Het gemis van een opgroeiend kleinkind
Dat sommige ouders na een scheiding een moeizame omgangsregeling met hun kinderen hebben, is bekend.
Veel minder bekend zijn de problemen die grootouders ondervinden als gevolg van ouderverstoting.
Er kunnen zoveel redenen zijn die er toe leiden dat grootouders worden verstoten.
Denk aan een ruzie in de familie, problemen met je kind of diens partner, een (vecht)scheiding, een meningsverschil met zoon of dochter.
Ook bemoeizucht bij de opvoeding, een overlijden van eigen zoon of dochter of ontvoering van een kleinkind kunnen leiden tot grootouderverstoting.
Hierdoor loopt het vaak zó uit de hand dat grootouders hun kleinkind helemaal niet meer (mogen) zien. Dit veroorzaakt veel verdriet, onbegrip, machteloosheid en een gevoel van afgedankt worden.
Ouders zijn de allesbepalende schakel tussen kinderen en hun grootouders. Zij bepalen, zeker wanneer de kinderen klein zijn, hoeveel contact er kan en mag zijn tussen kinderen en hun grootouders.
Dit kan een ernstige verstoring veroorzaken in de band tussen kinderen en grootouders.
De stichting Voor Mijn Kleinkind biedt grootouders een platform om berichten in de vorm van een dagboekje te plaatsen voor hun kleinkind(eren). Zij kunnen een persoonlijk profiel aanmaken, waarin ze ook een foto van zichzelf opnemen.
Die pagina kan zelf worden bijhouden, op elk gewenst moment. Wil je geen dagboekje bijhouden, dan is er altijd de mogelijkheid om gewoon lid te zijn.
Wij willen met onze stichting een positieve bijdrage leveren aan het contactherstel met je kleinkinderen. Onze website biedt daarvoor diverse mogelijkheden, maar is uiteraard géén garantie voor contactherstel.
Ook vinden wij het belangrijk dat je in contact kunt komen met lotgenoten om met elkaar verdriet en ervaringen te delen. Je staat er niet alleen voor…
Boosheid, onbegrip en teleurstelling willen wij heel graag proberen om te buigen naar hoop op een mogelijk liefdevol contactherstel met jouw kleinkind(eren).
Met onze stichting willen wij invloed uitoefenen op de landelijke politiek om tot een goede regeling voor grootouders te komen. De stichting wil in iedere provincie praatgroepen opzetten zodat grootouders hieraan deel kunnen nemen.
Deelname en aanmelding bij de stichting, en op onze websites, is kosteloos. Voor meer informatie en/of gratis aanmelding, kijk op: voormijnkleinkind.nl.
Foto komt uit de collectie van Miek Koopmans.
Mijn bio op twitter is aardig volledig:
Kritisch, Nieuwsgierig, Moeder, Behulpzaam, Humor, Gehuwd, Regelaar, Spontaan, Flapuit, Creatieve geest, Ideeënbrein, Blogger, #twittertaalgids en oh ja ook nog: a-technisch ben ik.
4 Reacties
Plaats een reactie
Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
9 april 2017
Wat een goed initiatief! Over deze vorm van verstoting hoor je inderdaad weinig maar het komt natuurlijk net zoveel voor als ouderverstoting. Mijn grootouders van mijn vaders kant woonden destijds in het buitenland. Mijn moeder heeft daar nooit op bezoek willen gaan en mijn vader mocht er ook niet samen met mij heen. Ze werd al woest als hij zelf een keertje zijn ouders wilde bezoeken. Eigenlijk probeerde ze hem dus ook bij hen weg te houden, bedenk ik me nu. Nadat ik mijn vader opspoorde, zag ik ze voor het eerst op foto’s, en enkel op foto’s, omdat ze helaas niet meer leven.
Ouderverstoting richt zoveel verdriet aan. Niet alleen bij het kind en de andere ouder, maar ook bij andere familieleden die hun kleinkind of neefje of nichtje niet te zien krijgen. En dat allemaal door één ouder die zichzelf het middelpunt van de wereld vindt en het kind voor zichzelf wilt houden.
Veel succes met dit mooie initiatief!
Groeten Jasmijn
19 oktober 2017
Ook ik ben een verstoten oma 3 Kleinkinderen j 6 jaar j 4 jaar m bijna twee jaar en alle drie een andere mama. Word er een relatie verstoord en je hebt een dochter dan zie je kleinkind maar heb je een zoon ben je kleinkind ook kwijt (dit geld niet voor iedereen) en ik kan jullie vertellen dat het heel erg veel pijn doet het is een gemis het is zo verdrietig Ik ga er aan kapot.
Jongen van 6 jaar hebben wij de eerste anderhalf jaar van mogen genieten ook 2 dagen oppassen.
ineens toegang verboden zei ze niet meer welkom wij waren verscheurt. Na een jaar mochten wij hem weer in onze armen sluiten en ja hoor 8 maanden later weer mis nu bijna 2 jaar geen contact met onze knaapie jongen 4 jaar die hebben wij nooit gezien ook mijn zoon heeft zijn zoon niet gezien zij was 12 weken zwanger toen zij via een smsje de relatie verbrak mijn zoon zei gelijk tegen haar Dat is jou keuze maar je bent zwanger van mijn kind en ik wil hem op zien groeien nu 4 jaar later is er eindelijk een heel klein beetje licht voor hem 4 jaar rechtszaken heeft geduurd eer dat hij zijn zoon kon erkennen eerste rechtzaak kwam in zicht je neemt een advocaat die voor jou wilt werken zeg maar zit hij in de zaal word er door de rechter verteld dat hij helemaal verkeerd zat hij moest eerst erkenning hebben dan bij deze rechter voor omgang 1 jaar weg gegooid en 17oo euro lichter maar je neemt niet voor niets een advocaat in de arm hij weet de weg niet en zij wel foutje bedankt tweede rechtszaak was er na 8 maanden wachten waarom zo lang geduurd hebt is ons nog steeds een raadsel maar goed mijn zoon kreeg toestemming van kinderbescherming,bijzondere curator en van de rechter voor erkenning wij allemaal blij natuurlijk me zoon ging gelijk naar de gemeente maar daar kreeg hij te horen dat zij nog in hoge beroep kon gaan en ja hoor op de laatste dag van al die weken wachten ging zij in beroep onder tussen was er weer een jaar voor bij op naar hoge beroep in Arnhem Ook dat heeft mijn zoon gewonnen en wij als leken dachten dat er na hoge beroep niets meer was en weer een klap er bij Zij kon in hoge casatie dus weer veel weken in spanning wachten tot die ellendige weken voorbij zijn en gelukkig zag zij daar van af en eindelijk kon hij zijn zoon erkennen en vele duizenden euro’s lichter maar dat heeft hij er voor over hij moet de volle pond overal voor betalen en zij een eigen bijdrage van 150 euro.een schande vind ik dit inmiddel is er bijna 5 maanden verstreken en we zijn weer vanaf het begin weer bezig als omgang ook bijna 4 jaar duurt is zijn zoontje 8 jaar maar nog nooit gezien . De vrouwen hebben zoveel macht ondanks dat je een omgangs regeling zou hebben en zij geeft op jou dag niet je kind mee sta je machteloos Politie bellen heeft geen zin die komen even en zeggen gewoon tegen de vaders hier doen wij niet aan mee dit is een civiele zaak en weg zijn ze weer dus met andere woorden word je zo aan de kant geschoven en moet je weer een zaak aan gaan .En als jij je afspraak niet na komt wat een rechter besloten heeft staan ze gelijk bij je op de stoep maar als deze vrouwen niet de afspraken na komt doen ze er niets aan Het hele rechtssysteem klopt van geen kanten die moet echt verandert worden en de rechters moeten veel harde voor zulke vrouwen zijn .over me klein dochter vertel ik wel een andere keer een verdrietige oma
19 oktober 2017
Och lieve oma,
Wat heb ik met u te doen. Wat een onmacht, wat een verdriet en wat een pijn. En dan de terugkerende strijd en dat sprankelende hoop…
Wens u heel veel sterkte en blijf hopen dat u ooit uw kleinkinderen zal zien.
Mary
6 juni 2021
Wij hebben ons kleinkind nooit gezien! Over een paar dagen wordt die 1 jaar!
Mijn zoon en schoondochter hebben alle contact verbroken en vraag me niet waarom want dat weet ik echt niet! Zij reageren op niets tot we vorig jaar 1 smsje kregen om de geboorte van onze kleinzoon aan te kondigen! Sindsdien weer stilte!
Ze blijken ondertussen ook verhuisd maar niemand weet naar waar!