zijn broer gelogeerd te hebben, heeft hij 3 maanden in de flat van onze dochter gewoond, en zij kwam weer bij mij wonen. Hij kreeg een woning aangeboden vlak bij mij in de buurt en het ging slecht met hem.

Hij werd mager, stonk, en financieel zaten we aan de grond. We waren in gemeenschap van goederen getrouwd en de scheiding was er nog niet door. Doodziek en op sterven na dood hebben we hem na een interventie naar een afkickkliniek gebracht.

Inmiddels is hij 3,5 jaar clean! Wij werken samen hard aan onze relatie en hij doet er alles aan om clean te blijven. Stap voor stap komt het vertrouwen terug.”

Sonja

Foto komt uit de collectie van Kitty van Gemert.

Auteur: Mary

Mijn bio op twitter is aardig volledig:
Kritisch, Nieuwsgierig, Moeder, Behulpzaam, Humor, Gehuwd, Regelaar, Spontaan, Flapuit, Creatieve geest, Ideeënbrein, Blogger, #twittertaalgids en oh ja ook nog: a-technisch ben ik.

Deel dit bericht op

2 Reacties

  1. Ik ben een kind van een alcoholist.
    Er wordt al jaren niet meer gedronken, voor alle duidelijkheid.
    Het verbaast me hoe je je kinderen hebt betrokken in deze ellende.
    Een kind blijft loyaal.
    Ik ook.
    De schade is er niet minder door.

    Ik hoop van harte dat jouw man volhoudt!

    (er zijn mensen die dit lezen en de alcoholist in mijn leven kennen, vandaar anonieme reactie)

    Reageer


  2. Sonja,wat ben je een sterke en trouwe vrouw, zoveel afzien met een alcoholist houdt eigen niemand vol. Ik lees gelukkig niets over agressie van zijn kant. Je bent ergens aan begonnen ( relatie) en gaat er mee door om het toch weer goed te krijgen. Dikke respect voor je doorzettingsvermogen , dit is volgens mij echt houden van….veel geluk verder ..

    Reageer


Plaats een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.