De strijd van Charlotte
Op sommige dagen voelt Charlotte zich goed. Dan zit alles mee en ziet ze er goed uit. Echter, op vele andere dagen is ze in mineur. Niet dat anderen dat merken aan haar. Nee, ze is een kei geworden in doen alsof.
Hoe slecht zij zich ook voelt, naar anderen toe doet ze altijd haar best om vrolijk, attent en belangstellend te zijn.
Diep van binnen echter blijft het ellendige gevoel zeuren. Continu. Hoe erg ze haar best ook doet, dat zeurende gevoel kan ze niet wegdrukken. Beheerst haar leven, haar bestaan.
Met de zomer in het vooruitzicht wordt het akelige gevoel nog sterker. Ze vreest voor de dagen dat ze weer met blote benen moet lopen. En als ze aan haar badpak denkt, breekt het denkbeeldige zweet haar al uit.
Kleding kan zoveel verbloemen. Een badpak is meedogenloos. Als ze daarin moet lopen voelt ze zich vreselijk bekeken. Alsof ze in haar blootje rondloopt. Ze voelt zich dan een soort bezienswaardigheid en heeft het idee dat alle ogen op haar gericht zijn.
Haar hart en hoofd strijden continu met elkaar. Ze weet dat ze wat te zwaar is, stevig zou je ook kunnen zeggen. Haar leven lang is ze al bezig met lijnen. Elk dieet heeft ze wel gevolgd. Altijd met slechts een klein beetje resultaat. Ze wil niet eeuwig lijnen. Ze wil niet tot haar dood calorieën tellen en leven van een shake.
Charlotte wil dat anderen haar accepteren zoals ze is. Ze is vijfenveertig, moeder van drie kinderen en al jaren gelukkig getrouwd. Maar haar lichaam, haar lichaam waar ze het mee moet doen, staat haar tegen.
Diep in haar hart weet ze het wel. Zij moet veranderen. Haar negatieve zelfbeeld, daar moet ze mee aan de slag. Ze moet leren lak te hebben aan anderen.
Misschien, heel misschien, kijken de mensen niet eens naar haar als ze in haar badpak rondloopt op het zwembad. Ze is toch ook niet de enige vrouw met wat overtollige kilo’s?
Het wordt tijd om zichzelf te accepteren zoals ze is.
Want ik weet, en jij waarschijnlijk ook, dat er meer Charlotte’s zijn. En echt, dat zijn prachtige vrouwen. Ze moeten het alleen zelf leren zien.
Mijn bio op twitter is aardig volledig:
Kritisch, Nieuwsgierig, Moeder, Behulpzaam, Humor, Gehuwd, Regelaar, Spontaan, Flapuit, Creatieve geest, Ideeënbrein, Blogger, #twittertaalgids en oh ja ook nog: a-technisch ben ik.
10 Reacties
Plaats een reactie
Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
16 juni 2014
Moeder van drie kinderen ,en al jaren gelukkig getrouwd ,dus haar man accepteert haar zoals ze is !.
Waar ligt het probleem dan ,leer je zelf accepteren zoals je bent ,dan ben je mooi !.
Zal het in het militair jargon zeggen ,beter een mollige *TIJGER* in bed als een wel is ware mooie ,maar tamme slak!.
16 juni 2014
Wat mooi geschreven Mary, jij weet steeds diverse onderwerpen aan te snijden.
Onderwerpen waar mensen dagelijks mee bezig zijn, ook al zie je dat niet.
Ieder huisje heeft zijn kruisje.
Charlotte is vast erg ongelukkig om steeds met haar uiterlijk bezig te zijn en zo negatief over haar zelf te denken.
Ze moet het toch helemaal zelf doen en zelf zien.
Hoewel met een beetje hulp van haar man en kinderen kunnen complimenten eraan meewerken dat ze weer lekker in haar vel zit. Ze zal het dan wel uit moeten spreken, erover praten hoe ze zich nu voelt. Dat moet kunnen, ze is tenslotte gelukkig getrouwd.
16 juni 2014
Zo vreselijk herkenbaar. Jezelf accepteren, het klinkt zo gemakkelijk
16 juni 2014
Soms wordt een negatief zelfbeeld met de paplepel ingegeven, als men je bijna dagelijks laat verstaat, jij je bent niet mooi, jij je bent dom, ga je het steen vast geloven, al is het een grote leugen. in de spiegel zie je wat men je ingelepeld heeft. Wat je later ook wordt in je leven, met wie je je leven ook deelt, al zegt men je dagelijks je bent een schoonheid, toch blijf je steeds dat spiegelbeeld zien dat in je hoofd woont…Bedankt Mary voor een verhaal dat velen onder ons meemaken maar niet durven zeggen……
17 juni 2014
prachtig, Mary en de reactie van Rolinde is de spijker op z’n kop en voor velen nog steeds dagelijkse kost. Ook al ben je al lang volwassen, de afkeur van ouders/anderen blijft pijn doen.
18 september 2014
Een niet uit te roeien verschijnsel, maar je moet ergens beginnen. Zo zijn mijn lief en ik al geruime tijd bezig géén kritiek meer op t uiterlijk van anderen te leveren als we bv op een terrasje zitten of op t strand maar in plaats daarvan iets aardigs, iets positiefs uit te wisselen en vreemd genoeg heeft dit zijn weerslag op je eigen zelfbeeld, ga je ervan uit dat anderen ook niet zo negatief kritisch denken. Als we dit allemaal doen komt t misschien ooit goed!
18 september 2014
Goed plan Miek! Zouden meer mensen moeten doen.
20 mei 2016
Ook voor mij heel herkenbaar! Zit 9 van de 10 X meer achter dan alleen het zichtbare! Ga mezelf maar na!d Durf wel naakt voor een masseur te gaan liggen maar in badbak, ho maar! Ben er dan ook al jaren niet in geweest! Ga het gewoon uit de weg! Niet dat Ik sterk de behoefte heb aan zwemmen. Dat maakt het wellicht makkelijker voor mij althans. Sterkte in de strijd Charlotte! Vind het moedig als je er voor gaat!
21 november 2016
Nou Mary, zo’n Charlotte heb ik in huis en die hoeft ook niet meer naar een zwembad of strand.Maar eerst jezelf accepteren en dan kan het altijd nog een onsje minder !
23 augustus 2017
Wat sneu voor Charlotte.
Ik zou graag willen zeggen dat schoonheid niet zichtbaar is.
Het woont in je hart Charlotte.
Je moet houden van jezelf. Jij uniek mens.
Kom. Pak je spullen, naar het zwembad. Geniet.