En dan ineens is een dierbare vermist

Geplaatst door Mary op 15 november 2017 | 4 reacties

En dan ineens is een dierbare vermist. Grote paniek.

Je tast in het duister waar de vermiste is.

Minuten lijken uren en ontelbare scenario’s flitsen door je hoofd.

Wat is er gebeurd? Een ongeluk? Medische oorzaak? Misdrijf? Weggelopen? Wat moet ik doen? Wie kan me helpen?

Een vermissing heeft een enorme impact op de naaste omgeving. En de omstandigheden zijn verschillend. Er zijn ouderen die door dementie verward zijn en de weg naar huis niet kunnen vinden.

Tieners die weggelopen zijn van huis of uit een instelling. Mensen die naar hun werk zijn vertrokken maar daar niet zijn aangekomen. Mensen die van huis zijn vertrokken zonder de medicijnen die ze gebruiken om goed te functioneren.

Kinderen die aan de ouderlijke macht worden onttrokken in een vechtscheiding. Volwassenen die last hebben van een depressie en met suïcidale gedachten kampen.

Een heel klein deel is het gevolg van een misdrijf, denk aan de vermissingen van Savannah uit Bunschoten en Anne uit Utrecht.

Jaarlijks raken zo’n 40.000 mensen vermist.

De meeste vermisten zijn binnen enkele dagen weer terecht. Een klein deel van de vermiste personen is na enkele weken weer terug. Een heel klein deel valt in de categorie ‘Langdurig vermist’.

Een vermissing wordt door de familie, of de instelling waar de vermiste verblijft, gemeld bij de politie. De politie bepaalt op basis van de beschikbare feiten en omstandigheden hoe urgent de vermissing is.

De criteria voor urgentie bij kind-vermissingen zijn anders dan bij volwassenen.

Dat hangt samen met het ouderlijk gezag: Vanaf 18 jaar mag een persoon vermist zijn, en is er officieel geen sprake van een vermissing als de persoon in kwestie uit vrije wil is vertrokken en geen gevaar vormt voor zichzelf en/of zijn of haar omgeving.

Onder de 18 is er per definitie sprake van een vermissing. De urgentie wordt door de politie bepaald en de urgentie bepaalt welke bevoegdheden de politie heeft bij het terugvinden van de vermiste.

Vanzelfsprekend is er sprake van een urgente vermissing als er aanwijzingen zijn dat een vermiste direct gezondheids- of levensgevaar loopt, of er een misdrijf wordt vermoed, of een gevaar is voor de omgeving.

Stichting ZoekJeMee is een initiatief van burgers, ontstaan in de periode van de vermiste broertjes uit Zeist. De vermissing van Julian en Ruben heeft destijds veel beroering onder burgers veroorzaakt, en er was in die periode een grote vraag naar actueel nieuws, met name op social media.

Die rol hebben wij toen opgepakt door de enorme brei aan informatie op juistheid te toetsen en alleen de feiten te delen. Dat hebben veel mensen op prijs gesteld, en al snel ontstond zowel op Twitter als Facebook een grote groep volgers.

Nadat de broertjes, helaas overleden, werden gevonden, hebben we toen alle hectiek was gezakt, overlegd hoe verder te gaan. We besloten dat we de schare volgers structureel gingen voorzien van informatie over vermissingen in de hoop een rol van betekenis te kunnen spelen in vermissingszaken.

Social media werd destijds nog niet ten volle benut bij vermissingen, terwijl het bereik en daarmee de beschikbare hulp, enorm is. Inmiddels is ZoekJeMee een ANBI (Algemeen Nut Beogende Instelling), oftewel een erkend goed doel.

Onze werkzaamheden zijn als volgt uiteen te zetten:

1. Aandacht vragen op social media voor vermissingen die zijn gemeld bij het LBVP (Landelijk Bureau Vermiste Personen). Deze vermissingen vind je terug op de website van politie.nl.
2. Aandacht vragen op social media voor vermissingen die rechtstreeks bij ons zijn gemeld door de familie van de vermiste. We controleren of de vermissing bekend is bij de lokale eenheid van de politie waarna we vragen aan onze volgers om de vermissing te delen en naar de vermiste uit te kijken.
3. Het doen van terechtmeldingen. Een belangrijk punt: Als een vermissing korter of langer online heeft gestaan kun je die niet ineens offline halen zonder te zeggen hoe het is afgelopen. We melden als iemand terecht is en halen dan ook het bericht over de vermissing weg. Zo voorkomen we dat de foto onnodig langer online blijft staan en de persoon in kwestie (of nabestaanden) blijft achtervolgen in de periode erna.
4. We staan achterblijvers bij met raad en daad. Deels zijn dat adviezen die we kunnen aanreiken door de ervaring die we inmiddels hebben met de vele vermissingen in de afgelopen jaren. Verder bieden wij een luisterend oor en tips die helpen de juiste instanties te vinden voor praktische hulp.
5. Hand- en spandiensten: Doorgeven van tips van volgers aan de politie, overleg met de politie in hoeverre de aandacht voor een vermissing juist wel of juist niet moet worden opgevoerd, te woord staan van pers en voor zover mogelijk het de-escaleren van onrust over een vermissing.

De voordelen van ZoekJeMee:

• We geven snel antwoord op vragen van zowel achterblijvers als van volgers.
• Voor sommigen is het laagdrempeliger informatie met ons te delen dan met de politie. In die gevallen zorgen wij ervoor dat de info doorgestuurd wordt naar de politie.
• Persoonlijke aandacht voor, en hulp aan achterblijvers. In de hectiek en emoties waar men in terecht komt tijdens een vermissing, wordt dat als waardevolle steun ervaren.
• Betrouwbaarheid van gedeelde informatie.
• Een deel van de vermisten is door onze inzet teruggevonden of teruggekeerd. Hoeveel exact weten we niet. In verband met de privacy horen we niet bij alle opgeloste zaken hoe het is afgelopen.

Krijg je ooit te maken met een vermissing in je familie? Meld het bij ZoekJeMee!

Gastblog van Petra Blankwaard, voorzitter van Stichting ZoekJeMee.

Foto komt uit de collectie van André Brockbernd.

Deel dit…

Facebook

Twitter

email