Brief aan een moegestreden slachtoffer
Beste jij,
Ik kan het niet loslaten, jouw verhaal. Het houdt mij bezig en raakt me enorm.
Ik heb je kortgeleden ‘ontmoet’ op social media en je nam mij in vertrouwen. Je luchtte je hart. Je schreef mij wat er allemaal in jouw leven gebeurd was.
Je bent jarenlang seksueel misbruikt door diverse personen. Mensen die misbruik maakten van hun rol als ouder en vertrouwenspersoon. Gruwelijk, wat heb jij geleden.
Mijn hele leven bestaat uit overleven, schreef je. Ondanks heel veel verschillende therapieën laat je niemand toe tot je diepste zijn. Het grootste probleem is vertrouwen hebben in een ander, liet je weten.
Je bent nu zo ver dat je geen therapie meer wilt. Je zegt dat het toch geen zin meer heeft. Je bent op, lichamelijk en geestelijk. Je kan alleen maar bestaan en overleven. Meer is er niet.
Ja, je huisdieren maken dat je je voor hen verantwoordelijk voelt maar voor jezelf zorgen, gaat je nog steeds niet goed af.
Je hebt een al jaren durend eetprobleem en diverse fobische klachten waardoor je nauwelijks naar buiten durft te gaan. Op straat ben je bang. Toch moet je soms de deur uit om eten voor je huisdieren te halen.
Je schreef ook dat je je eigen emoties niet toelaat, de angst dat het dan echt misgaat met je, is te groot.
Je weet niet waarom je geboren bent. Je voelt je moedeloos, je hebt het opgegeven.
Ergens aan het eind van ons contact reageerde je met: Ik waardeer je meeleven en meedenken, maar het heeft geen zin. Steek je energie niet verder in mij. Geef het aan iemand anders. Doe dat alsjeblieft.
Ik heb wel 10 keer een poging gedaan om op je laatste woorden te reageren. Geen enkel antwoord leek passend.
Toch wens ik jou alle kracht van de wereld toe en hoop dat je van overleven naar leven gaat, liet ik jou weten. Maar het voelt alsof het loze woorden zijn, voor jou hoeft het niet meer.
Nu ik deze brief zo schrijf voel ik weer mijn machteloosheid en een intens medeleven. Ik zou je willen helpen, maar weet niet hoe.
Het gebrek aan vertrouwen in goede hulp, en het vertrouwen in jezelf, is weg. Er zijn voor jou geen lichtpuntjes… Dat heb ik niet eerder bij iemand meegemaakt, het maakt me verdrietig, je bent nog zo jong.
Ik geloof namelijk in de kracht van de mens, de kracht om ook op het diepste punt van je leven, te vechten. Vechten voor jezelf omdat jij het waard bent, omdat jij recht hebt op een beter leven.
Ook al valt dat niet mee, ook al doet het pijn en haalt het het slechtste in je naar boven. Zelfs al denk je dat het nooit beter zal worden, blijf vechten en geef niet op.
Blijf alsjeblieft zoeken naar passende deskundige hulp. En zoek lotgenoten, want mede door hun steun kan je verder.
Ik gun je vanuit het diepst van mijn hart wat sprankjes hoop en vertrouwen in jezelf en in de toekomst.
Liefs, Mary
Foto komt uit de collectie van @Holly1707.
Mijn bio op twitter is aardig volledig:
Kritisch, Nieuwsgierig, Moeder, Behulpzaam, Humor, Gehuwd, Regelaar, Spontaan, Flapuit, Creatieve geest, Ideeënbrein, Blogger, #twittertaalgids en oh ja ook nog: a-technisch ben ik.
9 Reacties
Plaats een reactie
Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
5 augustus 2016
Jij helpt mensen met je warme hart en luisterend oor lieve Mary.
5 augustus 2016
Als ik dit lees voel ik ook de ontreddering in haar , de therapieen hebben niet geholpen ….Ik wil geen reclame maken ,maar misschien is de basis training Avatar iets voor haar. Gewoon oefeningen die het gene naar boven halen en je het een plaats kunt geven ,oefeningen die je verders na de training kunt blijven gebruiken als het weer eens de kop op steekt.
Iedereen is er als herboren uit gekomen.
6 augustus 2016
Hoi André,
Ik vroeg me af wat die training inhoudt. “Lieve jij” is therapie-moe maar dat was jij ook, meen ik te lezen.
Dus google
Die weet immers alles
Zonder reclame te willen maken (ik ken de mevr die het uitlegt niet), toch een link:
http://wilmatepaske.nl/avatar/
Misschien heeft iemand er iets aan, zoals jij had André.
En Mary, ik denk dat je heel veel betekent voor meer mensen dan je denkt. Ik stuur je blogs regelmatig door EN ik heb er zèlf vaak iets aan / leer er van.
6 augustus 2016
Dag Maria, bedankt voor je reactie. Doet me goed om te lezen! Fijn dat jij er wat aan hebt en sowieso fijn dat je altijd reageert!
5 augustus 2016
Lieve jij ik hoop dat je beseft hoe sterk je bent. Je hebt jarenlang misbruik overleeft en daar moet je enorme kracht voor hebben. Ik weet hoe zwart en donker het kan zijn. Zelf ben ik 25 jaar lang misbruikt door oa mijn vader. Mijn verleden is me afgepakt maar voor mijn toekomst vecht ik. Zij de daders gaan niet winnen dat gun ik ze niet. Ik weet hoeveel het kost om te vechten elke dag weer. En als ik dan net als vanmorgen de tuin inloop en mijn roos volop zie bloeien dan denk ik wat ongelofelijk mooi. En mijn hond zijn kop op mijn schoot legt geeft me dat een warm gevoel. Het zijn de kleine dingen op een dag die mij kracht geven. Ik hoop dat je de kracht die je echt hebt zult vinden en niet opgeeft. Jij bent het waard om te leven, geef niet op. Ik wens je alle kracht en sterkte toe
6 augustus 2016
Sluit me aan bij alle voorgaande reacties.. je bent het waard om voor jezelf te vechten een uniek persoon met veel pijn en verdriet . Je bent het ook waard dat anderen je vooruit helpen. Ontreddering is wat ik lees en dat raakt diep in mijn hart.. vecht en geef niet op. Ik wens je alle kracht om dat te doen. xx
7 augustus 2016
Beste jij, doordat jij begonnen bent je hart te luchten aan Mary, laat dat het begin zijn voor een nieuw begin!
Met hele kleine stapjes vooruit, door eerst alleen maar te praten en te delen. Er zit zoveel pijn en angst en dan is de berg veel te hoog om te kunnen overzien wat je het eerst aan moet pakken om weer te kunnen leven. Maar je bent het waard om te leven. En er is zoveel betrouwbare hulp, evengoed voor jou!
Ik vind het vreselijk verdrietig om te lezen dat je het hebt opgegeven. Het is nooit te laat om opnieuw te beginnen. Dat jij begonnen bent om jouw (over)levensverhaal te delen is al een hele overwinning en om trots op te zijn. Blijf erover praten en jouw emoties uiten, dat is al een een hele goede stap. Om vervolgens van al jouw pijnlijke ervaringen, het minst pijnlijke aan te gaan pakken en te overwinnen, door tips handvatten en hulp. Met steeds in gedachten naar kleine stapjes vooruit. Je al iets beter voelen is je zo gegund. Ook ik sluit me aan bij alle steun en sterktewensen voor jou. Dit zijn allemaal reacties en wensen van mensen die jou niet kennen maar met jou meeleven. Die jou een beter leven wensen en jou de nodige kracht willen geven, zodat jij weer een begin gaat maken om te leven en dat jij je gelukkig gaat voelen.
4 september 2016
Lieve jij,
Geef jezelf niet op. Ook jij bent de moeite meer dan waard. Juist jij die zo’n ellendige start in het leven heeft gemaakt kan na dit verwerkt te hebben, zoveel voor anderen betekenen die in hetzelfde schuitje zitten of hebben gezeten.
Geef jezelf niet op. Geef je ervaringen betekenis en zingeving door jezelf te helpen en toe te laten dat iemand jou helpt waar je wel vertrouwen in hebt. Waar je een klik mee voelt. Want weet je.. therapie kan alleen helpen als die klik er is en dan maakt het vaak eigenlijk helemaal niet zoveel uit welke therapie dat is. Het gaat om vertrouwen en veilig voelen.
Geef jezelf niet op want kennelijk had je nu iemand gevonden waar jij je hart uit durfde te storten. Dat is al een stapje richting heling. Je hebt je verhaal gedaan, vertelt waar je mee zat en wat het met je deed. Geef jezelf een toekomst die waard is om geleefd te worden.
Lieve jij ik wens je sterkte en wijsheid toe.
6 december 2016
Lieve jij,geef niet op en Mary heeft al veel mensen op weg geholpen door te liisteren en soms goede raad geven omdat ze je graag wil helpen.Machteloos toekijken als iemand niet meer wil is erg.Er moet toch iets zijn in je leven waarvoor je verder wil vechten.Hoop zo voor jou dat je blijft proberen en wens jou heel veel sterkte hierbij.