Een huwelijk vol leugens
Niet elk huwelijk verloopt van een leien dakje. Niet elk huwelijk houdt stand. Niet elke echtscheiding verloopt soepel. Er zijn genoeg verhalen van vechtscheidingen, maar wat ik laatst heb gelezen, dat verhaal spant de kroon. Via een mailwisseling kreeg ik een zeer triest verhaal over een scheiding te lezen, met toestemming heb ik er onderstaand blog over geschreven.
Op jonge leeftijd leerde Gijs zijn grote liefde kennen. Na wat aarzelingen en hobbeltjes besloot hij met zijn vriendin Lara te gaan samenwonen. Gijs had zijn studie opgegeven en werkte, Lara had een goede baan en was veel van huis. Vanwege haar werk kende zij heel veel belangrijke mensen.
Na een paar jaar samenwonen besloot Lara te vertrekken. Gijs bleef, zonder dat hij wist waarom Lara vertrokken was, vol vragen en verdrietig achter. Na verloop van tijd kwam Lara op hangende pootjes en hoogzwanger terug bij Gijs. Gijs vergaf Lara haar misstap en koos ervoor om samen verder te gaan.
Een paar jaar later werd er nog een kindje geboren. Alles leek voorspoedig te gaan voor Gijs en Lara totdat Gijs ziek werd. Ernstig ziek. Lara kon het, zo leek het, weinig schelen. Zij hield zich op de vlakte en toonde geen medeleven. Gijs, teruggeworpen op zichzelf, merkte wel dat Lara zich afzijdig gedroeg en kil overkwam, maar hij had al zijn energie nodig om voor zichzelf en de kinderen zorgen.
Terwijl Gijs hard werkte aan zijn herstel en voor het grootste gedeelte voor de kinderen zorgde, bleek dat Lara er op los leefde. Zij nam het niet nauw met de huwelijkse trouw en had minnaars in overvloed. Maar Gijs wist er op dat moment niets van. Pas veel later kreeg hij dat door.
Op een slechte dag vertrok Lara plotseling met de kinderen en vroeg zij de echtscheiding aan. Alles werd in gang gezet om Gijs dwars te zitten. Zij had, zo bleek, in de jaren voorafgaand aan de scheiding, de scheiding vakkundig voorbereid. Zij beheerde tijdens hun huwelijk de financiën en had alle rekeningen leeggehaald voor zichzelf.
Gijs werd overal zwart gemaakt door Lara en bleef met lege handen en een grote schuld alleen achter. Hij werd verhoord door de politie (met dank aan de goede contacten van Lara), kreeg een social media verbod dat ook weer geregeld bleek te zijn door de belangrijke contacten van Lara én hij draaide op voor de schulden. Lara bleek een goede actrice te zijn, zij kreeg bij de rechtbank alles voor elkaar.
Gijs kreeg te maken met allerlei ongegronde aantijgingen die maar door bleven gaan. Het ergste is, tot nu toe, dat hij werd beschuldigd van mishandeling. Lara’s tentakels reiken ver, zij heeft voor elkaar gekregen dat hun kinderen helemaal uit het leven van hun vader zijn verdwenen. Gijs is radeloos maar staat machteloos. Lara’s invloed blijkt groot te zijn.
Nu heeft Gijs een klein flatje en werkt zich kapot om de door Lara gemaakte schulden af te betalen. Zijn verdriet om zijn kinderen is groot, hij mist ze ontiegelijk maar weet niet waar ze zijn, laat staan waar hij ze kan zoeken.
Het feit dat hij zich zo heeft laten voorliegen door zijn grote liefde doet hem pijn. Achteraf beseft hij dat hij oogkleppen op heeft gehad en altijd te goed van vertrouwen is geweest. Hij doet elke dag zijn best om, ondanks het gemis van zijn kinderen, de draad van zijn leven weer op te pakken.
Ten overvloede: De namen van Gijs en Lara zijn verzonnen. Het verhaal is helaas waargebeurd.
Mijn bio op twitter is aardig volledig:
Kritisch, Nieuwsgierig, Moeder, Behulpzaam, Humor, Gehuwd, Regelaar, Spontaan, Flapuit, Creatieve geest, Ideeënbrein, Blogger, #twittertaalgids en oh ja ook nog: a-technisch ben ik.
6 Reacties
Plaats een reactie
Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
13 augustus 2014
Ik vind het zo erg voor Gijs…al die pijn en verdriet….nogmaals eens een bewijs , een goed hart krijgt niet altijd de liefde en dankbaarheid terug de het zo maar weg heeft gegeven……spijtig genoeg…triest maar mooi geschreven Mary x
13 augustus 2014
Verschrikkelijk. Heel veel sterkte voor Gijs en ik hoop van harte dat hij zijn kinderen terugvind.
13 augustus 2014
Waargebeurd?…. Het lijkt wel een film! Een nachtmerrie! Wat afschuwelijk om dit allemaal mee te moeten maken. Zo triest voor Gijs en om zo voorgelogen te worden daar zijn geen woorden voor. Ik wens Gijs het allerbeste en hoop oprecht dat hij zijn kinderen terug zal vinden. Wens hem alle geluk en vanaf nu mag hij geen tegenslagen meer meemaken.
Goed overgebracht Mary!
3 januari 2015
Ik krijg het er koud van, van de week had ik op mijn facebook pagina een discussie n.a.v. een bericht over de wanhoop van een moeder die haar kind had omgebracht. Vaak wordt dan gereageerd met mededogen richting de moeder en als de vader een wanhoopsdaad begaat is het een crimineel, ik was van plan er een blog over te schrijven maar dat doe ik nu maar niet. Maar ik geef de man die reageerde wel gelijk, er zijn vrouwen die erg meedogenloos kunnen zijn. Arme Gijs, maar ook jammer dat liefde zo blind maakt.
31 januari 2016
Wat is dit vreselijk triest…
Dat je als moeder, vrouw, gelijkwaardig partner van een huwelijk, zelfs je arbeidscontacten inzet om de vader van je kinderen klem te zetten! Wat zeg ik? De strop omhangt!
Hij was haar eerder meer dan vergevingsgezind en dat mag hij nu bekopen.
Ook ik praat gezinsdrama’s niet goed; je mag als ouder nooit je kinderen gebruiken of inzetten in een (v)echtscheiding.
Maar áls ik dan lees dat een vader het leven van zijn kind(eren) neemt om als laatste de hand aan zichzelf te slaan, dan proef ik de wanhoop en radeloosheid die hieraan vooraf moeten zijn gegaan. Ik snap niet dat het voor de Nederlandse rechters nog steeds zo werkt dat de moeder twee, drie stappen voor heeft op de vader.
Voor een kind is gevoelsmatig de rol van beide opvoeders even belangrijk! En zo voelt het voor de ouders toch ook? Het is voor beiden hun eigen vlees en bloed. Dat het biologisch gezien iets anders verdeeld is geweest bij de zwangerschap en bevalling, speelt voor het kind geen enkele rol. Waarom dan voor een rechter wel?! Laat het welzijn van de kinderen bij een scheiding altijd op de eerste plaats komen. En dat zou een rechter altijd moeten bewaken, JUIST wanneer hij ziet dat de ouders dat uit het oog verliezen in het vuur van hun eigen gevecht.
11 november 2017
Overal komt het voor, en het eindigt niet!Ik ben altijd benieuwd naar de rol van zo’n mededogen loos mens in het gezin van herkomst. Hoe is dat zorgpatroon geweest, of is het een softwarefoutje in het brein van zo iemand. Het laatste komt voor het eerste ook. Wat ongeloofelijk triest voor deze Gijs. Wie goed doet goed ontmoet, klopt ook niet altijd! Er moet toch een slimme advocaat zijn ergens die de zaak heropent, dat kan namelijk! Ze moet ook achterhaald kunnen worden. Ik wens hem alle goeds en ik wens voor hem een goede afloop, veel kracht en inzicht om door te bijten en uiteindelijk te streven naar een overwinning. Ma