De gehaaide praktijken van een louche zorgbemiddelaar

In 2012 nam mijn moeder op een maandagavond de telefoon niet op, ook na drie keer bellen met een kwartier er tussen niet.

Ze was zaterdag nog langs geweest, maar het voelde niet goed.

Gelukkig woonde ze maar 10 minuutjes weg. Op aanbellen reageerde ze ook niet, dus gebruikte ik de mij toevertrouwde sleutel.

Op de tegelvloer in de hal vond ik een halfnaakt hoopje mens die nauwelijks meer kon praten.

De huisartsenpost arts erbij (nooit doen, direct 112 bellen) en mij werd gezegd dat ik haar zelf maar in de auto moest zetten en naar het ziekenhuis moest rijden.

Binnen drie dagen bleek dat ze een “goedaardige” tumor in haar hoofd had, 6 cm in doorsnee. Daardoor werden haar hersenen in elkaar geduwd en was ze ineens een zwaar demente vrouw.

Hoedt u voor de noemer “goedaardig”, met een tumor van zo’n omvang ga je bijna dood. De oplossing was relatief eenvoudig, opereren met een bijna 100% slagingskans en een uitstekende prognose. Daar kozen we dus voor.

Na de operatie was wel 24-uur zorg thuis nodig, of naar een verzorgingshuis. De tweede optie had ze na een knieoperatie al een keer mee mogen maken en wilde ze absoluut niet.

Dus vroeg ik een persoonsgebonden budget aan en ging ik op zoek naar hulp. Gek genoeg was dat best lastig.

Als hoofdzorger van een kind met beperkingen weet ik echt het een en ander, maar 24-uurs verpleegkundige zorg lag buiten mijn veld van expertise.

Een kennis van mijn moeder belde bij toeval en hij had gelukkig wat ervaring met dit soort gevallen. De bemiddelaar die hij kende zat wel in Wassenaar, maar je moet toch ergens beginnen.

En ik had haast, want meer dan een weekje ziekenhuis zat er niet in. Ook al ging ze niet zo snel vooruit als verwacht. Dus het bureau ingeschakeld, en verpleegkundigen op gesprek gehad. Alles getekend en mama kon naar huis.

Wat wel bijzonder was, is het feit dat we twee of drie contractjes moesten ondertekenen voor het bureau zelf, wat gevolgd werd door een contract per verpleegkundige dan wel verzorgende.

De contractjes van het bureau bestonden uit een éénmalige vergoeding voor diensten, een doorlopende vergoeding voor per uur geleverde zorg, en een overeenkomst voor het overnemen van de indicatie aanvraag.

Die laatste heb ik niet getekend, ik kon dat namelijk prima zelf. De vergoeding eenmalig vond ik volstrekt logisch, de vergoeding per uur vond ik heel vreemd.

Mij werd uitgelegd dat men een derdenrekening moest onderhouden en dat er altijd mensen op kantoor moesten zijn voor noodgevallen en natuurlijk ook achtervang voor als een verpleegkundige uitvalt wegens ziekte.

Klonk niet geheel onaannemelijk, dus ik ging (niet van harte) akkoord. We leefden inmiddels eind november en mama kwam naar huis met 24-uurs zorg.

Bovenop de kosten per zzp-verpleegkundige kwamen dus een bult extra kosten.

Zoals de kosten van het bureau en natuurlijk kost en inwoning voor de betreffende verzorger. Want op een lege buik werken gaat niet en douchen moet een verzorgende toch ook…

Al met al werd het een prijzige bedoening waardoor het verstrekte PGB ruimschoots werd overschreden.

Wat schetste dan ook mijn verbazing toen ik ontdekte dat de verzorgenden een deel van hun uurtarief af moesten staan aan het bemiddelingsbureau. Daar betaalde de cliënt toch al voor?

De verzorgenden kwamen zelf met de vraag of het anders kon, en naar aanleiding van hun verzoek stelde ik voor om de contracten die van rechtswege verliepen per 1 januari 2013 zo te laten, en per die datum de dames rechtstreeks in te huren.

Tenslotte waren het allemaal zzp’ers en wijzigden er per die datum een hoop zaken in de AWBZ-regeling. Dat bleek een probleem. Via via kwam het bureau achter de wens anders te gaan werken.

Het gevolg was dat de verpleegkundigen die mijn moeder verzorgden niet meer uitbetaald kregen.

Ook vervielen de diensten rond kerst, waardoor ik ineens moest gaan verplegen (heb ik noch de opleiding voor, noch ervaring in) én de eigenaar van het bureau wenste op bezoek te komen.

Dat is ook gebeurd en op hét moment dat hij werd voorgesteld aan mijn partner, die uit Centraal Europa komt, veranderde de toon.

Of ik niet geïnteresseerd was om in te stappen in zijn organisatie, want met de nieuwe regels werd het allemaal zo lastig en via mij, en vooral mijn partner, zou het makkelijk zijn krachten uit Centraal Europa te halen.

We waren snel uitgepraat. De contracten vervielen per 1 januari 2013 en ik heb een andere oplossing gezocht en gevonden.

Ik heb het zorgkantoor gebeld, daar zag men mijn probleem niet. Ik heb geprobeerd aangifte te doen, daar werd ik uitgelachen. En alles bleef zoals het was.

Het bureau heeft haar verdienmodel aangepast en is van naam veranderd.

Ze vragen geen commissie meer van de patiënt, maar hogen het tarief op en houden vervolgens (veel) geld in van de zzp’er, en als het die niet bevalt doen ze hun best het werken voor anderen onmogelijk te maken.

En de overheid? Die stond erbij en lacht alle budgethouders in het gezicht uit. Er is sinds de stelselwijziging van 2015 helemaal NIETS veranderd en de fraude waar alle PGB-houders van beticht werden, gaat onverminderd voort.

Gastblog van Ilona

Foto komt uit de collectie van Kitty van Gemert.

Auteur: Mary

Mijn bio op twitter is aardig volledig:
Kritisch, Nieuwsgierig, Moeder, Behulpzaam, Humor, Gehuwd, Regelaar, Spontaan, Flapuit, Creatieve geest, Ideeënbrein, Blogger, #twittertaalgids en oh ja ook nog: a-technisch ben ik.

Deel dit bericht op

3 Reacties

  1. Bemiddelingsbureau snap ik ook niet altijd,Stichting Saar aan huis is voor sociale hulp aan ouderen en dementerenden en heeft ook een rare constructie voor mensen met PGB.De hulverleners moeten het geld ontvangen en terugstorten aan fam.(aanvrager) en bemiddelingskosten aan Saar aan Huis.Dus de belastingaanslag is eind van het jaar voor de hulpverlener.Daar is dus Saar aan huis die niet als ontvanger gezien wil worden van PGB.Als ik deze verhalen hoor vind ik het helemaal verkeerd hoe ze met PGB te werk gaan.

    Reageer


  2. Saar aan huis heeft al veel bureau’s in heel Nederland en maken heel veel reclame voor hulp aan ouderen die ondersteuning nodig hebben.Die werken als particuliere organisatie en worden alleen maar groter nu.

    Reageer


Plaats een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.