De gezinsvoogd doet een boekje open
Dag gezinsvoogd, wat doe jij precies voor de kinderen die jij onder je hoede hebt?
Het begint met een onderzoek door de Raad voor de Kinderbescherming waarin is vastgesteld dat het betreffende kind ernstig in haar of zijn ontwikkeling wordt bedreigt. Dit wordt door de Raad aan de kinderrechter voorgelegd. Als de kinderrechter beoordeelt dat die bedreiging niet ‘vrijwillig’ door eigen inzet van de ouders weggenomen wordt of kan worden, of als aannemelijk wordt geacht dat dit niet gebeurt, spreekt de kinderrechter een kinderbeschermingsmaatregel uit: de ondertoezichtstelling.
Dit is een dwingende maatregel. Dwingend omdat ouders, ook als ze dat niet zouden willen, moeten samenwerken met de gezinsvoogd en met mij moeten overleggen over hun kind(eren). Dit betekend dus, dat ze ook verplicht zijn om de gezinsvoogd in hun huis toe te laten, en bijvoorbeeld ook de slaapkamer(s) van hun kind(eren) moeten laten zien. Ik zal mij vooral richten op hetgeen waarvan de Raad al heeft geconstateerd dat dit de ontwikkeling van het kind bedreigt.
Met wat voor ouders heb jij te maken?
Denk bijvoorbeeld aan ouders die gescheiden zijn en waar sprake is van een zogenaamde vechtscheiding, waardoor de kinderen niet de aandacht en verzorging krijgen die zij nodig hebben. Of ouders die hun kind in een ernstig loyaliteitsconflict brengen door het kind niet de gelegenheid te geven om onbekommerd contact met de andere ouder te hebben en ook in openheid van die andere ouder te houden.
Er zijn ouders die niet (kunnen) zorgen dat hun kind naar school gaat, of niet in de eerste levensbehoeften van hun kind voorzien, of hun kind ernstig onvoldoende passend begrenzen en stimuleren. Er zijn ouders die door hun eigen problematiek (vaak psychiatrische problemen of alcohol-drugsproblematiek) niet voor al die voorgaande dingen en, heel belangrijk, geborgenheid kunnen zorgen.
Wat is jouw aanpak dan?
Daar ga ik mij indringend en vasthoudend op richten. Ik probeer het vertrouwen te winnen door naast ouders te gaan staan, en van daaruit aan te sluiten bij waar ouders zich zelf zorgen om maken. Vervolgens maak ik, met ouders samen maar vanuit een regisserende rol, een plan om de ontwikkelingsbedreiging(en) voor hun kind op te heffen.
In het geval van een vechtscheidingssituatie positioneer ik mij meer als bemiddelaar (mediator) tussen ouders. Indien nodig neem ik daarnaast de rol in van advocaat/ belangenvertegenwoordiger van het kind. In die situaties lukt het ouders niet om emoties en zakelijkheid (de echtscheiding goed regelen) gescheiden te houden. Ouders zijn gekwetst en hebben (vaak onbewust) het gevoel dat ze emotioneel nog iets bij de ander te halen hebben. Desnoods met dreiging en (administratief) geweld. In die gevallen komen de kinderen in de knel tussen die emotioneel vechtende ouders.
Hoe vaak heb jij te maken met andere instanties?
Bij gemiddeld 90 % van de kinderen die ik onder toezicht heb. Ik heb onder ander contact met: (Jeugd)zorgaanbieders, gezinshuizen, pleeggezinnen, school, politie, ziekenhuis, gemeenteambtenaar, advocaat en de kinderrechter.
Loopt die samenwerking geordend of werkt iedereen langs elkaar heen?
Als instanties al betrokken zijn, en zeker als ze met meer bij 1 gezin of kind betrokken zijn, kan het nog wel eens langs elkaar heen lopen. Dan pak ik, daar waar kan, samen met de ouder(s) de regie.
Als jij te maken krijgt met bijvoorbeeld misbruikte kinderen, is jouw manier van werken dan anders?
Als ik met misbruikte, mishandelde of verwaarloosde kinderen te maken krijg gaat mijn aandacht als eerste uit naar hoe onveilig de situatie van het kind is. Is er sprake van een acute situatie, als de Raad voor de Kinderbescherming ons belt, dan maken we telefonisch meteen een plan op basis van wat de Raad al weet. Die zelfde dag gaan we naar het gezin toe. Misbruik, mishandeling of ernstige verwaarlozing moet hoe dan ook direct gestopt worden.
Als dat bij het bezoek aan of in het contact met ouders, niet blijkt te kunnen, dan brengen we het kind in veiligheid in een pleeggezin of instelling. Dit is vooral wanneer ouders niet inzien dat hun kind gevaar loopt, het gedrag van ouders onveiligheid veroorzaakt en ze niet willen samen werken. Of als ouders onder invloed zijn van drugs of bijvoorbeeld psychotisch zijn. We vragen op dat moment, telefonisch, aan de kinderrechter toestemming om het kind, desnoods tegen de wil van ouders, uit huis te mogen plaatsen.
Indien er geen sprake is van ernstige verwaarlozing of mishandeling, maak ik op basis van het rapport van de Raad een afspraak met ouders voor huisbezoeken. In die eerste huisbezoeken neem ik met ouders de bevindingen van de Raad door en bekijk (letterlijk) de situatie van het kind.
Waar ik dan met ouders (en zo veel mogelijk met de kinderen zelf ook) over praat is veiligheid/onveiligheid. Welke situaties, handelingen of dingen die ouders doen of juist nalaten. Ik beoordeel de situatie met betrekking tot de ontwikkeling van het kind.
Er is ALTIJD sprake van mishandeling als er een gezinsvoogd, en dus een ondertoezichtstelling van de kinderrechter, aan te pas komt. Dat wil zeggen dat er zaken in het leven van het kind gebeuren of ontbreken die maken dat het zich niet op een normale veilige wijze kan ontwikkelen. De ouders zien dit niet in of zijn niet in staat dit te laten ophouden. Vaak realiseren ouders zich onvoldoende wat het effect van hun handelen op hun kind is.
En wat doe jij dan als gezinsvoogd?
Als de tijd en de veiligheid van het kind het toelaat (en we dus niet acuut handelend hoeven op te treden, en dat is gelukkig zo in de meeste situaties) ga ik met de ouders en het kind samen onderzoeken of we ons over de zelfde zaken zorgen maken. Ook probeer ik ouders te laten inzien waarom wij (kinderbescherming, de school, grootouders, buurvrouw, wijkagent enzovoort) ons zorgen maken.
Als dat gelukt is maak ik met ouders een plan. Daarbij maak ik gebruik van de dingen die wel goed gaan. Ook kijk ik of er anderen zijn die kunnen helpen. Dit om de bedreigingen voor de verdere ontwikkeling van het kind op te heffen. Het plan is zo praktisch mogelijk. De grootte van de stappen zijn aangepast aan de urgentie en aan het niveau en de mogelijkheden van de ouders en het kind.
Is jouw taak als gezinsvoogd anders dan 10 jaar geleden?
Mijn taak is in de afgelopen jaren veranderd. Onze maatschappij wil dat haar burgers steeds meer zelf hun boontjes doppen en dus zelf hun problemen oplossen. Als gezinsvoogd probeer ik, veel meer dan 10 jaar geleden, ouders zelf aan het werk te zetten en hen daarin te faciliteren. Er blijven ouders die je kunt faciliteren wat je wilt, maar die het echt niet gaan redden of bijna geen netwerk hebben om ze te steunen. En dan is het niet de bedoeling dat je als gezinsvoogd met je handen op de rug blijft zeggen dat ze het zelf moeten doen. In die gezinnen moet je veel meer zelf de handen uit de mouwen steken en de regie nemen.
Geeft jouw werk jou voldoening?
Jazeker, zowel het acuut ingrijpen wanneer nodig, als het procesmatige karakter van ouders en hun netwerk steunen en sturen. Het zoeken naar mogelijkheden tot verandering, verbetering in het opgroeien van kinderen, blijft me boeien. Ik vind dat het werken met kinderen en ouders in de meest nijpende, knellende opvoedingssituaties een ontzettende uitdaging is.
Frustrerend is soms wat overheden en managers bedenken over hoe je je werk moet doen en wat zij denken dat helpend is. Alles wordt afgerekend naar kosten, en dat vind ik lastig. Want wie bepaald wat het mag kosten als een kind uiteindelijk thuis, bij de ouders, kan blijven wonen met de hulp van een gezinsvoogd?
Foto komt uit de collectie van Kitty van Gemert, @kitty_gemert
Mijn bio op twitter is aardig volledig:
Kritisch, Nieuwsgierig, Moeder, Behulpzaam, Humor, Gehuwd, Regelaar, Spontaan, Flapuit, Creatieve geest, Ideeënbrein, Blogger, #twittertaalgids en oh ja ook nog: a-technisch ben ik.
90 Reacties
Plaats een reactie
Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
29 mei 2015
Interessant stuk!
30 mei 2015
Ben een ‘heb altijd wat aan te merken’ type Nou daar komt die dan: Letters op de witte achtergrond is vermoeiend te lezen Vooral als er nog meer tekst bijkomt #Was nu nog net te doen voor mij. Fijn weekend!
20 september 2016
Hier wordt uitgegaan van 2 gezond denkende ouders. Meeste vechtscheidingen gaan toch over een gezond denkende en een zieke ouder, waartussen een voogd het verschil niet ziet
14 april 2017
Precies. Daarom zou het handig zijn als deze voogden pedagogisch geschoold zouden worden
28 oktober 2017
Hier ben ik het zo absoluut mee eens. Er wordt altijd van één soort scenario uit gegaan bij zogenaamde “vechtscheidingen”. De jeugdbescherming doet niet aan waarheidsbevinding, een familierechter helaas ook niet. Zet kreten als ‘belang van het kind, loyaliteitsconflict’, klem en verloren raken’en ‘bedreigd in zijn ontwikkeling’ in rapporten m.b.t. de kinderen als er gescheiden wordt en het verloopt niet vlekkeloos en de zaak is rond. Dit zijn echter handzame labels die betekenisloos worden gebruikt.
Men wil de feiten echter niet onder ogen zien. Er zijn echter wel degelijk tegengeluiden, zoals bijvoorbeeld Jan Storms met zijn boek: ‘Destructieve relaties op de schop’. Daar staat niets positiefs in over de huidige hulpverlening en rechtsgang m.b.t. “vechtscheidingen”. Hij doet ook aanbevelingen hoe het wel zou moeten. Ik denk inmiddels dat het politieke kwestie is. De staat verzuimd kinderen goed te beschermen, hoewel het daar wel toe verplicht is.
16 februari 2018
Helemaal waar!
Maak het op dit moment mee met mijn kinderen..
Het is zo frustrerend hoe er mee omgegaan wordt en hoe er in geloofd wordt!
Hij is weggegaan om een vrouw boven zijn kinderen te verkiezen, ik heb sms zwart op wit hoe hij over zijn vaderschap dacht..
Ik bleef achter met de kids en kreeg een ongewilde scheiding als toetje en twee boze gekwetste kids!
Mishandeling leugens, overspel is een rode draad in het huwelijk waar ik uiteindelijk de knoop door hakte..
Hoe hij er mee omgaat en nu na bijna een jaar ineens zijn kids wil zien en zijn kids niet respecteerde als mensen met een eigen mening, vreselijk, nee ik als verzorgende moeder heb dit gedaan!
12 november 2018
Ja ik ook ex is narcist en hun geloven graag hem want ze kunnen weer bonus verdienen over onze kinderen dmv Ots al hebben ze jouw verhaal niet gehoord bespaar de moeite hun hebben al besloten .
Onze harten zijn kapot en boeit hun niks enge zieke medemens zijn het.
20 februari 2020
Biezaaar, als de werk v jeugdzorg instantie, die Hij dmv false beschulding, wat ook zo kwam te blijken na r.v.k.b onderzoek , er sinds dag v uhp tot van dag geen wet artikkel v werking is handhaafd, gedaan , Ja jammer is Nederland een Land die Kindermishandeling aplaudiceer , akkord Ga, en noja Rechters zijn oude bokken die in de macht stoel zitten, dansen hoe jeugdzorg inst en rvkb de muziek speel,…discriminatie 100%. Is er geen Meelevend, eerlijk advocaat die aangeraad kan worden? ( niet die achter de geld/ eer/ macht is, ook niet aangeraden dmv defence for childeren, en advo die subsidie accepteren , dus niet prive ) nou geen een zaak is het zelfde, op 1 punt moet ogen gericht worden de kinderen hebben Niet voor gevraagd. Justice, Justice, belachelijk, niet normaal zijn de mensen die kinderkennishebben , wel 100% in staat voor hun positie ? Bedoelend: rvkb, rechters,H.B.pleegzorginst-medewerkers?
19 april 2018
Ja inderdaad, is bij ons ook zo. Andere ouder doet gekke dingen richting de kinderen, voogd ziet dit, desondanks zijn beide ouders verantwoordelijk…want het doet er niet toe wie schuldig is aan de hele situatie (is letterlijk door de voogd tegen me gezegd)
5 oktober 2018
Ik ben het hier helemaal mee eens,als je geen rugzakje hebt wordt je niet gehoord.En ze hanteren ook macht misbruik.Vooral de Willem Schrikker stichting Waardeloze instelling.
13 oktober 2018
Helemaal mee eens.
Het niveau van een voogd schiet te kort wat levenservaring betreft en is van te laag niveau.
En dan nog moet ze volwassen en kinderen gaan beoordelen.
Brrrrrrrrr!
21 september 2020
En je continue laten vernederen als normaal denkend mens door een macht beluste gezinsvoogd.
29 mei 2019
Ja daar heb ik nu ook mee te maken.
Niemand lijkt dat echt te zien. In Nederland wachten we allemaal lekker af tot de ambulance moet komen of de politie.
15 oktober 2019
Jammer, men vergeet het verdrag van Istanbul. Onder dit verdrag zijn de Hollandse praktijken strafbaar. Ben nieuwsgierig wat de gevolgen zullen zijn als de internationale autoriteiten de Hollandse praktijken gaan toetsen aan het verdrag.
31 oktober 2019
Idd. Mijn kleinkind moet bij zijn vader gaan logeren terwijl deze vader verslaafd, agressief, suïcidaal is en een psychische stoornis heeft. Hij bedreigt onze dochter meerdere keren, wordt niets mee gedaan !We hebben menig bewijs aangedragen en zoveel gesprekken gehad maar de gezinsvoogd blijft erbij dat dit kind gaat logeren!
19 februari 2020
Dat is zeer juist opgemerkt!!
18 maart 2017
Leugenaars wij waren een gelukkig probleemloos gezin geen meldcode geen mishandeling niks dus hoe kan dat ?
En maar weghouden jullie jeugdzorg zijn de grootste lafaards en leugenaars sen met de rechters
Psychopaten die kinderen in de.kinderhandel weghouden bij gelukkige geZinnen
Zielig met jullie blog afschuwelijk wat jullie doen emotie loos leugens op leugens langer en langer weghouden alleen voor de wetenschap zielig hoopje robot idiote
De kinderen voor het leven getekend door de hel die jeugdzorg en rechters noemt walgelijk bloed aan jullie handen
Het zou je eigen kinderen maar gebeuren hoe kan het dat jullie zo bekrompen en dom denken en doen.
Psychologie van kinderen baby s die haal je niet weg vroeger was er geen jeugdzorg toen kon je je kinderen met een gerust hart opvoeden nu bang voor jeugd zorg op deze.manier en dan ook met gemeenten afschuwelijke soort typetjes zijn jullie ik heb daar geen woorden voor maar het verdriet bij kinderen die weggehaald worden zonder redenen is te erg voor woorden.
Een vrolijk kind kapot gemaakt door jeugdzorg een baby geen moeder
Alles ons hele leven verwoest en waarom… niets was er aan de hand
Geen man geen ruzies geen enkele meldcode aan vooraf een thuiszorg na keizersnede stoppen en verplicht raadsonderzoek zonder reden wat eem grote leugen dat is Nederland ik schaam me voor jullie werkwwerkwijze een schande wat je kinderen aan doet en ouders
Dat moet veranderen
Stop lts en uhp
Stop met dwang en drang
Laat de kinderen weer kind zijn.
Dit zal stoppen jullie jeugd zorg en rechters walgelijk
31 oktober 2018
Hier zijn wij het volledig mee eens de beerput moet eens opgetrokken worden, jeugdzorg instanties en kinderenrechters zijn niet zo netjes en rechtvaardig als het lijkt, dit is gewoon betaalde adoptie voor mensen (pleegouders) die zelf geen kinderen kunnen krijgen, en je kan er ook nog heel veel geld mee verdienen, de legale kinderhandel moet inderdaad heel snel stoppen. http://bevrijdkinderen.nl
21 februari 2020
Waw.. 100 % akkoord met Je, Ja kindermishandeling gebeurd dagelijks in Nederland op hoger kader, een drugshandelaar-importeur krijg 2jr en mn kinderen krijgen meer ? D.m.v FALSE beschuldiging Jeugdzorginstantie-rvkb-rechters – * Wijkteam* hoort ook bij ! OUDERS WIJ MOETEN ONS SAMENVOEGEN! WAAROM ? Omdat blijkbaar, advocaten, defenceforchilderen, in de zelfde sauce zitten !
Maar de KINDERMISHANDELING, dus 1 FAMILIE UITMEKAAR SCHEUREN hoort gewoon bij, is de beste voor het kind? Ohh ja? .. JA zeker Hun zatten Niet onder jullie hart toch ? Dus hart-gevoel-bestaat niet in Nederland/ Holland johh, afschuwlijk, maar het gebeurd 100%, het gebeurd IN NEDERLAND ( NAZI GEEST) aan de orde! En Nederland Staat nr 1 voor bekend : halo..halo..Rechters dansen op de muziek dat de heugdzorg en rvkb spelen, Rechters in alle Rechtzakken /H.B. zijn gewoon blind, en doof ! Ja MIJN kinderen zijn als vluchtelingen in 4 verschillende families , moeten gaan wonen en mn baby moest 4 verschillende onbekend vrouwen, mannen : mama en papa noemen ? Vies, vies, duivel geesten die macht in de rechtbank hebben, maar onder mn voeten zn jullie, ik ben de hoofd en niet de start, ik Heb overwinning proclameer ik!
Maar broeders/ zusters we moeten 1 geheel worden, om deze zwart-coruptland-mbt-kinderen-handeling te overwinnen, want wie in Mij leef( mijn identiteit, mn Ik) is groter, dan hun, en ik leef in genade , liefde, vergeving en vrede wat hun Niet kennen! Bepaald OOK zeer zeker, v welk stad, buurt je van af kom , want al wettelijk artikelen , dus art 6, 7, artikel 262, artikel 255 vijde lid, noem maar op ! Die zijn helemaal Niet geraadpleegd,bij me , maar alsweer dat heeft de rechterS geen ogen op hoor! intereceer hun Niet ! Zelf de P.O. resultaat wordt gescheurd, en jammer mn stad is een stad-achterderug, waarom ? onbepert instantieS die kennis en werkervaring Niet hebben, de goed juiste instanties, vallen Net buiten mijn-Ons- woongebied, ballig, jammer, maar anders is het Niet, ja alle instanties profiteren v de roddel( jou levensituatie) en geld , want die dragen ook maskers…. absuurd en vuil, maar er komt een dag, dat gerechtigheid op taffel zal heersen, JAMMER, dat Alle kinderen, een litteken op hun hart, moeten dragen, mee opgroeien alles te danken aan de duivel-geesten-bengels-instatie ,Van Jeugdzorginstelling:WSG, RVKB,en Rechterbanken, IK prijs de Here God, aanbid Hem, want Hij is goed, Amen… succes, vrede en kennis heers in Je hart.
21 december 2017
Dit klinkt allemaal heel erg mooi, maar dit is eerder uitzondering dan regel.
En wat nu als een kind wegloopt van huis omdat de zuster van vader het kind ophitst, waardoor het kind denkt dat de vader te streng is?
Ik zit in zo’n situatie waarbij de moeder van mijn kind het mij als vader altijd onmogelijk heeft gemaakt om een echte vader te kunnen zijn. Normaal gesproken groei je als vader in je rol als ouder, echter doordat haar moeder dit mij onmogelijk maakte kon ik nooit een echte vader zijn. Als ik een keer mijn dochter zag dan deden was alles gericht op plezier maken en leuke dingen doen. Vervolgens laat ze mijn dochter geheel onverwachts bij mij achter en vertrekt met de noorderzon. Ik wordt plotseling gebombardeerd tot fulltime vader, wat niet erg is, van een dochter waarvan achteraf ook nog eens blijkt dat ze mishandeld is door haar moeder.
Ik woonde net in Amsterdam samen met mijn huidige vriendin toen dit gebeurde. Mijn dochter kreeg begeleiding van een mentale coach. Ook wij kregen begeleiding van deze coach en regels en eventuele maatregelen die genomen moesten worden, bespraken wij eerst met de coach, voordat deze werden ingevoerd of genomen.
Mijn kind woonde 2 jaar bij ons toen ik hoorde dat mijn zus, waarmee ik al zo’n 14 jaar niet had gesproken, ernstig ziek was geweest. Ik heb toen contact met haar opgenomen omdat ik dacht dat ze wel veranderd zou zijn. Niets was minder waar. Vanaf het eerste moment dat mijn zus een dag met elkaar op stap gingen heeft mijn zus tegen mijn dochter gezegd dat als mijn dochter weg zou willen lopen dat ze naar haar toe zou komen. Waarom zeg je zoiets op de eerste afspraak, terwijl ze 13 jaar lang niet naar mijn dochter had omgekeken. Vervolgens werden alle afspraken die ik met mijn zus en/of mijn dochter maakte afgekraakt door mijn zus in het bijzijn van mijn dochter. Ook belde mijn zus mijn dochter iedere avond op. Dit stopte ineens en later bleek dat zij mijn dochter na schooltijd opbelde. Mijn dochter werd vanaf het moment dat mij zus weer in mijn leven was opstandiger en brutaler dan ooit. Haar coach zei dat er een psychologe nodig was, omdat er veel nare dingen die mijn dochter met haar moeder heeft meegemaakt omhoog kwam. Echter een psychologe die mijn dochter wilde helpen is helaas niet makkelijk te vinden in Amsterdam.
Mijn dochter zou in de mei vakantie zo’n 2 weken bij haar tante logeren in Leusden. In de 2 weken hieraan vooraf heb ik vrijwel iedere dag ruzie met mijn dochter gehad, omdat mijn dochter hele rare dingen deed op internet, stiekem dingen deed en erover bleef liegen en steeds brutaler en agressiever werd. Ze heeft zelfs mijn vriendin een klap gegeven. Ik had met mijn dochter afgesproken dat zij, tijdens deze logeer partij bij haar tante, over de situatie thuis na zou denken en ook erover na zou denken wat zij denkt dat er moet gebeuren om de situatie te verbeteren. Mijn vriendin en ik zouden beide hetzelfde doen. Na de vakantie zouden we bij elkaar gaan zitten om gezamenlijk tot een oplossing te komen. Mijn zus was van deze afspraak op de hoogte. In deze vakantie brak mijn zus wederom de gezamenlijk gemaakte afspraken en viel mij wederom af in het bijzin van mijn dochter. De zondag dat ik haar op kwam halen werd mij ineens medegedeeld dat mijn dochter niet meer naar huis wilde en dat ik haar maar op hun adres in moest schrijven et cetera. Om het niet erger te maken ben ik weggegaan en heb mijn dochter daar gelaten in de veronderstelling dat dit voor korte duur zou zijn. Ik wilde haar de kans geven om even tot rust te komen. Echter het duurde maar en in het eerste gesprek dat wij als volwassen zouden hebben over deze situatie schoof mijn zus een contract onder mijn neus waarin stond dat ik van alles moest betalen en dat ik mijn dochter daar op zou inschrijven, dat mijn dochter van alles bepaalde et cetera. Mijn dochter bleek ook nog eens allemaal leugens te hebben verteld aan haar tante en i.p.v. dat haar tante, zoals een volwassene dit behoort te doen, mij (haar broer) opbelde om te vragen wat hier waar van is, heeft ze het verhaal van mijn dochter voor waar aangenomen
Op verzoek van mij dochter heb ik haar met rust gelaten. Echter tijdens een telefoon gesprek met mijn zwager bleek dat mijn dochter alleen maar bozer was geworden i.p.v. dat ze minder boos. Ook vertelde mijn zwager dat zij regelmatig eigenhandig besloten om belangrijke informatie niet aan mijn dochter te vertellen, waardoor mijn dochter nog bozer op mij was geworden. Ik had namelijk gekneusde ribben en 1 gebroken rib. Ik wilde daarom mijn vakantie afzeggen, maar de huisarts stond erop dat ik gezien de situatie op vakantie zou gaan en dat vliegen met 1 rib niet gevaarlijk is. Ik heb dit doorgegeven aan mijn zwager en gevraagd dit aan mijn dochter door te geven. Mijn zwager vertelde mij dat zij besloten hadden dit niet aan mijn dochter te vertellen. Mijn dochter was dus al die maanden in de veronderstelling dat vliegen met een gebroken rib gevaarlijk was en in de veronderstelling dat ik mijn leven op het spel had gezet. Ze hebben haar dus bewust in deze veronderstelling gelaten met als gevolg dat ze alleen maar bozer op mij is geworden.
Het OKT Amsterdam en later het JBRA is eraan te pas gekomen omdat mijn dochter helemaal geen contact met mij wilde. Het OKT en het JBRA heeft al mijn verzoeken om een derde partij in te schakelen die ervoor zou zorgen dat ik en mijn dochter weer met elkaar zouden praten in de wind geslagen. Als ze dit hadden geregeld dan had deze situatie niet zo uit de hand gelopen en had zij waarschijnlijk allang weer bij mij gewoond.
Ook psychologische hulp werd steeds door mijn zus en zwager tegengewerkt. Na een aantal maanden kreeg mijn dochter eindelijk psychologische hulp. Echter de psychologe praktijk passeerde mij met alles en lieten mijn zus tekenen, wat strafbaar is.
Toen ik de psychologe praktijk erop wees dat ik de vader ben met het 1 ouder gezag en dat mijn zuster geen enkel gezag heeft stopte de praktijk de therapie tot nader order. Met als reden dat de verblijfplaats van mijn dochter, die ik inmiddels op verzoek van mijn dochter al op het adres van mijn zuster had ingeschreven, onduidelijk was. Het JBRA gaf aan binnen 6 weken het rapport en een plan van aanpak te hebben. Dit heeft echter 7 maanden geduurd en het plan van aanpak was een bijeen geraapt zooitje. In deze maanden heb meerdere keren aan het JBRA gevraagd om de psychologe praktijk te bellen met het verzoek de therapie weer voort te zetten. Dat weigerde het JBRA met als gevolg dat mijn dochter geen psychologische hulp kreeg. Ook ik heb zelf meerdere pogingen gedaan. Omdat mijn zuster verkeerde informatie aan mij had verstrekt en had gelogen is de relatie tussen mijn zuster en ik tot en diepte punt gezonken.
In het laatste gezamenlijk gesprek bij het JBRA vertelde mijn dochter dat zij in alle communicatie tussen de volwassenen door mijn zus betrokken werd. Dat alles met haar werd besproken et cetera. Dat hoort niet, immers het is een kind en hoort hier niet tussen te zitten. Het verklaarde wel waarom mijn dochter alleen maar bozer was geworden op mij ondanks dat ik haar op haar eigen verzoek met rust had gelaten. Het JBRA was hier getuige van, maar negerde dit volledig. Ook de leugens en het niet mee willen werken van mijn zus en zwager m.b.t. psychologische hulp voor mijn dochter, het niet vertellen door mijn zuster en zwager van hoe het met mijn dochter gaat et cetera heb ik allemaal op papier staan. Het JBRA heeft hier vervolgens helemaal niets mee gedaan.
Het JBRA die al die maanden achterover heeft geleund en helemaal niets heeft ondernomen, mij als vader met gezag niet serieus heeft genomen en alle feiten negeerde, heeft vervolgens alles verdraait en de raad van Kinderbescherming ingeschakeld. Ook de Raad van Kinderbescherming heeft, ondanks alle bewijzen, het advies van het JBRA overgenomen en heeft OTS en UHP geadviseerd. Voor de zitting heb ik een verweer geschreven, welke door de rechter is gelezen. Het JBRA is niet eens naar de zitting gekomen en de persoon van de Raad van de kinderbescherming heeft een collega gestuurd. Mij wordt verweten dat ik structureel niet de juiste beslissingen nam in belang van de ontwikkeling van mijn dochter. Terwijl mijn zuster en zwager alles tegenwerkte en dit ook allemaal op papier staat.
De raad kwam met het argument dat mijn dochter eerst haar leven moest verankeren. Dat klopt, echter dat hoort ze bij haar vader te doen en niet bij een tante die 13 jaar niet naar mijn dochter heeft omgekeken en nu haar schuldgevoel goed maakt door mijn dochter overal haar zin in te geven. Als mijn dochter in een andere stad, bij haar tante die haar in alles haar zin geeft, haar leven verankerd wat voor reden heeft mijn dochter dan om terug te gaan naar haar vader, haar enige ouder. Immers bij haar vader zal ze straks weer helemaal opnieuw moeten beginnen met het opbouwen van haar leven. Ook de rechter heeft niets gedaan met mijn argumenten en bewijsstukken. Hij heeft aan mijn dochter, die wegliep toen ze 14 was en inmiddels bijna 16 is, gevraagd wat zij wilt. En gewoon haar verzoek ingewilligd.
Het is ongelooflijk. Tegenwoordig mag je niet meer opvoeden en bepaald een kind, een puber alles. Volgens mij is opvoeden, naast het verzorgen, liefde geven, begeleiden en leren van dingen aan je kind, ook dat je als ouder soms beslissingen neemt die je kind niet leuk vindt, maar in het belang van je kind zijn. Immers je kind kan van sommige dingen de gevolgen nog niet overzien, omdat ze daar te jong voor zijn en hun hersenen dat niet kunnen.
Echter het JBRA en de Raad van Kinderbescherming hebben de feiten omgedraaid om het advies van OTS en UHP te onderbouwen. Dit is schandalig en onacceptabel. Dit zelfde JBRA wordt nu de gezinsvoogd. Nou dit kan nog wat worden dan!
Dit traject is 1 grote façade. Instanties die pretenderen er voor de veiligheid van het kind te zijn en vervolgens alles, wat deze veiligheid in gevaar brengt, negeert. Mij als vader straft, terwijl ik net als ieder “gewoon” gezin te maken had met puber problemen.
Mijn kind werd niet door mij mishandeld en/of verwaarloosd. Er is ook nergens uit gebleken dat hier wel sprake van zou zijn geweest. Sterker nog, ik was een uitstekende vader en mijn dochter had het heel erg goed bij ons.
Ieder gezin dezelfde regels hanteert als ik en/of dezelfde opvoedkundige beslissingen neemt als ik kan gewoon doen. En ik als vader wordt dit nu verweten. Dus eigenlijk wordt mij verweten dat ik een serieuze verantwoordelijk vader ben. Hel vreemd. Volgens mij is dit “met 2 maten meten”. Helaas ben ik niet de enige ouder die dit overkomt en komt dit veel vaker voor.
Ik weet wel dat, ondanks de grote reorganisatie bij jeugdzorg van een aantal jaren geleden, het er niet beter op is geworden. Door een achterbakse zus en instanties die pretenderen er voor de veiligheid van het kind te zin, maar totaal niet weten wat ze doen ben ik nu mijn dochter kwijt. BEDANKT JBRA. BEDANKT ZUS.
Ray
11 december 2019
” bijvoorbeeld door een (v) echt scheiding ” waardoor” een kind niet de zorg en aandacht krijgt die t verdient.
Wat een ongelofelijk griezelig domme aanname!! T woord Vechtscheiding wordt te makkelijk en te graag gebruikt. Een overbodige Voogd levert wel veel geld op. Jeugdzorg heeft baat bij dit soort algemene stempels om geld binnen te halen. Helaas gaat dit echt heel zwaar ten koste van kinderen die zogenaamd geen zorg en aandacht krijgen. Jeugdzorg, prima manier om de eigen werkgelegenheid in stand te houden, met als gevolg getraumatiseerde kinderen door jeugdzorg. Niet door ouders.
12 december 2019
Hallo , het is naar en heel onprettig voor de kinderen , Nee ik ben niet in een echtscheiding of was, de kinderen zijn dmv false beschuldiging uhp , waarop bleek na onderzoekvan de RVKB dat niet terecht was, maar de kinderen zijn dmv WSG nog steeds Uhp, en willen ook als nog Niet helemaal ouderschap van me wegnemen (mmijn voogdij)
29 mei 2015
Het zinnetje wat me in het hele stuk het meeste bij blijft is “door naast ouders te gaan staan” Dat deed jaren geleden mijn voogd ook. Daardoor durfde en kon ik niet vertellen wat er zich in ons gezin afspeelde en kon onder de ogen van de voogd het misbruik nog jaren plaatsvinden. Wat voelde ik me eenzaam, mijn ouders hadden de steun van de gezinsvoogd en ik? Ik stond erbij en keek ernaar en wist die nacht was ik weer aan de beurt…..
29 mei 2015
Ben hier stil van Angel. Bedoel je dat als jouw gezinsvoogd er meer voor jou zou zijn geweest, dat het misbruik toen mogelijk gestopt zou kunnen worden? Door zijn/haar handelen?
29 mei 2015
Wij hadden gesprekken gezamenlijk, dus met mijn ouders ik en de voogd. Dan moest ik vertellen wat er volgens mij niet fijn ging thuis. Denk je dat er ook maar een moment in me op kwam te vertellen mijn vader misbruikt me? Ook toen ik weggelopen was weigerde hij met me te praten wel met mijn ouders niet met mij ondanks aandringen van de crisisopvang waar ik zat. Ik moest eerst naar huis komen dan wilde hij praten. En dus ging ik ten einde raad terug, terug naar misbruik.
9 april 2016
Wat moet dit verschrikkelijk voor je zijn geweest, Angel. Ik snap ontzettend goed dat je niets durfde te zeggen, je ouders hadden de gezinsvoogd in hun zak zitten! Je mond opendoen zou de situatie, jouw situatie, alleen maar kunnen verergeren. De gezinsvoogd die bij jou thuis kwam, had jóu moeten zien!
Werkelijk moeten zien. En had moeten handelen om jou te beschermen. Heel triest en intens verdrietig dat dit niet gebeurd is.
9 april 2016
Tot m,n vierde woonde ik in een kindertehuis, vanaf m,n vierde kreeg ik pleegouders. ik werd door de vader van pleegvader misbruikt, 1 x in ,t half jaar kwam er een mevrouw van Raad van Kinderbescherming over de vloer om zien hoe het met mij ging, dat vroeg ze aan m,n pleegouders, nooit aan mij dus het misbruikt stopte niet. Op m,n twaalfde ben ik zelf weggelopen en nooit meer teruggekomen.
9 april 2016
In mijn geval was het destijs eveneeens rampzalig dat de voogd zo,n vertrouwensband had met pleegouders, aan mij werd niet gevraagd hoe het met mij ging terwijl er misbruik gaande was en dit niet stopte tot ik op m,n 12e de benen heb genomen.
9 april 2016
Wat verdrietig voor je, Thea. Dit had nooit mogen gebeuren. Je had beschermd moeten worden tegen de vader van je pleegvader. Je had het recht om veilig te zijn. Je veilig te voelen. Waar ben je naartoe gevlucht toen je 12 was?
19 april 2018
Beste Connie,
Bent u ook benaderbaar buiten dit forum om?
Een verontruste vader.
19 april 2018
Dag Pieter, Connie is niet benaderbaar.
15 juni 2018
Ook ik ril van deze zin…mijn kleindochter)(6) zal niet gaan praten over haar moeder (waar ze bang voor is) als de gezinsvoogd naast mama staat. Het wordt hier allemaal mooi afgeschilderd…werkelijkheid is zo anders. Er zijn maar weinig instanties die echt een goede beslissing nemen voor de kinderen. Want ja..kleine kinderen horen bij hun moeder!!!
29 mei 2015
Zeker interessant stuk. Vraag mij af waarom er een financiele prikkel moet zijn bij een uhp. Heb ook nooit begrepen waarom het kind wordt weg gehaald en niet de agressor. Weet ook dat er hele Goede en mooie dingen gebeuren maar Ben van mening dat het systeem besmet is en “misbruikt” wordt door pedofiele ringen en kringen.
Mooi stukkie weer Mary : ) #WarmHart
9 april 2016
Ik kan me je reactie voorstellen, WarmHart. Er wordt nogal eens gedacht dat er winst gehaald wordt uit een uithuisplaatsing. Of dit werkelijk zo is, dat kan ik niet zeggen. Ik stond niet aan het roer van een organisatie. Als gezinsvoogd kan ik heel stellig zijn, het kind stond bij mij voorop. Diens veiligheid en geluk was voor mij een focus. Een uithuisplaatsing was niet mijn streven, allesbehalve, maar ik vocht er wel voor als dit de enige optie was om een kind veilig te stellen. Ik heb tegenover kinderrechters gestaan en in meervoudige kamers, met het zweet in mijn handen (want dat is altijd spannend, zo’n zitting). Ik bleef bij de feiten en met respect praten over ouders. Daarmee bedoel ik niet dat ik het gedrag vergoeilijkte, wel dat ik met respect uitsprak dat de ouders niet goed handelden. Mijn mening is nooit van belang geweest, de feiten wel. En ik zorgde dat ik voldoende feiten had. Het liefst feiten waaruit bleek dat de kinderen gelukkig(er) werden en dat ouders hun taken beter uitvoerden.
En ik moet zeggen, ik zie ook liever dat de pleger (je bent pas dader als er een veroordeling is uitgesproken) uit huis geplaatst wordt. Dit is niet altijd dé oplossing, gezien ook beide ouders kunnen mishandelen. Dan staan de kinderen er alleen voor. Ook dan zou je kunnen kijken of er iemand bij hen in huis kan komen. Omslachtig is dit wel. Vandaar dat er denk ik niet voor gekozen wordt.
9 april 2016
Ik geloof oprecht dat je naar eer en geweten hebt gehandeld, ik doelde eerder op de financiele prikkel. Het is wrang als je als kostwinner je baan verliest en je financiele verlpichtingen niet meer na kunt komen, op straat komt je kinderen uhp geplaatst worden, dat de vergoeding die daar voor betaald wordt, een klein gedeelte daarvan missch al voldoende was geweest om het hele probleem te voorkomen. Het is zon lastig probleem, dat ben ik mij terdege bewust hoor.
Ik vind alleen, maar dat is dan wel mijn visie, dat jeugdzorg, met Demmink ah roer destiny’s, ook misbruikt is. Het is een prima pressie middel om kinderen te onttrekken avan hun ouders. Het onthechten van kinderen van hun ouders lijkt wel regel no 1. Ondanks dat er veel Goede intenties zijn natuurlijk, is de macht en kracht van pedofiele ringer en kringen groot.
Veel leugens worden klakkeloos over genomen bij recht zaken door rechters. En dat geeft je ook te denken.
Kinderen zijn kwetsbaar in kwetsbare situaties. Als de intenties slecht zijn is het heel makkelijk om ze weg te halen bij hun ouders. De ringen zijn groot en krachtig. Toch heugt het mij om te lezen hoe jij je in hebt gezet om veel ellende te voor komen. Dank daar voor. #WarmHartXX
9 april 2016
Weet je, WarmHart, ik heb met liefde mijn werk gedaan. Kinderen zijn kwetsbaar en mooi. Daar moet je goed voor zorgen. Het was mijn werk, maar het was tegelijk meer dan dat. Dank voor je compliment, dat doet mij dan weer wat!
De financiën, het is een onderdeel van de zorg. Ik zou zo graag willen dat dit anders was. Ik ben het met je eens dat er, mede door geld, zaken (soms ongelooflijk) misgaan. Het ego van velen speelt soms een rol. En ik begeef me op glad ijs om dit hardop uit te spreken, maar ik ben ervan overtuigd dat het soms zo werkt.
Het is zeer zeker en absoluut wrang dat er door externe factoren in je gezin zaken als financiën kunnen veranderen en je daardoor je kinderen kwijtraakt. Althans, ze worden dan misschien uit huis geplaatst. Ik ben er voorstander van om te kijken naar de mogelijkheden om je kinderen bij je te houden, een jobcoach of omscholing krijgt aangeboden en weer aan het werk kan gaan. Door alle bezuinigingen is dit in het geheel geen mogelijkheid, dat er weer voor zorgt dat er op andere vlakken geld nodig is. Idioot. Dat is het.
Ik merk dat je een kritische, menselijke kijk hebt. Je toont compassie voor een onderwerp waar je grote moeite mee hebt. Dat denk ik te lezen. Dat vind ik mooi!
9 april 2016
Moeite heb ik heel erg gehad, mijn naam is Richard trouwens, dat maakt het iets persoonlijker. Mijn dochter heb ik gekregen op een moment dat ik mij heel erg met dit onderwerp bezig hield. Gelukkig heb ik dat nu los kunnen laten.
Misbruik is er altijd geweest en zal er altijd zijn. Vraag is hoe kunnen we de schade beperkt houden. Dank voor jouw inzet en energie, ze zijn beiden hard nodig. Grts Rich.
15 september 2016
En hoe vaak waren die “feiten” voor de uhp bij de rechter gebaseerd op leugens en onderbuikgevoel Connie.En hoe vaak kwamen kinderen na de uhp in een hel terecht, omdat ze anders misschien een loyaliteitsconflict zouden krijgen. In plaats daarvan nu echter een levenslang trauma. Is dit ook niet het quotum te halen?
9 oktober 2016
Een geweldig mooi theoretisch praatje van de gezinsvoogd. Maar de praktijk is helaas meestal anders: duizenden gezinnen kapot gemaakt en getraumatiseerd… door leugens, bedrog, onwil van de gezinsvoogden, raadonderzoekers en kinderrechters. En dat allemaal in Nederland.
29 mei 2015
Soms zijn het “de ouders”, soms is het duidelijk “een ouder” die de ontwikkeling van het kind bedreigd. Volgens kinderbescherming zet mijn ex-vrouw de kinderen ernstig onder druk en aan tot ouderverstoting richting mij, maar in plaats van strafrechtelijke stappen besloot de rechter tot een OTS. De kinderen wonen helaas bij haar, en nu weigert ze mee te werken aan de omgangsregeling en de OTS. Hoewel het verplichte hulpverlening is, wordt er niet ingegrepen. Dat duurt al drie kwartalen, en pas over nog een kwartaal wordt bij de rechter de OTS geëvalueerd. Ondertussen gaat het met de dag slechter met de kinderen, krijgen ze geen hulp en zien ze mij ook niet meer. Het klinkt mooi, zo’n OTS, maar in de praktijk werkt het niet altijd… En dat is geen verwijt aan de gezinsvoogd, want die voelt ook alsof haar handen gebonden zijn en ze geen kant op kan.
29 mei 2015
Wat een verhaal…Ik hoop dat er mensen zijn die iets voor jou kunnen betekenen. Veel sterkte.
9 april 2016
Beste bezorgde vader, wat zul jij een moeilijke tijd doormaken. Inmiddels is de evaluatie geweest en heeft de rechter de OTS opnieuw beoordeeld? Ik hoor graag hoe het met je kinderen en met jou gaat.
In sommige situaties sta je als gezinsvoogd met je rug tegen de muur. Een OTS is een prima maatregel, mits je de regels van de wet uit kunt voeren. Je kunt schriftelijke aanwijzingen sturen, je kunt de niet-meewerkende ouder aanspreken op het destructieve gedrag, je kunt de kinderen proberen te steunen. Helaas is het inderdaad in de praktijk zo dat dit alles niet altijd werkt. Frustrerend is het zeker. Juist wanneer je ziet dat de kinderen hieronder lijden en je een ouder ziet die zijn kinderen aan het kwijtraken is.
Gelukkig zijn er steeds meer voogdij-instellingen die werken of gaan werken met een vorm van de methodiek ‘Expeditie Scheiden’. Deze methodiek wordt uitgevoerd door gezinsvoogden en hulpverleners die de problematiek van een dergelijke strijd goed in kunnen schatten en de kennis bezitten hoe zij hierin moeten handelen. Daar heb jij nu niets aan, bezorgde vader, dat besef ik me terdege.
Met een strijd wordt nogal eens uitgesproken dat er twee mensen nodig zijn voor een strijd. Ik ben van mening dat één persoon een strijd zodanig kan voeren dat de andere niet anders kan. Waardoor het lijkt alsof er sprake is van een tweezijdige strijd.
30 maart 2017
Beste Conny,
Ik vind je verhaal theoretisch mooi klinken, zou een hele verbetering zijn als er ook zo in de praktijk mee omgegaan werd.
Helaas kan ik u uit ervaring vertellen dat ‘expeditie scheiden’ totaal geen verandering brengt in de problematieken zoals door bezorgde vader aangegeven.
Ook bij ‘expeditie scheiding’ wordt er uitgegaan van 2 vechten 2 schuld. Feiten die iets anders aangeven worden vervolgens verzwegen bij de rechtbank door de gezinsvoogd. De machtsstrijd binnen een scheiding wordt zeker wanneer deze al langer duurt enkel verhevigt. Er wordt bovendien standaard uitgegaan van het maatschappelijk geaccepteerde beeld dat het altijd aan de verzorgende moeder ligt. De angst van een kind vanwege herhalingen van fysieke en psychische mishandeling worden niet serieus genomen met als uitleg bij de rechter ‘hij/zij went er wel aan’. Hulpverlening voor het kind is niet nodig ontkennen zoals de niet-verzorgend ouder doet werkt immers ook prima.
Zoals u merkt mijn vertrouwen in jeugdzorg/jeugdbescherming is 0,0 maar wel door eigen ervaring. Voor hulp die ik notabene zelf gevraagd heb omdat ik het niet voor elkaar kreeg en de niet-verzorgende ouder nergens aan meewerkte tenzij er een omgang tegenover stond, die het kind absoluut niet wilde vanwege zijn eerdere ervaringen.
13 januari 2018
Fantastisch die methode ‘expeditie scheiden’, jammer dat ze alle basisregels van mediation en de wetenschappelijke literatuur daar over aan hun laars lappen en dat deze expedities onder andere worden uitgevoerd door jeugdzorgmedewerkers met de taak ‘ coördinator uit huis plaatsingen’. Uiteraard zonder enige mediation bevoegdheid als bijvoorbeeld een registratie bij het Nederlands Mediation Instituut…. Dat geef toch wel vertrouwen, dat structureel amateurisme van BJZ (Breda in dit geval)
Nico Mul
9 april 2016
In reactie op het interview, het volgende.
Het begint al vóórdat de Raad voor de Kinderbescherming (de raad) erbij betrokken wordt. Dat is voor de lezer ook belangrijk om te weten. Er ontstaan zorgen, dit kan zijn bijvoorbeeld in de omgeving, familie, school, arts (ook van het consultatiebureau) of één van de ouders. In een enkel geval is het zelfs het kind zelf dat hulp zoekt. Zij gaan aan de bel trekken bij Veilig Thuis (voorheen was dit het AMK) of deden dit bij de afdeling Toegang van Bureau Jeugdzorg. De afdeling Toegang bestaat niet meer, dit is veelal geïntegreerd bij een wijkteam. Als Bureau Jeugdzorg al betrokken is, kunnen ook zij een melding doen bij Veilig Thuis. Zij geven advies of schatten de situatie in en beslissen of er actie nodig is. Deze actie bestaat uit een onderzoek dat zij doen naar de gemelde zorgen. Daar kan uitkomen dat ouders in het vrijwillige kader verder kunnen en volgt er een (terug)verwijzing naar het wijkteam. Dit kan óók wanneer de zorgen ernstiger van aard zijn.
Veilig Thuis is de schakel naar de raad. Veilig Thuis zal zeer uitgebreid en concreet moeten beargumenteren waarom zij een onderzoek naar de ontwikkeling van de kinderen nodig acht. Pas dan zal de raad een onderzoek starten. De raad adviseert en bespreekt dit met de ouders. Zijn er nog zorgen die om actie vragen, dan zal de raad de rechtbank vragen om een uitspraak te doen. Ook hierin heeft de Raad een adviserende rol in.
Als ouders aantonen mee te gaan werken, zal een rechter niet snel een OTS uitspreken. Ouders krijgen hier dan een kans voor. – In mijn optiek is het niet altijd verstandig om ouders een kans, of zelfs meerdere kansen, te bieden. Uit meetbare feiten van het gedrag van ouders zou duidelijk moeten worden of zij handelen zoals het voor de kinderen nodig is. – Wanneer het vrijwillige kader niet voldoende is, of ouders willen onvoldoende meewerken aan de geboden hulpverlening èn de ontwikkeling van de kinderen wordt daardoor bedreigd, eerst dan zal er een OTS uitgesproken worden.
Vaak zijn ouders het niet eens met het raadsrapport. Toch is dit het uitgangspunt van de gezinsvoogd. Belangrijk is dat een gezinsvoogd een open houding heeft en niet slechts naar het raadsrapport kijkt. Belangrijk voor de gezinsvoogd is om samen met de kinderen en ouders (let wel, kinderen moet je ook betrekken, zelfs als ze jonger zijn dan 12 jaar. Volgens de wet hoeft dit niet, wel is dit van belang als je de situatie in zijn geheel feitelijk wil kunnen beoordelen. Bovendien, en dit lees je ook in één van de reacties op het interview, kinderen willen gehoord worden. En zij hebben daar recht op. Zij zijn degene waar het om draait).
De aanpak die ik hanteerde was niet door naast de ouders te gaan staan en hun vertrouwen winnen. Mijn aanpak was om voor de kinderen en hun rechten te gaan staan. Dit deed ik door transparant te zijn, openheid te bieden, ouders en kinderen de gelegenheid te geven om hun mening te geven over de onderzoeken die plaatsvonden. Stel je open op, dat is wat je tenslotte ook van de ouders vraagt. Luister, dat is tenslotte wat je ook van de ouders vraagt. Waarbij ik aangeef dat ik daar niets in kan veranderen, wel dat ik samen met hen naar de toekomst kan kijken. Richten op wat wel werkt, wat ouders willen en aankunnen. En wat zij niet willen, bespreekbaar maken, de noodzaak uitleggen. Continu positioneren op de kinderen. En ouders aan blijven geven dat jij en zij hetzelfde willen, dat is dat de kinderen gelukkig kunnen opgroeien en dat de hele OTS eraf kan.
Belangrijk in je aanpak als gezinsvoogd is dat je betrouwbaar bent, ‘zeg wat je doet en doe wat je zegt’. En je hébt geen ouderlijk gezag, gedraag je dan ook niet zo. Zet ouders terug in hun gezagsrol en werk er naartoe dat zij deze goed gaan uitdragen. Dát helpt kinderen. Houdt je ogen en oren open, vertel wat je ziet en opmerkt. Hierdoor ontstaat vanzelf dat vertrouwen dat wenselijk is. En belangrijker, kinderen zien en horen dat hun ouders door iemand aangesproken wordt. Daardoor is de kans groter dat zij jou dingen zullen vertellen die zij niet eerder tegen iemand hebben verteld. Ouders aanspreken is in de ogen van een kind zo ontzettend belangrijk.
Als gezinsvoogd ben je geen mediator, advocaat of belangenbehartiger. Je bent gezinsvoogd. In die hoedanigheid heb je taken en verantwoordelijkheden. Een mediator schakel je in. Een advocaat is al betrokken, of ouders schakelen die in voor zichzelf of een bijzonder curator voor het kind (dit laatste dient door een rechter toegekend te worden).
Kindermishandeling, in welke vorm dan ook, dient inderdaad direct(!) gestopt te worden. Veelal gebeurd dit door de kinderen (tijdelijk) uit huis te plaatsen. Dit is niet de meest wenselijke interventie, maar de mishandelingen stoppen voor dat moment in ieder geval. Wanneer je teveel naast de ouders staat, zie je het kind niet of minder goed. Dan bestaat ook het risico dat het kind niet openlijk durft te zeggen wat er speelt. En de gezinsvoogd dit niet opmerkt. Ouders die hun kinderen mishandelen, weten hoe zij situaties en mensen kunnen manipuleren. Als gezinsvoogd moet je hier zeer alert op zijn en hier adequaat naar kunnen handelen. Nogmaals, het kind is het uitgangspunt, niet de vertrouwensband met ouders.
De uitspraak “Er is ALTIJD sprake van mishandeling als er een gezinsvoogd, en dus een ondertoezichtstelling van de kinderrechter, aan te pas komt” wil ik graag verduidelijken. Zoals het er staat, is deze hard en enigszins onduidelijk om zo te stellen. Mishandeling van kinderen betekent niet alleen dat een kind wordt geslagen, psychisch kapot wordt gemaakt of seksueel wordt misbruikt. Een vecht-, conflict-, of een hoogconflictscheiding is ook schadelijk voor de ontwikkeling van de kinderen. Mishandeling zou ik in deze context graag wijzigen in ‘er is altijd sprake van een schadelijke ontwikkeling van de kinderen waarbij ouders niet of onvoldoende meewerken met de hulpverlening, als er een OTS wordt uitgesproken’. Mishandeling kent teveel gradaties om dit te generaliseren.
Mijn tijd als gezinsvoogd koester ik. Ik heb vanuit mijn hart gewerkt, door als mens presentie te bieden en mijn kennis en vaardigheden toe te passen. Gelijkwaardigheid is een groot goed voor mij. Dat draag ik ook uit.
10 april 2016
Even ter verduidelijking een paar punten: het AMK (Veilig Thuis) is een geheel andere afdeling van de jeugdzorg. Bij Veilig Thuis komen zorgmeldingen binnen, Veilig Thuis beoordeelt of er een onderzoek nodig is. Zo ja, dan voert Veilig Thuis dit uit. Zo nee, dan verwijzen ze door of terug naar het wijkteam.
Een gezinsvoogd valt onder de afdeling jeugdbescherming (gedwongen kader) en wordt slechts en alleen ingezet als er een ondertoezichtstelling (OTS) is uitgesproken door de rechtbank.
En… Het is belangrijk om te delen, ook de minder goede (en zelfs de slechte) ervaringen. Toch voel ik ook de noodzaak om me uit te spreken namens en voor alle goedwillende, hardwerkende gezinsvoogden. Zonder direct in de verdediging te schieten, wil ik dit graag gezegd hebben. Waarbij ik op geen enkele wijze de negatieve ervaringen wil bagatelliseren. Juist daarom neem ik deze reacties serieus en probeer ik op een wijze te reageren die nodig is voor het bijbehorende bericht.
9 april 2016
Il had een mannelijke gezinsvoogd die zich duidelijk geen raad wist met seksueel misbruik. Ik heb een maand in een pleeggezin gezeten. Zij gaven aan dat ik ernstige buikpijnklachten had en een volle maand menstrueerde. Ze vertelde hun vermoeden van seksueel misbruik. Er werd daarop een ecg van mijn hoofd gemaakt (echt waar) die in orde was en mijn voogd oordeelde dat ik terug naar huis moest. Daarna ben ik nog een keer weggelopen en in een wegloophuis gekomen. Mijn voogd weigerde daar heen te komen om met mij te spreken. Ook weigerde hij spullen te sturen zodat ik het moest doen met afdankertjes die daar nog lagen. Na 3 maanden was ik weer thuis ik had geen keus. Een jaar later probeerde mijn vader mij te doden en werd ik wegens levensgevaar uit huis geplaatst. Ik heb nooit meer een fatsoenlijk gesprek met mijn voogd gehad en toen ik 18 werd heb ik gezegd ik ben zo blij dat ik van u af ben, u had zoveel kunnen voorkomen.
9 april 2016
Wow, Angel, ik voel nu schaamte, ondanks dat ik niet je voogd was en ik hier niet verantwoordelijk voor was. Ik vind het godvergeten schandalig hoe een voogd, een méns, zo met jou omgegaan is. Het maakt me niet uit of dit in 2016, 1980 of 1960 gebeurde, dit MAG en KAN gewoon niet. Een ecg, vermoedens van seksueel misbruik dat uitgesproken werd en aan de kant werd geschoven, geen gesprekken met jou. En uiteindelijk, uiteindelijk!, toen het bijna te laat was, werd je uit huis geplaatst. Met goed recht heb je tegen de voogd gezegd dat je blij was van hem af te zijn. Mijn excuses, Angel, voor wat je is aangedaan.
9 april 2016
Neem het niet persoonlijk maar ik krijg altijd een beetje een vieze smaak in mijn mond als ik het woord gezinsvoogd hoor. Als leerkracht op een SBO school hadden ik regelmatig te maken met kinderen die een gezinsvoogd hadden. Mijn ervaring is dat ze slecht (zeg maar zelden) te bereiken waren, niet luisterden en veel te weinig bij de gezinnen kwamen. Ik heb maanden wanhopig gebeld en gemaild nav een leerling die lichamelijk mishandeld werd door moeder … ik kreeg geen gehoor. Een AMK melding in een ander geval werd niet behandeld omdat moeder zei dat er geen problemen waren (duh!), een gezin kreeg maar 1x per 3 maanden bezoek en tussendoor ging de ellende gewoon door … ik kan zo nog wel even doorgaan.
Men zal vast overbelast en onder-gefinancierd zijn maar sorry, ik heb weinig vertrouwen in het hele apparaat.
10 april 2016
Beste Juf, ik neem het niet persoonlijk op hoor (als ik voor mezelf spreek in ieder geval). Goed dat u dit schrijft. Er zullen vast herkenningen zijn voor anderen.
Ik zou willen dat ik kon reageren met ‘dat begrijp ik niet’ of ‘dat komt nooit voor’. Helaas kan ik niet zo reageren, omdat ik weet dat uw verhaal geen op zichzelf staand verhaal is. U heeft volkomen gelijk, ondergefinancierd of overbelast zijn, het mag absoluut geen excuus zijn!
Tijdens mijn periode als gezinsvoogd probeerde ik altijd dezelfde dag te reageren op een voicemail-bericht (bij spoed was dat direct) en op e-mailberichten binnen twee dagen. Ik sprak dit ook altijd af met mensen, zodat zij wisten wat ze konden verwachten. En als ik eens niet tijdig reageerde, ook dat kwam bij mij weleens voor, dan vond ik het prettig als ik dat teruggekoppeld kreeg.
Het ligt daarnaast ook wel op een hoger niveau, om dit goed geregeld te krijgen. Maar dan nog, een gezinsvoogd moet zijn of haar werk goed doen. En anders mag hij of zijn daar ook op aangesproken worden.
15 september 2016
Juf, ik ben het helemaal met je eens. Het probleem is dat het vaak lijkt dat jeugdzorg echte serieuze gevallen niet aankan/durft en zich dan maar richt op ouders/kinderen waar dat niet zo nodig is. Met alle gevolgen van dien.
16 september 2016
Jeugd Bescherming is een STICHTING die HEEL VEEL GELD moet maken.
De regering geeft deze stichting het bewijs om kinderen te mogen ontvoeren en Zwaar mishandelen,
en daardoor ook ouders en gezinnen.
Oorlog brengt werk. En hier worden tien tallen organisaties en milioenen mensen werkzaam.
Deze mensen blijven bezig, en hebben werk. Deze onzichtbaar werkloosheid is gedekt met smoesjes van BELANGEN VAN HET CLIENT en daar kunnen mensen hun lust en macht misbruiken om hun Collegas werk te creeren in de vorm van opvang huizen voor deze clienten.De rechtbank heeft zijn handen volle met werk.Iedereen moet hier aan tafel buigen om de arme kinderen wel of niet te beschermen van hun eigen Zorgzaam ouders. En ga zo door….
Het geldt ook voor GGD gefrustreerd medewerkers en de EER LUST EN JARLOESIE vormen de medewerkers vaardigheid om zo een “lucratief” baan te bemachtigen.
Het boontje komt uiteindelijk op zijn loontje en deze mensen worden letterlijk en figuurlijk ZIEK van hun eigen misdaden. Daar hebben wij niets aan want dan gaan zij bij HUN COLLEGAS om raad te vragen en kosten zij weer handen volle met geld aan de maatschappij.
In mijn geval zijn bijna ALLE gezinsvoogden O N T S L A G E N en weg van BJZ na dat bleek dat zij de kinder rechten schenden.
Vraag de hulp van DEFENCE FOR CHILDREN en KINDER OMBUDSMAN en zie hoe snel is de gezinsvoogd aan het veranderen van haar visie en schrijf over U.
Succes
Yael
7 maart 2018
Jeugdzorg zou afgeschaft moeten worden. De gezinsvoogden noemen zichzelf procesmanagers, hebben geen opleiding genoten op met kinderen om te gaan en ook niet om te kunnen zien dat een ouder een persoonlijkheid stoornis heeft. Kiezen bij aanvang voor een van de ouders en gaan dan op heksen jacht op de andere ouder. Leugens, roddels alles wordt bij elkaar geveegd. Ouder die de mishandeling uitvoert wordt bij elke misstap verteld: foei niet nog een keer doen, hiermee is de kous af en wordt onder dwang de omgang nog meer uitgebreid terwijl de kinderen duidelijk aangeven “pijn gedaan te worden” & “uit huis gezet te worden zonder kleding aan”. Als zo kind dan aan de gezinsvoogd verteld wat er bij de andere ouder gebeurt, reageert de gezinsvoogd met” je ouder moet je niet zo tegen je andere ouder opzetten” belachelijk dat een gezinsvoogd dat tegen een 9 jarige zegt. Dit zelfde gezinsvoogd heeft aan de lieve ouder aangeven dat de zorg melding van politie, scholen en de huisarts rechtstreeks haar bureau laden ingaat, want die andere ouder is zo charmant en eerlijk. Gebaseerd op wat vraag ik me af. Dat hij jaren is vreemd gegaan, dat hij jaren de zelfvertrouwen van zijn kinderen aan het afbreken was.
De gezinsvoogd heeft blinkers op en staart zich blind op de advies van de Raad van de kinderbescherming, het zou gaan om een vechtscheiding. Alleen vertonen de kinderen al 6 jaar de gedrag die aan de scheiding wordt geweid.
Welke nut heeft deze mensen nog? Wat ze doen is aandacht en bewondering geven aan mensen met een persoonlijkheidsstoornis. Dat is nou juist wat deze mensen in stand houdt. Zonder jeugdzorg had de ouder die de kinderen mishandeld en verwaarloos al lang interesse verloren!
Ik zeg laten we ons zwaar verdiende belasting geld elders besteden.
9 april 2016
De gezinsvoogd van mijn kinderen heb ik na een jaar door de rechter weg laten sturen. Op de zitting kende ze de namen niet eens, ze was nog nooit op huisbezoek geweest, niet op school, ze had geen contact gemaakt met de hulpverleners van de kinderen, had verstek laten gaan bij een groot overleg(tegenwoordig eigen kracht conferentie) welke georganiseerd was tussen hulpverleners,school en familie…De rechter vroeg naar haar verslagen, en contactmomenten…en ze kon niets maar dan ook niets overleggen maar stuurde wel aan op verlenging.De rechter vond dat zeer vreemd en gaf mij gelijk, dit was geen hulp voor de kinderen. Gezinsvoogden, ik kan er niets aan doen, ik vind het nare mensen die een hoop te zeggen hebben maar niet doe waarvoor ze er eigenlijk zijn(netjes gezegd)
10 april 2016
Wow, wat goed van u, Truus! Om zo stelling te nemen in de rechtszaal en u uit te spreken over de gang van zaken. Want zoals ik in uw verhaal lees, klopt het natuurlijk voor geen meter! Hele vreemde gang van zaken dat een gezinsvoogd niets kan overleggen. En, als ik het zo mag zeggen, de namen van de kinderen niet eens weten… Ai! Ik lees dat er wel hulpverlening in uw gezin was, daar ben ik blij om. Dat dit wel doorging. Er is, als het goed is, een evaluatieverslag opgesteld dat naar de rechter is gestuurd? Stonden daar wel feiten van vorderingen of nog te behalen doelen in?
Ik ben heel eerlijk als ik zeg dat ik me een klein beetje aangesproken voel als u zegt dat gezinsvoogden niet doen waar ze eigenlijk voor zijn. Ik schaam me voor die gezinsvoogden, die er inderdaad zijn. Ik kan niet anders dan dat beamen. Maar (ja, daar is ie), er zijn ook heel veel goede gezinsvoogden. Die hun taken en verantwoordelijkheden serieus nemen en de OTS goed uitvoeren. De gezinsvoogd waar u het over heeft, kan misschien beter eens kijken of ze de baan wel aankan…
10 april 2016
Wat ik gezien heb van hulpverlening waar sprake was van verwaarlozing of onvermogen van inzicht in verzorging is dat wanneer de moeder wel mee wilde praten over de toekomst van haar kind dat in een pleeggezin zat, zij meestal niet serieus genomen werd. Ja zij had een verleden, ook niet om gevraagd. Ja zij gebruikte middelen maar niet altijd. Doch was zij ook betrokken bij haar kind en kon dingen ook heel scherp zien. Maar als men je eenmaal niet meer serieus neemt….
Een andere situatie was die tussen een kraamverzorgster en een jonge vader met een crimineel verleden. Zij zei foute dingen, hij zei foute dingen. Zij misbruikte dit gelijk door een AMK melding te doen. De dame in kwestie, een jonge kinderloze vrouw die het allemaal wel even zou regelen, deed uitermate uit de hoogte alsof ze het allemaal wel snapte. Kind werd i.d.d. tijdje weggehaald maar jong stel heeft gevochten voor de kleine. Het heeft zelfs in de krant gestaan. Echt zo dom soms hoe dingen gaan.
Ik denk dat er in de hulpverlening te veel met invullingen, aannames en conclusietrekkingen wordt gewerkt.
10 april 2016
Dank je voor je verhaal, Jet Rood.
Ik geloof in kansen, voor iedereen. Ik geloof niet in eindeloze kansen zonder meetbare resultaten. Dat is belangrijk bij een OTS, trouwens, ook bij vrijwillige hulpverlening. Dit houdt in mijn optiek in dat zowel de inzet van de hulpvragers als de inzet van de hulpverleners gemeten wordt.
Het komt voor dat een hulpverlener een melding doet die niet op feiten gebaseerd is. Of die over een eenmalig incident gaan. Dat dit niet helemaal correct is, spreekt bijna voor zich. Als je net wat verder kijkt in zulke situaties, is het niet altijd incorrect. Het zou zomaar kunnen zijn dat Veilig Thuis meer ontdekt en een onderzoek nodig acht. Of niet, dat kan ook, dat zij adviseren om hulpverlening te aanvaarden. En Veilig Thuis zal in dat geval meekijken welke hulp er nodig en wenselijk is.
Een hulpverlener hoeft niet altijd ‘op leeftijd’ te zijn, of kinderen te hebben om goed werk te verrichten. Wel moet een hulpverlener een goede en betrokken grondhouding hebben. Waarbij er sprake is van gelijkwaardigheid en niet oordelend. Dit is absolute noodzaak, zéker in het gedwongen kader en Veilig Thuis.
Verder sluit ik me aan bij wat u zegt, als ik het goed lees (corrigeer me aub als ik het niet juist heb). Een ouder die een (negatief) verleden heeft, is niet per definitie een slechte ouder. Een ouder die drugs of drank gebruikt, is niet per definitie een slechte ouder.
Wanneer de kinderen echter gedrag laten zien dat zorgen geeft, is het wel belangrijk om hier goed naar te kijken, sámen met de ouders. Dan zal blijken of de zorgen er werkelijk zijn, of dat er sprake is van iets anders.
Maar neem in vredesnaam de ouders serieus en behandel hen net zoals je zelf behandeld wil worden! Als gelijkwaardige en met respect. Je kunt het gedrag afkeuren van iemand, maar blijf met respect de mens bejegenen. Dat is mijn visie op contact met mensen. In het algemeen en ook in mijn werk.
12 juni 2016
Ouders dienen de voogd/ jeugdbeschermer (na OTS) binnen te laten, verplicht! Maar wat als een van beide ouders dit niet doet? Wat zijn dan de gevolgen? Voor die betreffende ouder? Voor de andere ouder? En bovenal voor het kind (de kinderen)?
12 juni 2016
Hallo Celeste, ik weet niet of je de vraag namens jezelf of iemand stelt. Ik neem aan dat je er in ieder geval mee te maken hebt.
Ik vraag mezelf af wat de reden kan zijn om bij een OTS een gezinsvoogd (voogd is wat anders namelijk) niet binnen te laten. Kun je me daar iets over zeggen? Je bent inderdaad ‘verplicht’ om de gezinsvoogd binnen te laten. Een kinderrechter heeft een beschikking afgegeven, waar de ouders(s) en de gezinsvoogdijinstelling zich aan dienen te houden. Dat betekent een plan maken, dus is er contact nodig. Dat terzijde, want ik ga denk dat je deze info reeds kent.
De gezinsvoogd moet zicht krijgen op de situatie waarin het kind zich bevindt. In dat kader is het nodig dat de gezinsvoogd met het gezin, dus ook het kind, in contact komt. Anders voert de gezinsvoogd zijn of haar taak niet correct uit.
Als je de gezinsvoogd niet binnenlaat, zal deze nog een poging doen en misschien nog een poging. Dan bestaat de kans dat je een schriftelijke aanwijzing krijgt. Waarin staat wat er van je verwacht wordt, binnen welke termijn. Ook staat erin beschreven wat de juridische consequenties zullen zijn indien je geen gehoor geeft aan de schriftelijke aanwijzing. Wat de gevolgen dus zijn, kan ik niet zeggen. Ik ken de situatie niet. Dat hangt af van de reden van OTS, de mate van veiligheid van de kinderen en in hoeverre ouders voorheen wel meewerkten. Bijvoorbeeld.
Het heeft dus altijd consequenties. Dat betekent niet dat het direct heftige consequenties zijn.
Mijn advies: bel de gezinsvoogd en vertel wat je zo tegenhoudt om hem/haar binnen te laten. Spreek af dat je liever eerst een gesprek op kantoor hebt. Werk mee… dat is in het belang van jezelf en van je kind. Wil je iemand meenemen naar het gesprek, dat mag. Die mogelijkheid heb je altijd. Biedt openheid over je reden om de gezinsvoogd nu niet binnen te laten.
Is het een troep? We zijn wel wat gewend.
Is het een onhygiënische bende? Bespreek dat ook en vraag hoe je daarbij geholpen kunt worden.
Ben je bang om met hem/haar alleen in je huis te zijn? Eis daar begrip voor op. Dat doe je door duidelijk aan te geven wat er bij je speelt waardoor je dit moeilijk vindt. Je hoeft daarbij niet in detail over jezelf te praten.
Je wil dat de gezinsvoogd open en transparant is? Eis dat, ben zelf zo open als je zijn kunt, zonder jezelf ontrouw te zijn.
Niet meewerken met een OTS, dat heeft gevolgen. Ik kan het niet mooier maken. Eigenlijk ook wel logisch, er ligt een beschikking. Het is de reden waaróm je niet mee wil werken. Dat moet de gezinsvoogd gaan snappen. Dan kan hij of zij een andere insteek nemen. Dat is weer de verantwoordelijkheid van de hem of haar.
Ik hoop dat je zo een beetje wijzer bent…?
12 juni 2016
Beste Connie, bedankt voor uw reactie. Ik kan er helaas niet te veel op in gaan, omdat ik daar de nodige problemen mee krijg. Het was niet een vraag vanuit mij… Ik ben alleen benieuwd naar de gevolgen. Mijn deur staat wagenwijd open en alles is transparant…
12 juni 2016
Onze gezinsvoogd is er eentje die ervan overtuigd is dat in een vechtscheiding er 2 strijden. Het komt niet in hem op dat het telkens vader is die bezig is met een continue strijd. Hij komt afspraken niet na, brengt de kinderen niet terug op afgesproken tijden, betaalt zijn alimentatie niet, geeft spullen niet mee terug en het allerergste; de kinderen worden er geestelijk mishandeld en fysiek aangepakt. En GV vraagt vader en die zegt is niet waar. En daarmee is de kous af.
De kinderen en ik lijden eronder.
Naar de kinderen wordt niet geluisterd en daarom hebben ze een brief geschreven naar de kinderrechter.
En het had allemaal zoveel makkelijker en beter gekund.
12 juni 2016
Hallo Miek,
Dit blijft voorlopig (helaas!) nog wel een moeilijke kwestie binnen de hulpverlening. Er is nog zoveel onbekend over vechtscheidingen, conflictscheidingen en hoog-conflictscheidingen. Hoe te handelen is een stap te ver voor velen. Daar wordt hard aan gewerkt. Lees bijvoorbeeld het blog (deel 1 en 2) bij Mary ‘De rechter versus de ervaringsagoog’ eens. Daaruit blijkt dat er nog veel werk aan de winkel is en dat er al wel hard gewerkt wordt!
Het is voor jou en de kinderen lastig, heel lastig. Probeer feitelijk te zijn en te blijven naar de gezinsvoogd. Wees ook heel duidelijk wat je van hem of haar verwacht, binnen de kaders en taken van de gezinsvoogd is veel mogelijk.
Super goed dat de kinderen een brief naar de kinderrechter hebben geschreven! Ik hoop dat het iets gaat veranderen voor hen.
28 november 2017
Hallo Miek,
Mijn naam is Mike en ik ben een vader met een hele lieve dochter van 5 jaar en godzijdank heb ik als vader zijnde het hoofdverblijfplaats toegewezen gekregen omdat mijn ex met dusdanige problematiek te maken heeft (borderline en licht zwak begaafd).
Voor een groot deel herken en ken ik je problemen. Zelf heb ik ook te maken met (ondertussen de 4de! gezinsvoogd) en er wordt weer en nog steeds maar verteld en gepraat over vechtscheiding/ verleden laten rusten/ frustraties/ emoties, etc.
Terwijl er over mijn ex ellenlange rapporten/ verklaringen zijn van verschillende instanties (CJG, Veilig Thuis,Kinderbescherming, etc dat er veel mis is met moeder op het niveau van opvoed mogelijkheden voor kinderen en ze zelfs een gevaar kan vormen voor zichzelf en de kinderen!
Mijn ex heeft naast onze dochter ook nog een zoon van inmiddels 12 jaar en die woont ook al bij zijn vader en zo oud als dat het kind is zolang zijn de instanties ook al in beeld!
Mijn ex uit dreigingen (ook samen met haar nieuwe partner!), zowel verbaal als schriftelijk en dit alles heb ik ook bij de gezinsvoogd(en) neergelegd maar naar mijn mening wordt alles afgedaan als incidenten/ frustraties (om gek van te worden!).
Vorig jaar is het rapport besproken van de Kinderbescherming en is mijn ex dusdanig op de vingers getikt dat als er op dat moment zou worden ingegrepen door de Kinderbescherming dat mijn ex het ouderlijk gezag zou kwijt raken!
Mijn ex is ook opgepakt voor heling samen met haar partner, ze heeft vorig op 3 verschillende campings gezeten met onze dochter dat ik toen niet eens wist en te horen kreeg waar ze verbleef! Veilig Thuis is toen gaan kijken en maakte zich geen zorgen, uiteindelijk heb ik ook 1 van de caravans gezien waar mijn dochter verbleef destijds, nou echt schandalig dat Veilig Thuis dit goed keurde, was vies, smerig en oud!
Ook heeft ze onverzekerd rondgereden met onze dochter, laat ze haar partner rond rijden zonder rijbewijs met onze dochter, is ze gebeten door de hond van mijn ex!
Ze belooft dingen en komt vervolgens haar afspraken niet na, loopt weg bij gesprekken, heeft de gezinsvoogd buiten gegooid, houdt zich niet aan gemaakte afspraken, brengt onze dochter met momenten te laat terug, laat haar partner zich met de omgang en de gezinsvoogd bemoeien, heeft een grote bek naar mij toe en de gezinsvoogd en andere instanties, dreigt mijn dochter bij mij en haar opa en oma weg te halen, zegt te willen mee werken maar als ze haar zin niet krijgt dan dreigt ze met haar advocaat en rechtszaken! Ik ben openlijk beticht van seksueel misbruik met mijn dochter, ik ben voor moeten komen voor vermeende mishandeling (gelukkig vrijgesproken, allemaal leugens van mijn ex!), ik heb de sloten van het huis vervangen wegens dreigingen van mijn ex en haar partner (ze hadden de voordeur bij mij vernield!), ze had tot 3 keer toe onze dochter bij mij uitgeschreven bij de gemeente achter mijn rug om en zo kan ik nog wel door gaan!
En wat doet de gezinsvoogd hier allemaal mee? Weinig tot niks, zeurt alleen maar dat wij in gesprek moeten blijven en er voor MOETEN zorgen dat er een basis zal gaan komen om samen belangrijke zaken te kunnen bespreken en regelen omtrent “het belang van onze dochter”! Echt schandalig allemaal, ik probeer al 2 jaar dingen goed te regelen dat er omgang is tussen moeder en kind en hou me rustig en praat niet kwaad over mijn ex waar mijn dochter bij is, maar nog is het niet goed voor de gezinsvoogd en wil ze meer en meer omgang afdwingen tussen moeder en kind. Even ter verduidelijking, mijn ex heeft al 3 dagen in de week omgang en om de 14 dagen een overnachting, is dat niet genoeg? Er is een BOR traject geweest voor en bij mijn ex, wel geteld 4 uurtjes per week voor een periode van ongeveer 3 maanden, hieruit werd geconcludeerd dat er geen zorgen zijn, terwijl er wel dingen gebeuren die ik hierboven al heb vernoemd en er wordt dus niks gedaan!
Ik moet nu 2 rechtszaken gaan opstarten voor het id bewijs van mijn dochter en voor het huis waar ik nu met mijn dochter woon zodat ze in haar vertrouwde omgeving kan blijven wonen. Ook hier zegt de gezinsvoogd uiteindelijk vrij laconiek, ja dat moeten jullie dan maar gaan uitvechten voor de rechter ik kan er weinig in betekenen en geen medewerking vanuit moeder afdwingen!
Kortom mijn ex gooit telkens de deur dicht om tot goede constructieve gesprekken te (kunnen) komen en blijft dreigen met advocaat dit en dat en ik als vader zijnde moet maar water bij de wijn blijven doen? Dit kan gewoon niet meer maar er wordt dus door de gezinsvoogd geen maatregelen getroffen tegen mijn ex en zo blijft alles maar doormodderen en doorsukkelen tot in de eeuwigheid.
De voorlaatste gezinsvoogd is zelfs na ingediende klachten door mij van ruim 6 pagina’s zelfs uiteindelijk ontslagen omdat ze loog en haar werk niet deed!
Ik zeg maar zo aan een dood paard valt niet te trekken en wat dood is kun je niet tot leven wekken! Waar is mijn belang als vader zijnde en mijn ouderlijke macht?, terwijl ik goed voor mijn dochter zorg en er bij mij geen enkele zorgen zijn vanuit de instanties/ school/ de buitenschoolse opvang dat ik niet voor mijn dochter kan zorgen en haar stabiliteit kan bieden en geven, terwijl ondertussen mijn ex overal de kantjes vanaf loopt!
Mijn vertrouwen in mijn ex en de instanties is echt weg en zal ook niet en nooit meer goed komen! IK heb het echt gehad met mijn ex en de instanties!!! Allemaal leugenaars en bedriegers!! En wie is aan het eind de dupe? Mijn dochter! Hoera voor “het belang van het kind”!
28 november 2017
Klopt Mike, de grzond denkende ouder wordt neergezet als ook strijdend.
Meewerken is ok, over je heen lten lopen niet, maar in het belang van het kind…..
Dus je noet weer. Grrrr.
En dan zeuren ze nog de gezinsvoogden over onjuiste bejegening!
Terwijl ze mee verdienen dan de zorg en het onderwijs en veel minder zwaar werk hebben.
28 november 2017
Van het belang van u kind zegt dat ze op de correcte lijftijd van A tot Z gaat weten en kijk wat gebeurd.
Heel positief volgens mij.
15 september 2016
Ik moet reageren! Maar ze stelt dat als de raad al weet wat er gebeurt…. Nemen ze dit rapport over? Waar is de waarheid!
16 september 2016
Kenmerkend van dit soort ‘vakmensen’. Kinderen worden bevraagd in bijzijn van een ouder. Of dat nu door een raadsonderzoeker gebeurt (annemieke an Doorn, RvK Midden Wet Brabant) of een ouderschapsbemiddelaar van Kompaan de Bocht (Cindy de Rijke). Zelfs bij Veilig Thuis hebben ze er niets van begrepen. Als je ze dan aanspreekt en wijst op het feit dat een kind zo niet de ruimte heeft om echt te spreken (ouder zit er immers bij en beantwoordt zelfs de vragen gesteld aan het kind, vrager grijpt niet in) en dat daardoor het kind zich nog meer verloren moet voelen, (die gaat immers met die ouder weer naar huis, dus hoe zo ‘zeg maar wat je dwarszit?!”) dan reageren ze standaard volkomen beledigd en gaan de ego’s opspelen. Feiten worden weggelaten in de rapportages, welwillende ouders worden gemaand je koest te houden, anders verspeel je nog het weinige contact dat je al had en uiteindelijk wordt je als welwillende ouder volkomen buitenspel gezet doordat je wordt aangemerkt als de agressor/ de stijdende ouder. Hoe krom kan dat zijn? Prachtig hoor deze functieomschrijving. Ik roep alle ouders op om de GV’s dit te laten lezen en hun hieraan houden. Anders massaal vragen naar de vertrouwenspersoon van die organisatie en klachten indienen. Jouw kind ben je sowieso kwijt. Ik zal deze waardevolle blog (want dat is die zeer zeker) doorzetten naar de facebookpagina (h)erken ouderverstoting. Alwaar mijn allergrootste advies is de instanties en rechtspraak zo lang mogelijk buiten de deur te houden. Als jeugdzorg zich ergens mee gaat bemoeien wordt het alleen maar erger!
15 november 2016
Beste Mary,
De G.I.van mijn kind maakte verslagen met zijn vermoedens als feiten. Verder zijn mijn reactie niet bij geplaatst.
Hoe kan ik daar reageren?
Alvast bedankt.
Met vriendelijke groet,
Cintia
15 november 2016
Beste Cynthia,
Ik weet het niet. Ben je actief op Facebook? Daar zijn groepen waar je je vraag voor kan leggen. Of zoek hierover meer informatie op internet. Sterkte
3 februari 2017
Hallo Mary,
Als ik je blog en het internet afzoek over een OTS en UHP dan moet in concluderen dat er vooral uitgegaan wordt van een thuis situatie waarbij de ouders gescheiden zijn of waar de ouders een probleem zijn voor de minderjarige…. Maar wat nu als er een OTS en UHP is uitgesproken omdat de minderjarige niet wil meewerken met onderzoeken en de niet met gezagbelaste ouder de met gezagbelaste ouder in het gezag ondermijnd. Waarbij de minderjarige Uit huis geplaatst is bij de niet met gezag belaste ouder… en als laatste de gezinsvoogd geen hulpverleningsplan wil opzetten….. Hoe dien he dan als met gezag belaste ouder te handelen.
3 februari 2017
Beste Eric,
Hier kan ik helaas geen antwoord op geven. Dit is het verhaal van een anonieme gezinsvoogd. Met deze persoon is geen contact meer.
LIk raad je aan om deze vraag aan een advocaat te stellen of stel die op social media.
Heel veel succes.
3 maart 2017
Waar mijn partner en ik enorm tegenaan lopen is dat wij al ruim 5 jaren proberen de communicatie tussen mijn partner en zijn ex te verbeteren omdat wij inzien dat het niet juist / niet communiceren met elkaar heel erg schadelijk is voor de kinderen.
De kinderen worden door hun moeder gebruikt als spreekbuis en het lijkt alsof de instanties dit een juiste manier van communiceren vinden. Moeder wil absoluut geen contact met mijn partner, de vader van de kinderen. Hier ontkomt ze niet helemaal aan. Maar toch weet ze stukje bij beetje het contact heel minimaal te houden en wanneer er contact is dat het bijna altijd via via gaat en meestal via de kinderen. Steeds maar weer geeft mijn partner aan dat dit niet goed is voor de kinderen, maar ze trekt zich er niets van aan. Mijn partner wordt als vader zijnde compleet buiten spel gezet voor wat betreft zijn kinderen.
Na 5 jaren continu maar weer aan de bel trekken bij de huisartsen, maatschappelijk werker, GGD, bemiddelaar komen wij tot de conclusie dat er heel veel gekeken en geluisterd wordt naar de moeder in dit verhaal. Terwijl de moeder aangeeft dat ze de zorg niet aan kan (geestelijk en lichamelijk)en wij ons in alle bochten wringen om, voor de kinderen, oplossingen te vinden, wordt er alleen maar afwijzend gereageerd door moeder.
Frustrerend is het wanneer wij in alle gevallen de zwarte piet toegespeeld krijgen. Frustrerend is wanneer wij bij instanties onze zorgen uiten dat ze aangeven; “zo erg is het niet.”
Hoe vaak moet een moeder aangeven dat ze de zorg niet aan kan?
Dit doet ze naar ons toe. Bij instanties/ vrienden en familie is zij vooral het slachtoffer en blijft ze alleen maar in de slachtofferrol zitten. Wat mij opvalt is dat zij wenselijk gedrag vertoont naar instanties en haar omgeving (en iedereen die het maar horen wil) maar naar ons toe compleet het tegenovergestelde doet en zegt.
Frustrerend is het dat het verhaal van de moeder alleen maar gehoord wordt en vader in het geheel niet gehoord wordt. Dat de moeder haar kant van het verhaal mag vertellen, wat overigens alleen maar met onverwerkt zeer uit het verleden te maken heeft waar zij nog steeds mee kampt. Zij vertelt “haar waarheid” maar dat dit absoluut niet strookt met de werkelijkheid dat lijkt er niet toe te doen. Zij reageert en handelt enkel uit eigenbelang en niet in het belang van de kinderen. Haar verhalen zijn enkel en alleen gebaseerd op “ik” en heeft uiteindelijk niets meer met de kinderen te maken.
Je voelt je zo machteloos dat je ziet dat de kinderen er onder lijden en dat het niet gezien wordt. Dat er, zoals de kinderen zelf aangeven, alleen maar negatief over de vader en over mij gesproken wordt en dat ze dat helemaal niet leuk vinden. Dat de kinderen een hele goede band met mij hebben en door de moeder gezegd wordt dat de kinderen niet meer bij mij willen zijn. Dat mijn partner en ik de kinderen moeten negeren wanneer wij ze tegen komen op straat.
Uiteraard zijn wij niet van plan om dit te doen maar dat een moeder hiermee wegkomt bij instanties dat verbaast mij echt.
Nu komt het er uiteindelijk op neer dat de kans bestaat dat doordat instanties inzien dat dit alles, het niet communiceren, niet goed is voor de kinderen dat er een gezinsvoogd aangesteld wordt. Persoonlijk ben ik heel erg bang dat de moeder hierin weer alleen gehoord wordt en dat alles wat zij zegt voor zoete koek geslikt wordt en dat de vader in het geheel er weer niet toe doet. Dit is wat wij de afgelopen jaren ervaren hebben en we hopen dat wij ooit eens door iemand gehoord worden, maar die hoop is wel heel klein door alle ervaringen van de afgelopen jaren.
Net als wat hier ook al vaker gezegd is: wat is waarheid?!
3 maart 2017
Wat een verhaal Irene, en helaas inmiddels zo herkenbaar! Hoop dat jullie een goede advocaat hebben die mogelijk wat in deze schrijnende kwestie kan betekenen. Heel veel sterkte.
13 maart 2017
Morgen zitting verzoek bijzondere curator voor mijn kind. Sinds 21 december 2016 niet zien. Ze is 6. Vader Nederlander, moeder en kind buitenlander. Kind meldde pijn in de genitale. Naar de huisarts mocht niet volgens Gi door eerder beschuldiging. Toch heb ik wel. Onderling gesprek Gi en huisarts. Mijn kind kwijt. Kinderrechten aan het studeren. Het hele Verdrag is vol met ‘tenzij’. Dus, alles in feit ‘mag’. Wanneer inspectie en Tuchtcolleges voor Gi en TM? Foltering en dreiging.
1 april 2017
Waarom doet deze gezinsvoogd haar verhaal anoniem vraag ik mij af?
15 april 2017
Ben heel benieuwd wat voor opleiding een gezinsvoogd heeft. Zou je mij dat kunnen vertellen connie
15 april 2017
Hoi, aangezien er geen contact meer is met Connie zou je deze vraag beter aan een deskundige op Facebook kunnen stellen. Ik ken een GV die als vooropleiding HBO maatschappelijk werk had gedaan.
17 april 2017
Nee,het is helaas of gelukkig niet altijd kindermishandeling in geval van een ots .Dit is te kort door de bocht.Nuance is wel heel belangrijk.Helaas worden er ook goed bedoeld door verkeerde diagnoses en conclusies fouten gemaakt en dat kan dus ook voor een ots zorgen.
Als er veel mensen bij betrokken zijn en de vinger niet op de zere plek gelegd wordt is dat een groot risico op fouten die ook heel schadelijk kunnen zijn voor het kind of de kinderen.Als er van het begin af aan fouten gemaakt worden ,ook al is dat met goede bedoelingen en er geen vertrouwen is van beide kanten wordt het bijna onmogelijk om kinderen echt goed te kunnen helpen.Er gaan gezinnen kapot door fouten en wantrouwen.Doodzonde eigenlijk want dat wil niemand.Vertrouwen geeft vaak vertrouwen.
14 september 2017
Ik heb nu ook een gezinsvoogd
Voel me er niet lekker bij en waarom???
Als ik mijn verhaal schrijf vraag je je af waarom ots ??
Vader en ik zijn een aantal jaren uit elkaar Door zijn alcohol en drugsprobleem
In de eerste jaren liep hij liefst voor zijn verantwoording weg.
Was een komen en gaan met hem.
Nu had hij een paar jaar geleden een vrouw ontmoet met 2 kinderen.
Een psychopaat dat is ze.
Ze hebben vanaf dat moment 3 zaken tegen mij gestart.
Omgang gezag en vooral wat hij belangrijkste vind alimentatie.
3 jaar lang nadat ik de omgang heb moeten stoppen ivm met de gevaarlijke situaties waarin mijn kinderen belanden.
Krijg ik alleen maar tegen werking rechtzaak op rechtzaak.
Kinderen komen ongeacht dat er drugs gebruikt word vreselijke dingen gebeuren.
Ja ja moet er wel omgamg blijven.
En dan zeggen ze bij jeugdzorg nadat ik valse amk meldingen kreeg waarvan ik dacht je zit hier helaas verkeerd 3 jaar gestalkt bedreigd en van alles 1.5 jaar verplicht een traject heb moeten volgen na een uitspraak van de rechter.
Communiceren wilde hij niet moest hij loopt van de tafel weg en maakt iedere hulpverlener uit voor van alles en nog wat.
Terwijl hij geen reden heeft.
Mails die je ontvangt met beschuldigingen en zichzelf mooi praten waarvan ik weet dat zijn vrouw erachter zit.
Iedereen ziet het maar niemand grijpt in .
Nee want omgang kinderen is ook zoooo belangrijk gevaar of geen gevaar.
Dan maar een gezinsvoogd erop.
En als klap op de vuurpijl moet moeder ondanks alles zich af laten zeiken terwijl de Kids met gevaar van dien gewoon naar papa kunnen Dank je jeugdzorg voel me erg in de steek gelaten.
Ondanks hij lelijke mails stuurd ik rustig blij en aardig na alle psychische mishandelingen ots leest mee en ik moet in een hoek staan ja moeder Hoe zie jij de communicatie voor je ????
Ze zijn gek !!
20 januari 2018
Jee wat een verhaal. Misschien is de voogd bang voor je ex. Zou een ander vragen als je dan toch de verplichte ots hebt. En denk in het belang van je kinderen, zijn persoonlijke strijd naar jou moet je langs te rug laten glijden. Sterkte
20 januari 2018
Een ots wordt altijd toegekend als er een vorm van kind mishandeling is….
Vreemnd. Dochter weggehaald uit een jeugdzorg instelling vrijwillige kader. Ze ging daar enorm achteruit.nu heeft jeugdzorg zorgen omdat men haar eilde opsluiten. Wij haar naaar huis gehaald,ze herpakt zich in ieder geval gaat ze naar school. Wij zijn dankbaar dat we haar naar huis hebben gehaald. Maar goed, de alarmbellen zijn gerinkeld in jeugdzorg land door deze actie. Nu dus een verplichtevoogd voor nog een half jaar. Dochter is onderhand 17.5 jaar. Wat een gedwing van deze voogd. Men denkt echt almachtig te zijn. Op wat voor gronden? Dat wij onze dochter uit een helinstelling naar huis haalde? Wat deed men daar dan? Rechter sprak luid en duidelijk, een ots om te ontlasten niet te belasten. Vroeg me wel degelijk af wie hier nu opvoed issues hebben of sprake van moeilijke jeugd.
3 februari 2018
Nou deze voogd zou de eerste zijn die enigszins normaal handelt. Helaas leert de praktijk dat Jeugdzorg de kant van de verzorgende ouder kiest. In mijn geval moet ik in therapie terwijl de kinderen bij hun psychopatische vader wonen en dus niet bij mij moet ik allerlei therapieën volgen en mijn relatie verbreken anders zie ik mijn kinderen nooit meer. Ik weet het niemand geloofd mijn verhaal totdat ik met gerechtelijke stukken email, sms en WhatsApp berichten en geluidsbestanden kom. Ik leef 24/7 in de hel die OTS en UHP heet. Ik ben geen drank of drugsverslaafde, heb naar eer en geweten voor mijn kinderen gezorgd. De kinderen hadden keurige schone kleding, elke dag op tijd op school, op tijd naar bed, duidelijke regels, gezonde voeding, fruit. groenten, liefde en aandacht.
Mijn ex man heeft mij en de kinderen laten zitten om naar zijn minnares te vertrekken. Ons huis moest met een restschuld verkocht worden en werden de kinderen en ik dreigend dakloos. Met procederen heb ik weer een huis kunnen bemachtigen en moest ik alles van 0 weer opbouwen. En ja ik ben er nog niet maar ben goed op weg. Een keurig ingericht nieuwbouw huisje een goede baan zonder hulp van wie of wat en zeer zeker niet van Jeugdzorg toch bereikt. Van mijn ex man mag ik geen relatie hebben en hij krijgt het via Jeugdzorg voor elkaar om mijn kinderen bij mij weg te houden. Nu moet ik kiezen, mijn partner waar ik al 3 jasar een relatie heb eruit en heel, heel misschien komen mijn kinderen dan weer thuis wonen. Nou dat geloof je toch zeker zelf niet? Jeugdzorg kan nog 6 jaar zijn zakken vullen over de ruggen van mijn kinderen en dan ben ik hopelijk eindelijk eens een keer van Jeugdzorg verlost want dan zijn mijn zonen 18 jaar.
Advocaten lukt het niet om een vuist te maken. Zonde van het toch al zeer zuur verdiende geld.
Een verdrietige maar liefdevolle moeder
3 februari 2018
Beste ouders,
Jullie reacties zijn soms hartverscheurend, intens verdrietig en diep triest. Bijna allemaal schetsen jullie een heel ander beeld dan de gezinsvoogd die dit blog geschreven heeft. Geen van de hulpverlenende instanties wordt door jullie als positief en meewerkend ervaren.
Eigenlijk is de vraag nu: hoe moet het anders?
7 maart 2018
Mary je vraagt hoe moet dit anders…gezien dat de gezinsvoogd niks anders is dan een “procesmanager” dus iemand die zorg regelt ect. zou ik adviseren om deze taak bij de huisarts te laten.
De huisarts is vaak al jaren betrokken, heeft het gehele dossier in zijn bezit, de feiten dus. Kent de gezin en de kinderen vaak al sinds hun geboorte. Huisartsen zijn verder ook breed opgeleid en kunnen psychische stoornissen dus herkennen. Hebben al een vertrouwensband met de gezin.
Schaf jeugdzorg en gezinsrechters af. Ik sta nog steeds voor paf dat er gewoon gelogen mag worden in de rechtbank. Of zorg dat je zwaar vervolgt kan worden als je leugens vertellen tegen de rechter. Het zou al helpen als de rechter vraagt om bewijzen van de aantijgingen.
Investeer de vrijgekomen middelen en geld in huisartsen en leraren!
7 juli 2020
De gezinsvoogd en alle betrokken partijen zouden aan waarheidsbevinding moeten doen. Zich niet onttrekken van alle verantwoordelijk ten opzichte van de kinderen. Er word te snel geroepen dat een ouder een loyaliteitsconflict veroorzaakt door het benoemen van bijv (fysieke) mishandelingen van de andere ouder. Door constant aan te dringen op het laten rusten van het “verleden”, worden kinderen niet gehoord en kunnen zij niet verder in het proces van trauma verwerking. Pas als erkend wordt wat zich thuis heeft af gespeeld, kun je verder werken aan een betere toekomst. Laat het niet aankomen op hij zei/ zij zei. Maar doe gedegen onderzoek. Vaak zijn er politie meldingen, veroordelingen, schoolrapporten, noem maar op. In ons geval zelfs foto’s van de mishandelingen. Niets van dit alles word meegenomen in de uiteindelijke besluitvorming. IPT-ers en andere hulpverlening zijn vaak niet neutraal daar zij een band opbouwen met de ouders en kanten gaan kiezen. Dit is een logisch gevolg maar ook dit word totaal niet meegenomen in de besluitvorming. Ook kun je nergens terecht om ongeregeldheden met hogere hand te bespreken. Klachten indienen bij de organisatie waar de voogd vandaan komt is te belachelijk voor woorden. Het is als een slager die zijn eigen vlees keurt. Hooguit word er een “vertrouwenspersoon” ingezet. Maar als de GI weigert te praten met de vertrouwenspersoon en de ouder is daarmee de kous afgedaan omdat zij niets meer kunnen doen dan bemiddelen. Ik ben als kind mishandeld, daarna mijn jongere broer, en nu gaan we weer hetzelfde krijgen met mijn jongste broertje. Onze getuigenissen van hoe het er de afgelopen 14 jaar thuis aan toe ging hebben geen enkele waarde. Iedere zaak word apart behandeld alsof we niet allemaal in hetzelfde huis hebben gewoond. Inmiddels ben ik volwassen. Ik zie mijn moeder strijden alsof haar leven er van afhangt maar ze word van alle kanten tegengewerkt terwijl ze het juiste probeert te doen en in ieder geval 1 kind de mishandelingen probeert te besparen. In 2 jaar tijd hebben er 3 verschillende GI’s op onze zaak gezeten. Geen van hen heeft ook erkend wat er gebeurd is. Ze blijven de mishandelingen en bedreigingen bagatelliseren en bestempelen het benoemen als het veroorzaken van een “loyaliteitsconflict”. Terug gaan naar een overheidsorgaan in plaats van losse organisaties met een verdienmodel zou hier verandering in kunnen brengen. Mensen die opgeleid zijn om aan waarheidsbevinding te doen zou een optie kunnen zijn. Hogere eisen stellen aan het opleidingsniveau en kwaliteiten van de GI’s. De gedragsdeskundige een keer met de kids laten praten. Hoe kan iemand die alleen papier voor hun neus krijgt bepalen wat gedrag betekend. Je hebt het kind nog nooit gezien maar schrijft wel adviezen uit wat betreft gedrag. Onmogelijk. Waarom zijn er nergens psychologen bij betrokken? Vooral als het gaat om kinderen die veel trauma hebben meegemaakt. Een GI beschikt toch nooit over voldoende kennis om daar over te oordelen. Ik snap dat jullie ook gewoon je werk doen. Het is ook geen persoonlijke aanval op GI’s maar wel op het systeem wat dit onrecht gecreëerd heeft. Ik zou al mijn kritiek en adviezen wel ergens naartoe op willen sturen maar dit kan niet want er is geen overziend orgaan die toezicht houd. Zo zal het systeem dus nooit veranderen. Alles loopt uit op een dood spoor. Ik ben ten einde raad om ik toe moet kijken hoe jeugdzorg eindelijk betrokken is maar nog steeds haar taak uit weigert te voeren, namelijk het beschermen van kinderen. Als iemand advies heeft over waar ik terecht kan met betrekking tot een grotere verandering van het systeem hoor ik het graag. Groet
23 juli 2018
Een grote criminele organisatie die door rechters de hand boven het hoofd wordt gehouden en veel teveel macht hebben en daar ook gretig gebruik van maken.
Wat jullie kapot maken in een kind is NOOIT meer te herstellen.
Ik snap niet dat jullie ook maar een enkel kind in de ogen durven kijken laat staan trots kunnen zijn op jullie ”werk”.
23 juli 2018
Mijn Dochtertje is ZWAAR mishandeld door haar ”moeder” en halfzus,dit is in een rapport van spirit bevestigd,”moeder ligt op sterven en wil pertinent niet dat mijn Dochtertje bij ons komt wonen (inmiddels 6 jaar relatie en getrouwd) ondanks dat in hetzelfde rapport staat dat wij zorgzame ouders voor haar zijn en geen belemmeringen om bij ons te wonen.
De rechter heeft een bijzonder curator aangesteld en van de GI mag ”moeder” als beloning 7 dagen op vakantie met mijn Dochtertje omdat het de laatste (en tevens eerste keer) op vakantie zal zijn!!! Een ”moeder” die een kind zwaar mishandeld,liever in een pleeggezin ziet en dit word door de GI ondersteund en beloond,ga toch weg met heel je jeugdzorg aub!!!
5 november 2019
Ik heb sinds pas een bericht geplaatst. Als ik hier lees krijg ik buikpijn! Hoeveel kinderen moeten nog de dupe worden? Wanneer staat er iemand op die zegt dat systeem niet werkt!? Ik ben al jaren aan het vechten voor mijn kleinkind omdat zijn vader erg labiel is en de gezinsvoogd sinds een jaar maar die veegt alles van tafel wat RvdK op papier heeft gezet. Suïcidaal, agressief, alcoholist en cluster B maar de gezinsvoogd gelooft een leugenaar die mooie praatjes heeft! Wanneer is mijn kleinkind in het nieuws zoals zovele kindjes zijn geweest. Ik vind dat op zo’n manier werken geen naam mag dragen van jeugdbescherming! In en in triest dat zoveel kinderen de dupe worden van een systeem die hun behoord te beschermen!
9 december 2019
Ik ben een gezegend moeder door God met-4-awesome-parels, mijn zonen zijn op een avond rond 10 pm dmv RVKB en 1 medewerker WSG , samen met 4 politie agenten vanuit mn huis weg gehaald, niet zoals in een artikel staat wettelijk dat 1 dag v tevoren zal ouder gemeld weorden en volgend dag om een ur gegeven zal kind uhp ! waarbij mr v rvkb ook mn 18jr zoon wou meenemen , wel nadat de RVKB personeel onderzocht had dat mn kinderen niet sexueel misbruik of aangetast zijn dmv hun vader, was mn 17jr terug naar huis gestuurd maar , maar mn 2jr en 8jr niet , Kinder mishandeling in 1st grade gebeurd in Nederland , ja is eenmaal zo, mn kleintjes zijn beschermd met Jesus bloed, dat heb ik en ervaar ik elk dag of beleef ik zijn dmv 4 verschillende families komen wonen , mn kleintje had ziektes opgelopen , waarbij ik alles heb gedaan , dus met name me blood gesteld mbt samenwerking v jeugdinstantie WSG , ja mijn mede,mensen WSG en de RVKB speel de muziek en rechters dansen op hun ritme punt, geen ware bekentenis van politie, dokter, scholen , noem maar op , maar als-werk- zorgen hun niet , maar zijn hoerdienies dus die voorspellen 1 gebeurtenis , hun spelen de muziek en rechters zitten geld te verdienen en klappen in de handen voor gespeeld muziek vanuit de WSG , de wetten worden gewoon misbruik, en de hart en opvoed- , mishandeling of braak van familie banden worden dmv van NEDERLANDERS-HOOG BEGAAFDEN GEBROKEN PUNT, pijn schandalig , kinder mishandeling tegen de Ned.wet , maar hun hebben macht want als weer dansen de rechters op hun muziek ritme. Ik geef nu , nooit,met name nooit op: gisteren, vandaag morgen zal ik nooit opgeven, Ja ik ben 1 alleensstaand moeder met 4 kinderen , ben niet de 1st en ook niet de laatst en er zijn veel instanties en wijze mensen die het op juiste vaart kan zetten of niet soms ? zijn nederlanders niet kapabel voor ? dit is mijn strijd niet, dit is God zijn strijd , ik geloof en loop in vertrouwen dat God heeft aller machten boven alles,Hij is ja en Amen, maar mede mensen er moet een streep , stop gezet worden aan de kindermishandeling, familie kapot maken, scheuren van emoties , -vertrouwen van kinderen , kan niet er moet een Nee, en stop gezet worden aan de false beschuldigiging zoals ik ervaar heb vanuit 1 personeel van de WSG personeel, niet normaal , en wordt gewoon als :was een fout van taal begrip daarom, oh ja? maar waarom zijn mijn 2kleine engels nog niet thuis ? Ik weet tot de fag en jr heden niet waar hun wonen , hun wonen niet samen , en Nu wil de WSG mijn voogdij weg nemen dus mij 0% macht of woord hebben op mn 2 minderjarrig en toen mn zoon 8jr was heeft hij huilend aan me/ ons gezegd dar heugdzorg personeel heeft hem gezegd dat Hij naar huis terug zal gaan als Hij 18jr is, geen voetbal wedstrijd of diploma zemmmen mocht ik aan wezig zijn , hun zijn nooit bij me thuis, MISHANDELING EN kapot scheuren zoals de zaak die bekend werd in de media van Lili en Howick, God zegen hun want bevrijding en er is gerechtigheid gepleegd , lijkt of NEDERLANDERS (WSG-RVKB-RECHTERSWIJKTEAM) GEEN HART HEBBEN of geen kinderen / kleinkinderen, neven etc dankzei de wonderbaar kennis en werking van de zorg instantie die zo dom zijn omdat hun geen ene medisch kennis hebben , worden NEDERLANDSE KINDEREN de slachtoffer ” KINDER-SLAVERNIJ” IN NEDERLAND.
6 oktober 2020
Wsg helpt ouders vooral kind niet maken ze kapot trauma’s lopen op.en voogd helpt gezin dus niet hebben verkeerd denk wijze .doen dingen achter rug en zonder toestemming