Het Pippi syndroom

Als jong meisje zat ik vroeger voor de buis geplakt als Pippi Langkous op tv kwam. Zij was mijn held! Zij deed wat ik nooit zou durven maar oh zo graag wel eens zou willen doen. Zij kende geen angst, hield niet van onrecht en kwam op voor haar vrienden. Ik herkende mijzelf absoluut niet in haar maar wat keek ik enorm tegen haar op.

Elke avond als ik naar bed ging fantaseerde ik over mijn leven als Pippi. Met mijn duim in de mond probeerde ik met mijn fantasie mijn dromen te sturen. Ik wilde elke nacht Pippi zijn. Ik wilde ook door de lucht zweven met mijn bed. Ik maakte in mijn hoofd een plan. Ten eerste wilde ik een Pippi-bed want dat was zo veel mooier dan mijn bed. Verder bedacht ik wat ik allemaal mee wilde nemen op mijn reis door de lucht.

Hele kasten kon ik niet op mijn Pippi-bed plaatsen dus ik moest kritisch zijn en mocht niet te veel meenemen. Stel dat mijn bed te zwaar beladen zou zijn, dan kon ik nooit de lucht in, bedacht ik mij toen. Mijn zondagse kleren gingen dus niet mee op mijn fantasiereis, dat vond ik helemaal niet erg. Mijn lievelingsknuffel nam ik uiteraard wel mee. Een keuze maken uit al mijn leesboeken ging mij ook niet gemakkelijk af. Ik besloot ze maar allemaal mee te nemen. Net als een aantal poppen.

Ik had nog geen radio of draagbare platenspeler dus daar hoefde ik mij geen zorgen om te maken. Mijn goudvissen wilde ik niet meenemen want dan moest ik de vissenkom steeds vasthouden, dus die was ik van plan thuis te laten. Vriendjes en vriendinnetjes liet ik ook thuis, dit was een reis voor mij alleen. Mijn droomreis.

Elke avond, als ik in mijn fantasie mijn Pippi-bed in gedachten had volgeladen, viel ik tevreden in slaap. Hoewel ik elke avond hoopte dat ik mijn fantasie zou dromen kwam die droom nooit uit.

Auteur: Mary

Mijn bio op twitter is aardig volledig:
Kritisch, Nieuwsgierig, Moeder, Behulpzaam, Humor, Gehuwd, Regelaar, Spontaan, Flapuit, Creatieve geest, Ideeënbrein, Blogger, #twittertaalgids en oh ja ook nog: a-technisch ben ik.

Deel dit bericht op

5 Reacties

  1. Heerlijk die kinderlijke fantasieën. En wat leuk dat je je dit nog kunt herinneren

    Reageer


  2. Ik hoop van harte dat die droom NOOIT uitkomt. Jouw fantasieën zijn gewoon te leuk.

    Reageer


  3. Wat leuk! Ja Pippi Langkous, ik heb de hele serie gezien. Ik keek het met mijn moeder op de bank, tegen haar aan met mijn duim in mijn mond. Ik wilde ook graag Pippi zijn en ging met mijn schoenen aan in bed liggen, achterstevoren, net als Pippi deed. Ook wilde ik graag zo’n aapje, meneer Nielsson. Leuk Mary dat je me nog een keer meenam naar die tijd!

    Reageer


  4. zijn we echt geen zussen?

    Reageer


  5. Leuk, Pippi Langkous,zo noemde ze mij vroeger.Dat kwam omdat ik rood haar had en sproeten en tot mijn 11 jaar 2 rooie vlechten.Jammer genoeg heb ik daar geen foto van, ouders hadden niet eens een fototoestel.Alleen bij gelegenheden een fotograaf.Maar ik vind je verhaal heel leuk om te lezen !

    Reageer


Plaats een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.