Ik blijf niet dromen, ik ga het doen!
Jarenlange overbelasting resulteerde in een burn-out met als permanent gevolg dat mijn filter kapot is, en ik heel snel overprikkeld ben en daar echt mijn leven op af moet stemmen.
Al die jaren voelden voor mij aan als leven in de uit-stand. Ik moest weer helemaal opnieuw ontdekken hoe ik weer vanuit niets kunnen doen naar wél iets doen kon komen.
Langzamerhand lukt dat steeds beter. Gelukkig kon ik een paar dingen zelf doen om weer mijn oude ik te worden.
Andere steunzolen zorgen ervoor dat een deel van mijn chronische pijn verminderd is. Ook bleek ik een tekort aan foliumzuur te hebben en dat kon opgelost worden met tabletjes. Dus niet al mijn lichamelijke klachten zaten tussen mijn oren.
Nu ik meer energie heb en me beter voel, krijg ik weer zin om wat dromen te realiseren. Een bucket-list heb ik niet, maar er zijn wel dingen die ik graag wil doen.
Een grote wens was een hond hebben. Omdat ik vanwege de hond wat meer in beweging kom én mijn conditie beter wordt, mijn gewicht misschien weer wat omlaag gaat, en ik minder eenzaam ben als iedereen weg is. De hond is er gekomen. Een adoptiehondje, Simba, en wat ben ik er blij mee!! Zijn komst heeft ons hele gezin goed gedaan.
Ook heb ik mijn EHBO-diploma gehaald dit jaar. Het was voor mij een test of ik dat aan zou kunnen, en ook dat is gelukt. Maar nu… Nu het echte werk!!!
Vanaf mijn jeugd heb ik gedichten geschreven en heb ik een stiekeme wens om schrijfster te worden. Woorden, daar ben ik goed in. Woorden zijn mijn vrienden. Twitter is leuk omdat je in 140 tekens zoveel mogelijk moet proberen te zeggen. Spelen met woorden scherpt mijn geest.
Op een dag loop ik de kantoorboekhandel in, op zoek naar een goede prikkelarme agenda en ik vind nog wat dingen.
Als ik afreken staat er op de toonbank een folder met aanbieding voor trainingen in creatief en zakelijk schrijven. Ik neem hem mee en lees het thuis door en word steeds enthousiaster. Leren thriller schrijven, gedichten, levensverhalen en eenvoudige webteksten schrijven.
De droom om schrijfster te worden komt weer boven drijven en ik besluit me voor alle 10 de avonden in te schrijven. Het is 1x per maand 2 uur op een avond en de cursuslocatie is in mijn eigen woonplaats, dat moet te doen zijn.
Nu al heb ik er zin in, en begint mijn hoofd te draaien. Al zal ik nooit een J.K. Rawlings worden, ik heb er weer een uitdaging bij, iets positiefs naast al die zorgen in en over ons zorgintensieve gezin.
Ik heb het besluit genomen dat ik niet alleen maar blijf dromen, maar het gewoon ga doen! Als ik een bucket-list had gehad, zou ik de schrijfcursus kunnen afvinken. Ik wacht niet meer tot het uur U maar ik ga er nu mee aan de slag.
Het zijn geen wereldschokkende dromen die ik heb, ik wil niet parachutespringen of de Mount Everest beklimmen, maar gewoon een wens realiseren. Niet vanaf een lijstje maar vanuit mijn hart.
Dromen zijn fijn, maar mijn droom realiseren, ja dat ga ik gewoon doen…
Gastblog van Petra de Groot.
Mijn bio op twitter is aardig volledig:
Kritisch, Nieuwsgierig, Moeder, Behulpzaam, Humor, Gehuwd, Regelaar, Spontaan, Flapuit, Creatieve geest, Ideeënbrein, Blogger, #twittertaalgids en oh ja ook nog: a-technisch ben ik.
1 Reactie
Plaats een reactie
Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
15 september 2017
Wat goed van je, Petra!
Het leven na een burn-out is niet makkelijk, ik zie het van heel dichtbij op ’t moment.
Jij hoeft geen bucketlist, jij bent een wandelende bucketlist
Het één na het ander DOE je, knap hoor!
Heel veel plezier en succes met het schrijven!