Ken jij Anke van Haften? Sinds kort volgen wij elkaar. Haar blogs wekten mijn interesse. Ze schrijft zeer openhartig en laat overduidelijk merken een doorzetter te zijn. Ik had nog wat vragen voor haar…

Dag Anke, jij blogt al geruime tijd, niet op je eigen site maar op die van Schildklier Organisatie Nederland. Waarom blog jij daar?

Goede vraag. Dat is eigenlijk gewoon zo gekomen. Ik was al actief binnen de SON vanwege het boek ‘Gezichten achter schildklierkanker’ en toen ik vertelde dat ik een dagboekje had bijgehouden tijdens mijn ziekte was men nieuwsgierig. Ik heb het laten lezen en zij zagen er een wekelijkse blog in. Vanwege de positieve respons ben ik zelf gaan denken aan uitgeven en zodoende heb ik een aantal uitgevers aangeschreven. Pas nadat ik het auteurscontract had getekend, bedacht ik dat een eigen website straks wel handig zou zijn. Deze is nu in de maak, maar de blogs blijven voorlopig sowieso bij SON.

Hoe is bij jou de schildklierkanker ontdekt?

Ik zong in een koor en tijdens het zingen werd ik steeds heser en kreeg steeds meer stemproblemen. Daarbij voelde ik een behoorlijke bobbel in mijn hals. Dit bleek een zogenaamde nodus. Ik kreeg een punctie maar deze wees goedaardig uit. Omdat de nodus steeds meer op mijn stembanden en later ook luchtpijp ging drukken is besloten tot een operatie om de rechter schildklierhelft te verwijderen. Na pathologisch onderzoek bleek dat er toch sprake was van schildklierkanker.

Welke behandelingen heb je ondergaan?

Na verwijdering van de rechter schildklierhelft is de linker helft ook verwijderd. Een tweetal maanden daarna ben ik behandeld met radioactief jodium, de zogenaamde “slok”. In de tussentijd krijg je nauwelijks tot geen schildklierhormoon. Hierdoor heb ik me behoorlijk moe en ziek gevoeld. Na de behandeling met radioactief jodium mocht ik beginnen met het slikken van een schildklierhormoon. Dat slik ik iedere dag, voor de rest van mijn leven. Een week na de behandeling met RAJ kreeg ik een scan om te bekijken of ik schoon was. Ieder jaar opnieuw wordt dat door middel van bloedafname en het bepalen van de TG waarde bekeken. Ook krijg ik elk jaar een echo van de hals om te bekijken of er geen uitzaaiingen waarneembaar zijn in het hals/lymfe gebied.

Wat heeft het voor effect op je dagelijkse leven?

Mijn leven ziet er in zoverre anders uit dat ik moet doseren hoe ik met mijn energie om ga. Ik ben bijvoorbeeld sneller moe en mijn concentratie is minder. Ik moet keuzes maken. Ik noem het leren surfen. De ene dag gaat beter dan de andere. Van golf naar golf, meebewegen en soms lazer je heel hard van de golf af in de zee en begin je weer opnieuw. Ook hormonaal heb ik veel verandering doorgemaakt. Ik lijk in de overgang te komen. Ik heb buien waar je liever een blokje voor om gaat. Ik kan soms verschrikkelijk onredelijk zijn en dan begrijpt niemand mij.

Hoe gaat jouw gezin ermee om?

Als ik van die buien heb dan lopen ze soms op eieren. En kan het ook wel eens knallen, maar ik heb gelukkig binnen mijn gezin veel liefde en begrip. We hebben samen al het nodige meegemaakt en dit heeft ons ook weer gesterkt. Communicatie is erg belangrijk en die houden we open!

Wat zijn jouw plannen?

Samen met mijn man zorgen dat mijn pubers in de volgende fase van hun leven komen en zelf nu eerst re-integreren op mijn werk. Langzaam weer opbouwen. Helaas kreeg ik in 2013 nog een CVA. Tijdens de herstelperiode van de schildklierkanker werd ik op een ochtend wakker met een scheef hangende mond. Het water waarmee ik mijn thyrax wilde innemen sijpelde langs mijn mond. Ik probeerde te praten maar er kwam een onverstaanbaar gewauwel uit. Ik wijdde de verschijnselen aan het lastig opstarten in de ochtend.

Bijna een jaar later bleek op een scan, gemaakt na een ongelukkige val over een touwtje, dat ik een lichte beroerte had gehad of een TIA. Als gevolg hiervan ervaar ik veel concentratie- en geheugenproblemen. Ook het slikken van het schildklierhormoon en diverse andere medicijnen bovenop mijn ziekte, vergt weer wat extra aanpassing.

Verder ben ik natuurlijk druk met het bundelen van mijn blogs. Medio november zal mijn boek uitkomen met de titel ‘Goede Kanker bestaat niet!’ Ik wil een website gaan maken en ondertussen blijf ik actief binnen de lotgenoten Facebookpagina van SON waar schildklierpatiënten digitaal bij elkaar komen.

Hoe kwam je bij de titel, ‘Goede kanker bestaat niet!’

Het hebben van schildklierkanker wordt vaak onderschat en ondergeschoven. Het wordt vaak afgedaan als ‘goed’ omdat de kans op overleven vijfennegentig procent is. Heel vaak krijgen patiënten te horen: ‘Ah joh, je hebt de goede kanker, als je dan toch kanker moet krijgen dan maar deze.’ Deze uitspraken voelen miskend. Vandaar de titel.

Meer weten over Anke van Haften? Zij is te volgen op Twitter, Facebook en op haar site.