Ademloos

Geplaatst door Mary op 9 november 2014 | 14 reacties

Met geoefende vingers masseert Thomas vakkundig over de dikke spierknopen op haar schouders. ‘Au, dat doet pijn,’ roept Louise gesmoord uit, met haar hoofd in het kussen.

‘Sorry schatje, maar het moet even. Straks zal je merken dat het beter aanvoelt.’ Hij vermindert de druk en gaat verder met een wat meer ontspannen massage van Louises rug. ‘Ahh, dit voelt stukken beter,’ fluistert ze genietend.

‘Wees maar stil, lieverd, en ontspan,’ zegt Thomas met zachte stem. Zijn handen, geen eeltplekje te bekennen, glijden nu over haar rug. Louises ademhaling wordt steeds rustiger. Ze kreunt er zelfs bij. ‘Niet stoppen hoor, dit is echt heerlijk.’

Na een paar minuten zegt Thomas: ‘Weet je wat, draai je maar om, dan doe ik je schouders en armen ook wel even.’ Louise draait zich om op het bed en kijkt hem vragend aan. ‘Zullen we dan…, heb je misschien zin om…?’ Thomas blik spreekt boekdelen.

Thomas gaat verder met het masseren van haar schouders terwijl hij schrijlings op haar zit. Na een tijd glijden zijn handen af naar beneden. Teder draait hij vederlichte rondjes over haar zongebruinde stevige borsten. Louise kreunt.

Bijna afwezig glijdt hij met zijn vingers naar haar vlezige buik. Zonder erbij na te denken prikt hij met zijn wijsvinger in haar navel. ‘Hé wat doe je nou,’ hoort hij Louise van verre zeggen. Diep in gedachten dwalen zijn vingers weer naar haar borsten toe. ‘Ja, dat is beter, veel beter… Thomas, kom, trek je broek uit,’ probeert Louise hem over te halen.

Thomas hoort haar al lang niet meer. Dit is het moment. Hij houdt zijn adem in en zonder aarzelen drukt hij abrupt met zijn handen de keel dicht van Louise. De panische angst van Louise is zichtbaar. Haar armen maaien in het rond, haar benen trappelen, haar lichaam schudt heen en weer. Voor een tijdje. En dan is het voorbij. Opgelucht haalt Thomas adem.

‘Dag bitch.’
Lees ook het vervolg Brief uit de bajes.

Deel dit…

Facebook

Twitter

email