Familierechters blijven trappen in de leugens van de verstotende ouder
Laatst kwam ter sprake dat mijn man al ruim tien jaar geen contact meer heeft met zijn kinderen. ‘Hoe oud zijn ze nu?’ werd er gevraagd.
Als we vertellen dat ze 18 en 20 zijn, krijgen we een beetje verwijtend te horen dat ze dan toch oud genoeg zijn om te begrijpen hoe het zit!
‘Nou…,’ probeer ik voorzichtig, ‘zo eenvoudig is het niet als er sprake is van ouderverstoting.’
Mijn poging om het uit te leggen komt niet echt aan, zoals meestal met mensen die hier voor het eerst van horen. Dat weten we. Ze kunnen zich niet voorstellen dat je na een scheiding je eigen kinderen niet ziet, terwijl die – zoals bij ons – maar een paar kilometer verderop wonen.
Dan volgt een advies. Hoe mijn man met een mooie bos bloemen en een gezellig kaartje met uitnodiging om langs te komen, zijn kinderen toch heus wel kan overhalen om het contact weer op te pakken.
Alsof we de afgelopen jaren zelf niet al honderden – zo niet meer – scenario’s hebben bedacht om met ze in contact te komen. Uit respect voor de ongetwijfeld goede bedoelingen van de ander, houden we dat voor ons.
Mensen hebben geen idee wat je doormaakt.
Hoe je vastloopt in het rechtssysteem en bij de instanties die problemen niet oplossen, maar ze groter maken. Hoe mijn man als betrokken en liefhebbende vader zijn kinderen niet meer te zien krijgt, alleen omdat zijn ex daar geen trek in heeft.
Het onrecht en de machteloosheid. Het ongeloof toen hij merkte dat zijn kinderen door hun moeder werden gemanipuleerd en tegen hem werden opgezet. Haar leugens waardoor hij uit hun leven werd gewerkt.
Tegen de tijd dat we begrepen wat er speelde, was het te laat!
We knikken vriendelijk als dank voor de tip en murmelen nog zoiets als ‘dat de kinderen daar waarschijnlijk niet op zullen reageren.’
De afgelopen tien jaar hebben ze namelijk nog nooit gereageerd op de vele lieve, leuke of gezellige kaarten, brieven, foto’s, mailtjes, uitnodigingen en cadeautjes van hun vader. En als wij af en toe eens naar een hockey- of voetbalwedstrijd gingen en ze enthousiast aanmoedigden, gunden ze hem geen blik waardig.
De ex gebruikte het allemaal dankbaar in de procedure bij de rechtbank als ‘bewijs’ dat mijn man zijn kinderen lastigvalt. Zijn kaarten en briefjes maakten de kinderen angstig en bang, verzekerde ze de rechter.
En als hij plotseling opdook tijdens een sportwedstrijd, vergalde hij hun spelplezier! Ze beweerde dat de kinderen niets meer met hun vader te maken wilden hebben. Van haar mogen ze natuurlijk, maar ze willen het echt zelf niet.
Ze weet het allemaal overtuigend te brengen en presenteert zich als de meest liefdevolle, bezorgde en betrokken moeder die je je maar kunt voorstellen. De familierechters trappen er met grote voeten in, net als de hulpverleners en vele anderen in hun omgeving.
Wij weten wel beter. Dit is typerend gedrag voor een verstotende ouder die alles in het werk stelt om de ex-partner uit het leven van hun kinderen te bannen. Door die consequent te associëren met alles wat negatief, slecht en gevaarlijk is, wordt er steeds meer afstand gecreëerd met die ouder.
De verstotende ouder zelf vertegenwoordigt al het goede. De kinderen gaan daar onbewust in mee en staan uiteindelijk volledig onder controle van de verstotende ouder. Ze zitten gevangen in een web van leugens, manipulatie en indoctrinatie.
Ouderverstoting is een ernstige vorm van emotionele kindermishandeling. Kinderen die hier het slachtoffer van zijn wijzen uit zelfbescherming de andere – eens zeer geliefde – ouder af.
Het lijkt alsof dit een eigen keuze is, maar ze kunnen niet anders. De schade is enorm, want deze kinderen ondervinden op korte en lange termijn problemen op emotioneel, sociaal en relationeel vlak. De kinderen van mijn man ondergaan hetzelfde lot, maar hij staat machteloos.
Na de scheiding woonden ze bij hem, maar de ex accepteerde dat kennelijk niet. Achter zijn rug deed ze valse aangiften tegen mijn man met het doel zich de kinderen toe te eigenen.
Met succes want de politie geloofde haar leugens en hij werd gearresteerd. De kinderen gingen ‘automatisch’ naar hun moeder. Daarna is de ex erin geslaagd ze al die jaren bij hun vader weg te houden.
Mijn man werd vrijgesproken, politie en justitie maakten grote fouten in zijn zaak. Het ene na het andere onderzoek volgde en steeds kreeg mijn man gelijk. Er kwam zelfs een Kamerdebat en excuses van de minister voor alle fouten. Kortom: mijn man had nooit gearresteerd en vervolgd mogen worden.
Natuurlijk heeft hij dit allemaal ingebracht in de procedure bij familierechter.
Je gelooft eerst nog dat het recht zal zegevieren en dat de schadelijke invloed van de ex op de kinderen wordt doorbroken en dat ze met hun vader worden herenigd. Maar nee, zo werkt het niet…
De familierechter is helemaal niet geïnteresseerd in feiten en de waarheid. Die baseert haar oordeel liever op emotioneel toneelspel van een valse aangeefster en een tien-minuten-gesprekje met kinderen die niet met hun eigen stem, maar met die van hun moeder spreken.
Ouderverstoting wordt glashard ontkend.
Als een ex er zo duidelijk, bewust én aantoonbaar op uit is om jou uit het leven van je kinderen te werken zoals bij mijn man, dan nog beslist de rechter dat jij je eigen kinderen niet mag zien.
Leg dat maar eens uit!
Gastblog van Monique, @gevolgenvan.
Lees ook het gastblog Het systeem deugt voor geen meter. Meer lezen van Monique? Kijk dan op gevolgenvanvalseaangifte.nl
Foto komt uit de collectie van Monique Paulina Jouvenaar-van Eerden.
Mijn bio op twitter is aardig volledig:
Kritisch, Nieuwsgierig, Moeder, Behulpzaam, Humor, Gehuwd, Regelaar, Spontaan, Flapuit, Creatieve geest, Ideeënbrein, Blogger, #twittertaalgids en oh ja ook nog: a-technisch ben ik.
20 Reacties
Plaats een reactie
Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
17 april 2017
Om te huilen.. zó herkenbaar van begin tot het eind!! Ik kan jullie alleen maar heel veel sterkte toewensen !
17 april 2017
Het familierecht faciliteert onrecht, criminaliteit, moord en doodslag, laster en vernietigt goedwillende ouders en kinderen.
Rechtspraak zonder waarheid en feiten….hoe haal je het in je hersens (er van uitgaande dat ze die toch ergens hebben) als familierechter dat je op die basis (dus simpelweg geen basis maar natte vingerwerk) beschikkingen durft uit te vaardigen.
Je zou er bijna een oorlog om gaan voeren. En wellicht is dat ook het enige juiste om zodoende het onrecht te laten stoppen en kinderen weer gelukkig en kind te kunnen laten zijn.
17 april 2017
Ja @Vill dat lijkt wel bijna de enige manier om nog door te dringen tot die kringen.. ik vraag me steeds af of zij zelf kinderen hebben als je kijkt naar de manier waarop er uitspraak wordt gedaan en of ze überhaupt wel emphatie voelen voor voor de kinderen die ze klakkeloos een ouder ontnemen.. en nu heb ik het niet over die gevallen waarin kinderen door een ouder(s) mishandeld of misbruikt werden, want soms is contactverbod dan het enige juiste beschermmiddel om die kinderen voor meer kwaad te behoeden, maar zoals het nu gaat is hemelschreiend en doet in de meeste gevallen kinderen meer kwaad dan goed en daarmee ook de welwillende ouder!
18 april 2017
Dank je wel Tonny! Ook voor jou veel sterkte, want aan je reactie te zien maak je iets vergelijkbaars mee…
18 april 2017
Inderdaad @Monique, dank je wel voor het hart onder de riem ♥
18 april 2017
Begrijpelijk, je doet er alles aan om goed contact te onderhouden met je kinderen. Pijnlijk als dit niet lukt of als het bewust verstoort wordt. Ons gezin groeide in de jaren 80/90 op in een eenoudergezin bij vader. Dit was toen een bijzondere situatie, tegenwoordig is zoiets heel gewoon. Via de rechter zijn de kinderen op eigen verzoek bij vader geplaatst. Kinderen zijn loyaal aan de ouder waarbij ze wonen en als er geen goede relatie is tussen ouders, kiezen kinderen vaak onbewust een kant. Mijn broers wilde hun moeder niet of nauwelijks zien. Het verdriet is groot als de relatie met kinderen anders loopt. Ik wens jullie veel sterkte en succes, hopelijk komt een dag waarom de relatie basis krijgt. Aan jullie ligt het niet.
19 april 2017
Hartelijk dank voor de steun @Cathy, we kunnen alleen maar hopen..
23 april 2017
Zo herkenbaar, lijkt net of mijn levensverhaal er staat en duurt al 16 jaar.
Vader van tweelingdochters vanaf 8 jaar niet meer gezien.
Gevochten als een leeuw voor ze.
Teveel om op te noemen de strijd.
Betreft overigens een schending van de mensenrechten door de staat.
Keuzes hier in maken met strijden voor je recht na 10 jaar opgegeven, het vermoordt je inwendig.
Hopen op een wonder zoals voor vele verstoten ouder en de last dagelijks dragen.
Sterkte en hopen op meer begrip
17 april 2017
Klopt Tonny. Probleem is de grote groep welke simpelweg belang hebben bij strijd en kinderverdriet. Daar verdienen zij aan. Zonder kinderleed hebben zij geen inkomen. Deze bedrijfslobby is zeer groot. Als deze tak een miljard minder zou krijgen en dat miljard besteed zou worden aan deugdelijke Rechtspraak en waarheidsvinding en omgang onder het strafrecht zou vallen….dan scheelt dat duizenden gevallen van kinderliedje per jaar vermoed ik.
Maar het probleem is: aan simpele oplossingen verdient de bedrijfstak niets. De bedrijfstak creëert aldus problemen en noemt het dan “gevecht tussen ouders”. Op die wijze draait men iedereen een rad voor ogen ten koste van kinderzielen. Laat een ieder zijn energie gebruiken om rechtstreeks de rechtspraak aan te pakken. Bij goede rechtspraak krijgt immers de onwillige ouder geen kans herrie te blijven schoppen. Nu wordt dikwijls de herrieschoppende ouder beloond met een vette bonus door familierechters en dat moet stoppen. Het geld moet terug naar de welwillende ouders en deze behoren geheel schadeloos gesteld te gaan worden. Daarmee kunnen ze hun kinderen weer een toekomst geven welke de rechtspraak onder hun voeten heeft weggeslagen.
18 april 2017
Daar ben ik het volledig mee eens @Vill !!!
19 april 2017
Zolang er alleen over gepraat wordt veranderd er niets.
Als het ergste wat men mensen kan aandoen al decennia’s lang gewoon door gaat behoeft niemand meer de illusie te hebben dat familierechters uit zichzelf gaan veranderen.
Het obstakel daarin is hun machtspositie en het voor het leven benoemd zijn. Als er zeer zware straffen zouden liggen op hun foutief handelen en ze persoonlijk aansprakelijk zouden zijn…..dan zou er allang sprake zijn van deugdelijke Rechtspraak naar waarheid en feiten.
De problemen gaan zich voorlopig verder opstapelen met alle gevolgen van dien.
Als je tegen een boer zegt dat hij al 20 jaar verkeerd ploegt verklaard hij je voor gek. Familierechters handelen overeenkomstig. Iedereen mankeert van alles…behalve zij. Probleem daarbij komt dat familierechters helemaal hetgeen baat hebben bij minder ellende. Integendeel…ellende is juist hun inkomen en aantoonbaarheid dat zij onmisbaar zijn.
De case is simpel. Steeds meer mensen zien het licht, laat hen verenigen en een krachtige vuist maken tegen het onrecht en stijden hun bezittingen terug te veroveren welke hun ontnomen zijn op valselijke gronden.
19 april 2017
Ook hierover ben ik het weer met je eens @Vill !
22 april 2017
Laat de woedende menigte zijn energie richten rechtstreeks op de familierecht banken en hoven.
Wie geen recht wil spreken hoort niet thuis in deze met belasting betaalde instituten.
29 juni 2017
Leg dat maar eens uit. Het is ongelooflijk. Ik begrijp als lezer, en buitenstaander niets van de rechtspraak.
Verschrikkelijk.
Het verdriet van de vader….snap ik.
Wens hem en Monique kracht en moed.
30 juni 2017
Dank je wel InekeVonk!
29 juni 2017
Hopelijk komen er nog eens mensen met inzicht die hier een doorbraak in kunnen bewerkstelligen.
Ik maak hetzelfde al 11,5 jaar mee met 3 van mijn 4 volwassen kinderen en 6 kleinkinderen. De verstotende ouder is een vader die een gedragswetenschap heeft gestudeerd en door zijn narcistisch karakter zijn kinderen en kleinkinderen grote trauma’s bezorgt als de waarheid boven water komt die hij altijd heeft verzwegen en verdraaid.
Hij heeft hee wat op zijn geweten als ook onverhoopt kom te overlijden voordat het goed is tussen mijn kinderen en kleinkinderen en mij. De psychische hulp die mijn kinderen dan nodig zullen hebben is niet te overzien. Hij heeft vreselijke dingen verteld onder ede verklaard. Hij is een grote misdadiger.
29 juli 2017
Veel kinderen van ” slechte vaders” krijgen in hun verdere leven psychische problemen.
Ze zijn en blijven wel kind van hun verstoten vader.
De man waar ze alleen maar slechte en negatieve dingen over hoorden .
Niet alleen van de moeder maar vaak ook van haar familie.
Hopelijk komen dit soort leugens vlug bij het strafrecht terecht.
29 juli 2017
wij als oma’s en opa’s maken dit ook mee zo herkenbaar het hele recht systeem klopt van geen kanten dit moet hoog nodig aan deze tijd aangepast woeden
Een verstoten Oma
22 maart 2019
We kunnen al onze verhalen op een stapel leggen, de overeenkomsten zijn tekenend. Toen ik echter vorig jaar op 29 oktober 2018 in mijn eentje voor de rechter verscheen en links geflankeerd werd door twee jeugdzorg dames (onze twee gezinsvoogden durfden niet te komen) en rechts door mijn ex en haar advocaat, kregen links en rechts er van langs. Ik heb onze Vader bedankt, maar daar was de kous helaas niet mee af. Jeugdzorg blijft mij in een negatief daglicht stellen, ook al wonen twee van mijn drie kinderen sinds kort bij mij.Als er aan hun autoriteit getornd wordt, heb je een probleem. Ik heb inmiddels een advocaat in de arm genomen en die zei mij, dat ik geluk heb gehad met die rechter aangezien de meeste rechters pro-moeder zijn. Pro-moeder?! En wat blijft er dan over van het centraal stellen van het kind?
27 maart 2021
Waanzinnig herkenbaar dodelijk vermoeiend en hartverscheurend.
Hopelijk komt er verandering vanuit de politiek met expertteams tegen ouderverstoting.